δεν μπορω να το ξεπερασω

mary23, είσαι σε καλό δρόμο. Η πρώτη γενναία απόφαση ήταν που διέκοψες κάθε επαφή. Όταν κάτι τελειώσει και έρθει ο χωρισμός, είναι σαν να κουβαλάμε μαζί μας ένα πτώμα. Όσο και να αρνούμαστε τη μυρωδιά της σήψης, πρακτικά είναι αδύνατον να προχωρήσουμε με ένα βάρος στις πλάτες, ένα βαρίδιο. Συχνά θέλουμε να να μείνουμε στη "σταθερότητα" και στη"συναισθηματική ασφάλεια" μιας τελειωμένης σχέσης, αρνούμαστε να δούμε πως το βασικό συστατικό σε μια σχέση είναι το ελεύθερο δόσιμο δύο πλευρών.
Εφόσον μια σχέση τελειώσει, ξαναβρίσκουμε σιγά σιγά το δρόμο μας: δουλειά, πράγματα που μας ευχαριστούν, νέες παρέες. Πολλές φορές επανέρχεται η "εικόνα"του ανθρώπου που χωρίσαμε. Είναι ένα φάντασμα, ένα αποκύημα της φαντασίας μας, που έχουμε συνηθίσει να μας δίνει χαρά και να μας ηρεμεί στο παρελθόν, και αφηνόμαστε σε ένα ονειροπόλημα που μας παρηγορεί. Ξέρω πως είναι..Σαν το τελευταίο όνειρο πριν ξυπνήσεις το πρωί, που είναι τόσο όμορφο, που κάθεσαι και χουζουρεύεις, για να παραμείνεις σ αυτή την κατάσταση.
Εν τω μεταξύ η ζωή είναι εκτός της "ασφάλειας" μιας φαντασίωσης. Η ζωή όπου κάποιος ψάχνει να σε βρει, να μοιραστείτε, να χαρείτε, να δημιουργήσετε.
Μετά από ένα χωρισμό καλούμαστε να πλησιάσουμε ένα βήμα πιο κοντά στην προσωπική μας ωρίμανση. Να μετρήσουμε απώλειες, να γιατρέψουμε πληγές, να γεμίσουμε νέα πράγματα που θα μας οδηγήσουν σε νέα περιπετειώδη "μοιράσματα".
Καλά ακούγονται, θα μου πεις, και σίγουρα θα σου έχουν πει πολύ καλύτερα άλλοι. Προσωπικά, δυσκολεύτηκα πάρα πολύ σε αντίστοιχο χωρισμό. Ενώ κατανοούσα πλήρως πως επρόκειτο για τελειωμένη υπόθεση, η ανασφάλειά μου δε με άφηνε να ξεμακρύνω και πολύ. Μου φαινόταν πως δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναχαρώ, να ξαναγαπήσω. Προτίμησα λοιπόν να μην φάω κόλλημα με τη μανία να κάνω μια νέα σχέση για να μη νιώθω μόνος και απλά να προσπαθώ να καταλάβω τι ευχαριστεί εμένα τελικά.
Λοιπόν, πολύ σύντομα, βρέθηκα με σχέση, χωρίς να το επιδιώξω, με μια κοπέλα που μου θύμισε όλα όσα πάντα αγαπούσα και μου ταίριαζαν, αλλά είχα κάνει πέρα για να ταιριάζω με την προηγούμενη (μακροχρόνια) σχέση. Είναι αστείο, αλλά η ζωή εκεί έξω επιφυλάσσει ευχάριστες εκπλήξεις..
Είναι κρίμα να περνάνε άνθρωποι κάτω από το μπαλκόνι σου κι εσύ να αρνείσαι τη χαρά του μοιράσματος στον εαυτό σου.
Θα χρειαστεί λίγος καιρός, ΟΚ. Και όταν πονάς με τις αναμνήσεις, προσπάθησε να παρατηρείς τον πόνο και τη στεναχώρια σου. Μεγάλα ποσά ενέργειάς σου ξοδεύονται εκεί. Παρατήρησε μόνο και χαμογέλα συγκαταβατικά στον αδύναμο εαυτό σου..την επόμενη φορά καλύτερα πες του. Μια καλή λύση είναι να αφοσιώνεσαι σε νέα ενδιαφέροντα και στη δουλειά. Αν όλη η ενέργεια διοχετεύεται σε "πραγματικά" γεγονότα, δε μένει πολλή ενέργεια για να ξοδευτεί σε φαντασίες.
Σου εύχομαι ολόψυχα όλα τα καλά και ομορφιές στη ζωή σου.

να σου πω είσαι σίγουρη ότι θες να τον ξεπεράσεις???φαίνεσαι πολύ ερωτευμένη, μήπως να έδινες μια 2η ευκαιρία στη σχέση σας?? προφανώς ἕίναι πολύ σημαντικός για σένα για να μη μπορείς να τον ξεχάσεις, ξανασκέψου το....