οικογενειακα προβληματα
Σελ. 2
Μήνυμα #108615 από ponos psuxhs στις 02 Σεπτεμβρίου 2012, 11:34πμ
 |
amanda_99 δυστυχως η γιαγια μου εκλεισε τα ματια της...δεν ακουει πια και δεν βλεπει  εφυγε το στηριγμα μου....και μεσα στα τοσα προβληματα εχω και αυτο......ποναω πολυ και δεν μπορω να κανω τιποτα για να την φερω πισω...εχω και την εξεταστικη και δεν μου εχει μεινει καθολου μυαλο.....για να εξομολογηθω θα απευθυνθω σε πνευματικο περισσοτερο για να καθαρισει λιγο η συνειδηση μου,γιατι αν δεν τα βγαλω ολα αυτα απο μεσα μου θα εκραγω...ηδη σκεφτομαι να αρχισω θεραπεια με φαρμακα να κοιμαμαι πιο ησυχη και να μην σκεφτομαι τοσο....μας δερνει το ενα προβλημα μετα το αλλο.....και αντι να μας στηριξει εστω αυτες τις μερες,ειναι ολο εγωισμο,ανακρισεις,αποτομες και αυστηρες απαντησεις...ρωταω κατι και πεταγετε να πει.....δεν προκειται ποτε να συμφορφωθει παιδια...δεν μ αρεσει να λεω μεγαλα λογια αλλα δυστυχως ετσι ειναι...νομιζα οτι αλλαξε και οτι τον εμαθα καλα ομως ξαναγυρισε στα παλια του με αυτη τη συμπεριφορα...και τωρα που θα μεινουμε μαζι του ακομη χειροτερα....δυστυχως το τει μου δεν εχει ψυχολογικη υποστηριξη στο νομο μακεδονιας.... |
| προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #108616 από ftoumou2 στις 02 Σεπτεμβρίου 2012, 11:45πμ
 μηνύματα: 16  0 |
η σελίδα που σου έδωσα έχει ένα κατεβατό τηλέφωνα. Δοκίμασες να πάρεις 5-6 από αυτά, ακόμα και αν δεν ανταποκρίνονται στην περίπτωσή σου, για να ρωτήσεις που μπορείς να απευθυνθείς; Πρώτα μιλάει κάποιος με ειδικούς και εκείνοι θα αποφασίσουν αν πρέπει να πάρει κάποια φαρμακευτική αγωγή. Οι κληρικοί δεν είναι ειδικοί εκτός και αν κάνουν σπουδές ψυχολογίας και μου διαφεύγει. Βοήθεια ψάχνουμε σε κάποιον που μπορεί να μας την δώσει & τα φάρμακα δεν είναι καραμέλες. |
| προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #108619 από ftoumou2 στις 02 Σεπτεμβρίου 2012, 11:53πμ
|
μηνύματα: 16 0 |
Εγώ βρήκα τουλάχιστον 4 από τη λίστα που σου κάνουν + όλα τα συμβουλευτικά κέντρα των πανεπιστημίων (ακόμα και αν δεν ανήκεις σε αυτά - θα σε κατευθύνουν ανάλογα) Είμαι σίγουρος ότι με λίγο ψάξιμο θα βρεις ακόμα περισσότερα! --------------- 1) Ε.Ψ.Υ.Π.Ε. Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού & του Εφήβου >> http://www.epsype.gr << SOS: 801 801 11 77 Γραμμή Υποστήριξης Παιδιών & Εφήβων Η γραμμή απευθύνεται σε γονείς, παιδιά, εφήβους, εκπαιδευτικούς, επαγγελματίες ψυχικής υγείας και γενικά σε οποιονδήποτε έχει ανάγκη συμβουλής, υποστήριξης, βοήθειας, σχετικά με θέματα για την ψυχική υγεία της οικογένειας. Ώρες λειτουργίας γραμμής: Καθημερινά, 9:30 π.μ. έως 8:30 μ.μ., Σάββατο: 9:30 π.