αλκινοος ιωαννιδης

εχω ακουσει οτι στο σπιτι του επαιζε τοσο συμαντικο ρολο η τεχνη, που οταν αγοραζαν καποιο καινουριο δισκο (βυνυλιο) δεν πηγαιναν οι γονεις του στην δουλεια ουτε ο ιδιος με τον αδερφο του κ καθοταν να τον ακουσουν ολοι μαζι. φανρ=ταστητε με τι αρχες μεγαλωσε κ τι ερεθησματα εχει παρει απο την οικογενεια του.
επεισης εχει πει οτι ακουει τα παντα μεχρι και νησιωτηκα και απεχθανεται την ποπ. δεν μπορω να καταλαβω πως αυτος ο ανθρωπος απεχθανεται εστω κ ενα ειδος μουσικη, ανεξαρτητα αν ειναι απαισιο...
θα ηθελα πολυ να μιλησω καποτε μαζι του και να δω τον τροπο που εκφραζεται. ειναι τοσο απλος κ αυθεντικος που ειναι ελκυστικο αυτο.

ksanthoulla ειναι λογικο να εχεις ακουσει τον προσκυνητη κ να σου αρεσει. ομως πιστευω πως υπαρχει μια τεραστια παρεξηγησει εδω. ο προσκυνητης ειναι το πλεον πιο κυκλοφορησιμο κομματι του και ειναι λογικο να υπαρχουν ατομα που να μην τους ενθουσιαζει σαν κομματι και αλλους να μην τους αρεσει καν, ετσι εχοντας ακουσει μονο αυτο το κομματι του αλκινοου τον καθρεφτιζουν σε κατι που δεν τους αρεσε κ ετσι αμεσως τον απορριπτουν με συνεπεια να πουν μια αποψη αργοτερα οτι ο αλκινοοος δεν μου αρεσει σαν καλλιτεχνης, ή δεν μου αρεσει το ειδος του, ή δεν μου αρεσει π.χ. η κιθαρα που παιζει. απο 1 κομματι βγαζουν αυτο το συμπερασμα. νομιζω οτι ειναι ΑΔΙΚΟ. ολα αυτα τα λεω γιατι ολα αυτα τα εκανα κ εγω κ βλεπω οτι συνεχιζουν να γινονται απο πολλους. κ εγω μονο τον προσκυνητη ειχα ακουσει κ αυτο καταλαθος κ επειδη εκεινη την στιγμη ειχα φορτισμενη κ θετικη ψυχολογια μου φανηκε μουντο κ μελογχολικο κομματι. μετα απο αρκετο καιρο ετυχε να ακουει μια φιλη μου το σιντι του κ παλι καταλαθος ακουσα το "ονειρο ητανε" ενα αλλο κομματι του, ομως εκεινη τη μερα ημουν χαλια κ με αγγιξε πολυ. ετσι πηρα το σιντι του κ ετσι καταλαβα πως δεν εχει μονο κομματια λυπητερα αλλα κ πιο ομορφο κ ζωντανα.
τωρα πλεον εχω ολη του τη δισκογραφια στο κινητο μου κ τον ακουω συνεχεια, καθε κομματι του εχει τον ιδιαιτερο χαρακτηρα της διαθεσης που νιωθω τη συγκεκριμενη στιγμη.

ολα αυτα τα λεω γιατι ειναι κριμα να τον περιθοριοπιοουμε σε ενα ειδος που δεν γνωριζουμε αν μας αρεσει ή οχι.

κ κατι τελευταιο για να κλεισω... παλια ακουγα πολυ γονιδη και γενικα τα "σκυλαδικα του πονου" οπως τα λεω, τωρα που ακουω μονο αλκινοο και ξενα εχω παρατηρισει οτι η φωνη μου εχει βρει τον σωστο της τονο κ δεν φαλτσαρω στο σολφεζ. ο γονιδης ειναι σιγουρα καραφαλτσος γιατι δεν εχει ιδεα απο μουσικη ενω ο αλκινοος εχει ταυτιστει με αυτην την εννοια. παντως με βοηθισε...

αυτα τα λιγα...
ευχαριστω οσους κατσουν να διαβασουν ολο αυτο....
φιλια..