Ενα καινουργιο εγω
Σελ. 1
Μήνυμα #52067 από Kainourgia_egw στις 01 Φεβρουαρίου 2009, 11:51πμ
μέλος από: 1/2/2009 μηνύματα: 9 0 |
Εχω καταφερει μετα απο 2 χρονια να φτασω στην ευτυχια... Δεν μου λειπει τιποτα,το κενο που ενιωθα εχει συμπληρωθει ακομα και αν δεν τον εχω... Εχω μαθει να αντιμετωπιζω τα παντα με ψυχραιμια αν και πολλοι με αποκαλουν αναισθητη.. Ξυπνω το πρωι και βρισκω νοημα να ζω ακομα και αν δεν εχω την αγαπη στην ζωη μου,ενω παλια παντα αυτη κυνηγουσα.. Ειμαι περηφανη για μενα οσο ηλιθιο και αν ακουγεται γιατι καταφερα αυτο που ηθελα παντα μετα απο οσα δυσαρεστα εγιναν στην ζωη μου... Ποιοι απο σας ενιωθαν δυστυχησμενοι και τωρα βρηκαν αυτη την ισσοροπια.? |
προφίλάλλα... |
4
Μήνυμα #52068 από MaRmO στις 01 Φεβρουαρίου 2009, 12:50μμ
μέλος από: 9/12/2008 μηνύματα: 314 0 |
Αποδεκτή απάντησηΕγω πιστευω οτι την εχω βρει την ευτυχια.....τουλαχιστον ετσι νιωθω αυτον τον καιρο....παλια ημουνα συνεχεια μ'ενα παραπονο και με εναν πονο στην καρδια εξαιτιας ενος ηλιθιου που αποδιχτηκε πως δεν αξιζε καν.... ενω τωρα ειναι αλλιως....νιωθω τοοοοσο τελεια.... χαρουμενη...πως να το πω???? μια απεραντη ικανοποιηση.... αυτα ειχα να πω...χιχι... |
προφίλάλλα... |
Μήνυμα #52069 από mogolos στις 01 Φεβρουαρίου 2009, 2:06μμ
μέλος από: 1/1/2009 μηνύματα: 70 0 |
fantazomai ti sou ekane.... |
προφίλάλλα... |
Μήνυμα #52073 από Kainourgia_egw στις 01 Φεβρουαρίου 2009, 7:07μμ
μέλος από: 1/2/2009 μηνύματα: 9 0 |
Ειναι που δεν ξερεται τι μου εκανε εμενα...! Με σκοτωσε και ξαναγεννηθηκα μετα απο τοσα χρονια.. Αγαπητη Μαρμο χερομαι που εισαι καλα και αν σου εκανε κακο τοτε εκεινος εχασε..!δεν αξιζε την αγαπη σου τοτε..! |
προφίλάλλα... |
Μήνυμα #52082 από Cultman στις 02 Φεβρουαρίου 2009, 1:04πμ
μέλος από: 19/1/2009 μηνύματα: 41 0 |
Η ευτυχια δε βρισκεται ετσι...Ευτυχια σημαινει ολοκληρωση του ατομου.Στην ηλικια σας δεν μπορει να ειστε ολοκληρωμενα ατομα.Ευτυχια ειναι μια λεξη π εχει αξια οσο το σαγαπω και εχει υποτιμηθει.Μην την χρησιμοποιειτε ασυστολα.Δυστυχια δεν εχετε νιωσει καν τη σημαινει..Καμια διεξοδος ενας ζωντανος θανατος.Την ευτιχια την βρισκουμε οταν η ζωη μας αποκτα ρουτινα τοτε συλλογιζομαστε τι καναμε.Για να το κανεις αυτο θελει ωριμωτητα ομως.. |
προφίλάλλα... |
Μήνυμα #52098 από Kainourgia_egw στις 03 Φεβρουαρίου 2009, 11:33μμ
μέλος από: 1/2/2009 μηνύματα: 9 0 |