μ. έως 2:30 μ.μ. 2) Γραμμή κατά της Οικογενειακής Βίας "ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ" SOS: 800 11 88 881 Πανελλαδική Γραμμή Άμεσης Βοήθειας από σταθερό χωρίς χρέωση SOS: 210 77 86 800 Από κινητό με χρέωση Παθητική ακοή, νομική και ψυχολογική στήριξη από δίκτυο εθελοντών και εθελοντριών νομικών και ψυχολόγων. Ώρες λειτουργίας γραμμής: Καθημερινά, 9:00 π.μ. έως 9:00 μ.μ. 3) Μονάδα Επείγουσας Τηλεφωνικής Βοήθειας SOS: 210 72 22 333 Αιγινήτειο Νοσοκομείο, Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική Τηλεφωνική βοήθεια για ψυχολογικά προβλήματα. Ώρες λειτουργίας γραμμής: Καθημερινά, 3:00 μ.μ. έως 11:00 μ.μ. 4) Εθνικό Κέντρο Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας (Ε.Κ.Α.Κ.Β.) >> http://www.ekka.org.gr << SOS: 197 Γραμμή Άμεσης Βοήθειας του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συμβουλευτικές υπηρεσίες για οικογενειακά και ψυχολογικά προβλήματα. Ώρες λειτουργίας γραμμής: Όλο το 24ωρο, όλη την εβδομάδα |
| προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #108635 από Geiaaaa στις 02 Σεπτεμβρίου 2012, 2:32μμ
 μηνύματα: 291 0 |
Μολισ διαβασα αυτο που εγραψες στεναχωρηθηκα πολυ :(:(:(........μην ανησυχεις ομως ......σκεψου σε λιγο καιρο θα εισαι αυτονομη και δεν θα φοβασαι κανεναν .....συζητα και με τον αδερφο σ και θα εχεις ακομα ενα στηριγμα..... |
| προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #108748 από ftoumou2 στις 03 Σεπτεμβρίου 2012, 8:28μμ
|
μηνύματα: 16 0 |
τι έγινε; όλα καλά; |
| προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #108750 από Vasilis13 στις 03 Σεπτεμβρίου 2012, 8:42μμ
 μηνύματα: 305 0 |
Κοπελια σε νιωθω απολυτα δεν εχει πολυ καιρο που η γιαγια μου πεθανε απο αυτη την κολοαρρωστια που λεγεται καρκινος...εκανα καιρο να το ξεπερασω αλλα με την συμπαρασταση πολλων ανθρωπων τα καταφερα. Παρε σε κανα κεντρο ψυχολογικης υποστηριξεις οπως σε συμβουλευουν τα υπολοιπα παιδια ειμαι σιγουρος οτι θα σε βοηθησουν πολυ...δεν χρειαζεται να το καθηστερεις... |
| προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #108806 από Τέλης στις 05 Σεπτεμβρίου 2012, 12:20πμ
 μηνύματα: 75 0 |
Συλλυπητήρια αρχικά.Πιστεύω πως η γιαγιά σου από εκεί που είναι θα σου δίνει δύναμη.Σε θέλει να είσαι δυνατή να ορθοποδήσεις.Πήγαινε βόλτες βγες με φίλους συζήτα άρχισε κάποιο χόμπυ (ζωγραφική)και στο σπίτι μόνο για φαι και ύπνο.Πάτα καμοιά φωνή τρίξε τους τα δόντια απείλησε τους πως αν δεν συμμορφωθούν θα σε δουν διαφορετική και δεν θα το θέλουν.ότι αντί να είναι μάζι ενωμένοι σε αυτή τη δύσκολή στιγμή σου συμπεριφέρονται έτσι και πως θα έπρεπε να ντρέπονται.Φωνή να σε φοβηθεί το μάτι τους.20 Χρόνων είσαι πάρε τη ζωή στα χέρια σου.Αυτό θέλει και η γιαγιά σου.Σκέψου πόσο υπερήφανη θα νιώσει από εκεί ψηλά |
| προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #108946 από ponos psuxhs στις 06 Σεπτεμβρίου 2012, 6:53μμ
|
|
Καλησπερα και παλι...Τα πραγματα εχουν βελτιωθει καπως(δεν μιλαω καν μ τον πατερα,συγκρουομαι συχνα μ τη μαμα ως συνηθως)επειδη παντα ριχνει υπονοουμενα,κανει συγκριση μ τον αδερφο(π εχω πολυ καλες σχεσεις,καμια φορα συγκρουομαστε γ βλακειες)κ μ ριχνει χαμηλα πολλες φορες μ τ λογια της(δν εχεις προγραμμα στ ζωη σ,δν τ βρισκεις μ κανεναν,δν κανεις δουλειες,δν θα σ θελει κανενας κλπ)καποια ισχυουν,δεν εχω προγραμμα κ δεν μπορω ν μπω σ ταξη  Σκεφτομουν ν μην συνεχισω τις σπουδες,αφου ηδη εκλεισα 2 χρονια,χρωσταω μαθηματα,κλεινομαι μεσα,ειμαι καχυποπτη,κ δεν εχω κανει φιλες και σχεσεις π ν αξιζουν,μονο ολο παρακαλαω κ μετα καταληγω μονη κ μες στ νευρα....ειχα επικοινωνισει κ παλιοτερα μ ψυχολογο απ τ χαμογελο τ παιδιου αλλα τ 2η φορα π πηρα μ εβαλε τις φωνες επειδη μαλλον ηταν σ διακοπες κ μ τ εκλεισε...απ τοτε δν ξαναεπιχηρησα  οσο γ τις φωνες,ολα τ εχω δοκιμασει,κ απ τ σπιτι ελεγα θ φυγω,κ πραγματα μαζεψα αλλα εκεινοι τιποτα...παντα εχουν δικιο κ θεωρουν πως εγω ο,τι κ ν κανω μονο τον εαυτο μ θ βλαψω.....ειν πολυ εγωιστες,ακομη κ σ αυτες τις δυσκολες ωρες ειν ολο μουτρα,αυταρχισμο,πικροχολα σχολια κ ξυπνημα αναμνησεων μ την εννοια οτι αντι ν πουν η γιαγια συγχωρεθηκε τελειωσε,ανοιγουν το θεμα στν κοσμο κ λενε διαφορα οτι πχ μας κατηγορουσε κ ελεγε μονο αυτα π την συμφεραν κλπ....η κορη της δλδ επειδη νιωθει αδικημενη βγαινει κ μιλαει κ εαν της πω συγχωρεθηκε τελειωσε τ βαζει μαζι μ...πλησιαζουν οι μερες να φυγω και προσπαθω να ειμαι ηρεμη και να τ αντιμετωπιζω αισιοδοξα και χαλαρα αλλα τπτ...δεν μ βγαινει να κλαψω και δεν ξερω αν ειναι καλο αυτο |
| προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #109077 από ptheolo στις 08 Σεπτεμβρίου 2012, 6:10πμ
Φύγε από κει τότε. Βρες μια φίλη σου και πήγαινε και μείνε μαζί της, έστω να σε φιλοξενήσει για λίγο μέχρι να βρεις κάποιο σπίτι. Σπουδές θα έπρεπε να συνεχίσεις γιατί είναι χρήσιμες. . Αφού ο πατέρας σου πληρώνει τις σπουδές σου(ΙΕΚ φαντάζομαι ή κάτι τέτοιο) μπορείς να κάτσεις και να τις τελειώσεις και μετά να φύγεις(βέβαια εκεί μέσα όπως τα λες δεν πρόκειται να πάρεις το πτυχίο σου ποτέ) ή να φύγεις κατευθείαν και να δώσεις πανελλαδικές να μπεις σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο΄(αν είναι μακριά θα πρέπει να πας αλλου) και να προσπαθήσεις από κει κάτι. Εν τω μεταξύ σε όλο αυτό το διάστημα μπορείς(και πρέπει) να