Οχι και δεν εχουμε νιωσει..Δεν ξερεις τι περασα μεχρι τωρα στην ζωη μου..Απο χωρισμο γονιων μεχρι θανατο της μητερας μου.. Ημουν ρακος για 2 χρονια,δεν ηξερα τι ημουνα και πια ημουνα αλλα τωρα πια λεω οτι ειμαι ευτυχισμενη και το εννοω γιατι εχω μαθει να πολεμω και να γινομαι πιο δυνατη μερα με την μερα... Ο καθενας νιωθει ευτυχισμενος με τον δικο του τροπο και νιωθει δυστυχισμενος με τον δικο του τροπο...Ευτυχισμενος μπορει να ειναι καποιος που πηρε Αριστα σε ενα διαγωνισμα και δυστυχισμενος μπορει να ειναι καποιος που εχασε την αγαπημενη του μπλουζα. Ο καθε χαρακτηρας αντιδρα διαφορετικα |
προφίλάλλα... |
Μήνυμα #52099 από Cultman στις 04 Φεβρουαρίου 2009, 12:46πμ
μέλος από: 19/1/2009 μηνύματα: 41 0 |
Σωστη,,,,....Μπραβο σου πραγματικα.Κ γω ζω παρομοιες καταστασεις...!αν θες να μιλησουμε επι του θεματος πες μ γιατι ειλικρινα τα εχω βρει πολυ σκουρα με τους θανατους γυρω μου...Κ θελω να ρωτησω μερικα πραματα.Αν θες δωσε μ msn αν δε θες δεν πειραζει απλα δεν μπορω να τα δημοσιευσω ολα εδω... |
προφίλάλλα... |
Μήνυμα #52103 από Kainourgia_egw στις 04 Φεβρουαρίου 2009, 3:49μμ
μέλος από: 1/2/2009 μηνύματα: 9 0 |
Εδω δεν μπορω να στο δωσω |
προφίλάλλα... |
Μήνυμα #52104 από Cultman στις 04 Φεβρουαρίου 2009, 7:59μμ
μέλος από: 19/1/2009 μηνύματα: 41 0 |
απο μυνημα αν θες στειλε πατα πανω στο προφιλ μου και στειλε το |
προφίλάλλα... |
Μήνυμα #52105 από monaxia_mu_ola στις 04 Φεβρουαρίου 2009, 9:52μμ
μέλος από: 15/1/2009 μηνύματα: 78 0 |
Εσένα σκότωσε??? Πίστεψέ με, πάντα υπάρχει και κάτι χειρότερο. Τον αγαπάω από παιδί, πράγμα που εκμεταλλεύεται με κάθε τρόπο. Τώρα, μετά από δύο χρόνια όπου μία είμαστε και μία δεν είμαστε μαζί, ανάλογα με τη διάθεσή του, μπορεί κανείς να πει ότι έχουμε φυσιολογική σχέση... Κι όμως δεν είναι έτσι. Δε μ'αγαπάει και το ξέρω. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι τι θέλει από μένα. Πάντως, όσο ψυχοφθόρο κι αν είναι αυτό, υπάρχει κάτι για το οποίο χαίρομαι: γελάω ξανά. Και κλαίω, και φωνάζω, και θυμώνω. Δεν είμαι πια το συναισθηματικό ρομπότ που ήμουν. Μπορώ και νιώθω! Η κατά τη γνώμη σου ψυχραιμία που σε διακατέχει, η δυνατότητά σου να εκλογικεύεις τα πάντα, λυπάμαι που θα στο πω αλλά έχω την αίσθηση ότι είναι η δικαιολογία σου για τ'ότι δε ζεις πραγματικά... απλώς επιβιώνεις. Απάντησέ μου σε κάτι: είσαι πραγματικά σίγουρη ότι αν γύριζε πίσω και ήσουν σίγουρη ότι σε αγαπάει, δε θα τον δεχόσουν...??? |
προφίλάλλα... |