μιλάς με κάποια από αυτές τις γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης για να τα ξεπεράσεις. Ο αδερφός σου είναι κάτι που θα αφήσεις πίσω αλλά μπορείς να μιλάς μαζί του. Όπως λες δεν είναι τόσο κακοί μαζί του, οπότε αν δε του αρέσει εκεί σε 3 χρόνια(που θα έχεις τελειώσει τις σπουδές σου) έρχεται και μένει μαζί σου και τους γονείς σας κάνετε σαν να μην τους ξέρετε. Μένεις στα λόγια και οι γονείς σου δεν σε πιστεύουν/παίρνουν στα σοβαρά. Πάντως η αυτοκτονία δεν είναι σε καμία περίπτωση λύση, ίσα ίσα που θα προκαλέσει και άλλη θλίψη σε όσους νοιάζονται(πχ στον αδερφό σου). Αυτό που λες ότι είσαι συνέχεια καχύποπτη, γιατί; Δεν έχεις κάποια στενή-ό φίλο-η να μπορείς να συζητήσεις ή να σε βοηθήσει/φιλοξενήσει. Κάποιος συγγενής που να ξέρει τη κατάσταση, να σε καταλαβαίνει και να θέλει να βοηθήσει θα ήταν πολύ καλό επίσης. | |
| προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #110748 από ponos psuxhs στις 03 Οκτωβρίου 2012, 7:13μμ
|
|
Καλησπερα και παλι...ειχα ξεχασει τον κωδικο...εαν με φιλοξενησει καποιος στην περιοχη θα τον βρουν και θα εχει μπελαδες εαν μπλεξει στο στομα τους,αλλα εαν συνεχιστει αυτο θα το επιχειρησω...το θεμα ειναι οτι τα οικονομικα δεν φτανουν να νοικιασω μονη...οποτε παλι θα αναγκαστω να γυρισω σ εκεινους,σκεπτομενοι αυτο δεν θα δωσουν καν σημασια ποσο θα λειψω αφου παλι σ λενε με μας θα ρθει...ΤΕΙ τελειωνω,ευτυχως σε αλλη πολη,αλλα συχνα ανγκαζομαι να γυριζω στο νησι...''(βέβαια εκεί μέσα όπως τα λες δεν πρόκειται να πάρεις το πτυχίο σου ποτέ'' μου το εξηγεις λιγο πιο απλα τι εννοουσες? ''να προσπαθήσεις από κει κάτι''οπως τι να προσπαθησω? με τον αδερφο μου εχουν καλυτερεσ σχεσεις....ειναι εξυπνο παιδι,παραβλεπει δεν τους απαντα....για μενα εχει ξεχειλισει το ποτηρι,αφου ειμαι η μεγαλυτερη και πρεπει να τ ακουω ολα εγω... ''Μένεις στα λόγια και οι γονείς σου δεν σε πιστεύουν/παίρνουν στα σοβαρά'' τι αλλο θα μπορουσα να κανω?απο που συμπαιρενεις αυτο?(με την καλη εννοια)ειμαι διαρκως καχυποπτγη γιατι προσπαθω να γινω στα ματια τους οπως θελουν,ωστε χανω τον εαυτο μου,προσεχω μην με κουτσομπολεψουν,μην τους ντροπιασω κλπ...αλλα ολα τα κανω κρυφα και εμ μεγαλυτερο κινδυνο...οι συγγενεις γραμμενους μας εχουν...και στα ματια του κοσμου κανουν τους καλους,θα με καλοπιανουν να γυρισω και τα τυπικα,θα με περναει για τρελη το πληθος φωναζοντας και κλαιγοντας,και μολις καταφερουν το σκοπο τους παλι θα μου κανουν τα ιδια...εξαλλου μια λενε δε θα ξαναπω αυτο(η μαμα μ δηλαδη)και μετα παλι στ μουτρα τ τρωω.κ αν πω τπτ ''εισαι παιδι,δεν ξερεις,ειμαι γονιος,ανησυχω και εχω παντα δικιο'' |
| προφίλάλλα...˵quote˶ |