κρίση ειλικρίνιας

Καλησπέρα παίδες, πρέπει να ομολογήσω πως βρίσκομαι σε πολύ άσχημη φάση στη ζωή μου και δέν περίμενα ποτέ ότι μπορεί να μιλούσα για μένα τόσο ειλικρινά σε κάτι τόσο κρύο όπως το pc (ομολογώ ποτε δεν σκέφτηκα το internet σαν μέσω συζήτησης για πράγματα τόσο προσωπικά). Πρέπει να σας πω οτι είμαι πολύ κλειστός χαρακτήρας και δεν μιλάω ποτέ για μένα σε άλλους. Από όσο έχω παρατηρήσει πολύ λίγοι άνθρώποι είναι αυτοί που θα σκεφτούν κάτι που δεν έχω σκεφτεί εγώ και έτσι δεν μπαίνω καν στο κόπο να το συζητήσω. Μέγα λάθος, όντως μπορεί να μην μπορούν να βοηθήσουν αλλά μόνο που το λες και το μοιράζεσαι με κάποιον είναι αρκετό. Να σας εξιστορίσω τη ζωή μου μέσα σε λίγες γραμμές γιατί ούτως ή άλλως δεν έχει και πολύ ένταση όσον αφορά το θέμα του site.
Λοιπόν, φαντάζομαι τον εαυτό μου πριν σχεδόν 8 χρόνια τώρα ειμαι 23. Τότε έπαθα την πρώτη φλασιά στη ζωη μου η οποία με στιγματίσε και με έχει στιγματίσει ακόμα. Ήταν καλοκαίρι, με το που την γνώρισα τρελάθηκα αλλά τότε δεν έκανα κίνηση anyway μετα απο κάποιους μήνες αυτή τα είχε φτιάξει με ένα παιδί (και για να μην σας κουράζω) αφου χωρίζουν με αυτόν, σε ένα πάρτυ έγινε το κακό και φιλιθήκαμε. Αυτό ήταν. Ένιωθα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Δεν με ένοιαζε τίποτα και για 2 μήνες όλα πήγαιναν μια χαρά μέχρι που άρχισε να απομακρύνεται να βγιάζετε να κλείσει το τηλέφωνο και είχα αρχίσει να αναρώτιεμαι τι συμβαίνει. Με τα πολλά μαθαίνω ότι τα είχε βρει με τον πρώην της και χωρίζουμε και μου γράφει ένα γράμμα του τύπου μην με ενοχλήσεις και είμαι σε τέλεια κατάσταση με τον πρώην μου. Περνάμε άψογα και άλλες τέτοιες μαλ****ς και μου έκανα την ψυχολογία σκατά!!! Για ένα μεγάλο χρονικό διάστηνα δεν μπορούσα να δω άλλη κοπέλα για σχέση. Όλες τις έβλεπα σαν φίλες - γνωστές. Εδώ πρέπει να αναφέρω πως είμαι αναγκασμένος να την βλέπω μέχρι και σήμερα γιατι τυχαίνει να είμαστε σε ίδια παρέα και να θεωρούμαστε και φίλοι. Μπορεί να ανέχτηκα πολλά και στην τελική να είμαι μαλ***ς αλλα ήθελα να το πέξω άνετος και χαλάρος. Με όση ειλικρίνια μπορεί να με διακρίνει σας λεω πως τα τελευταία 5 χρόνια δεν μου καίγεται καρφί τι κάνει.
Το κακό όμως είναι οτί ποτε ξανά απο τότε δεν μπόρεσα να μιλήσω σε κοπέλα όπως πρέπει. Συνήθως παρόλο που μπορεί να αρέσω σε κοπέλες δεν κάνω τίποτα λέγοντας τους οτι αυτή την περίοδο είμαι αλλού και άλλα τέτοια χωρίς να είναι αλήθεια. Στην αρχή, έλεγα στον εαυτό μου οτι ήμουνα σε φάση του να μην ξαναπεράσω αυτά που πέρασα, αλλά αφου περασαν κάποια χρόνια συνηδειτοποιώ οτι απλά έχω ξεχάσει πως είναι να εκφράζεις αυτά που νιώθεις. Σήμερα έχω καταλάβει ότι τόσο χρόνια καταπιέζω τον εαυτό μου και θα σας πω αργότερα το λόγω. Στην πραγματικότητα με διακρίνει μια λέξη! ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ μονίμως λεω θα ασχοληθώ αργότερα με αυτή (την κοπέλα, την εκάστοτε κάθε φορά) και στο τέλος απλά έχει βρει γκόμενο ή απο τις τόσες μαλακίες που έχω κανεί στο να μην της χώνομαι όταν πρέπει στο τέλος ντρέπομαι να κάνω και κάποια κίνηση και το θεωρώ καμμένο χαρτί. Πρέπει να αναφέρω οτι δεν έχω κάνει σχέση που να κράτησε πάνω απο μια βδομάδα και μην φανταστήτε και πολλές 2-3 να ήταν. Τώρα θα μου πείτε πως την παλεύεις τόσα χρόνια με το σεξ? Θα σας πω οτι ίσως επείδη δεν έχω κάνει ποτέ σοβαρή σχέση το σεξ δεν ήταν τίποτα παραπάνω απο το σεξ σε ένα κρύο κραβέτι του οίκου ανοχης. Μην φανταστείτε όμως οτι και αυτό έχει γίνει πολλές φορές.
Μια μέρα έτυχε να μαζευτούμε παρέα και να πάμε όλοι στις Σερρες, έτυχε να γνωρίσω μια κοπέλα (φίλη μια φίλης) η οποία ήρθε και αυτή μαζί μας. η κοπέλα μου άρεσε απο την πρώτη στιγμή που την είδα απο ότι μου έχουν πει αλλά και έχω καταλάβει και εγώ πρέπει να με γουστάρει. Την γουστάρω και εγώ πολύ αλλά πάλι πήγαινα να κάνω αυτό που έχω μάθει τόσα χρόνια να κάνω με επιτυχία να το αναβάλω και να πω στον εαυτό μου όταν την δω θα το δούμε το θέμα. Έλα όμως που ένα φιλαράκι κανόνισε μετα απο 2 μέρες να βρεθούμε σαν παρέα τετράδα και να έρθει και αυτή, η φίλη μου (και φίλη της) και το παλικάρι και εγώ και βγήκαμε 4αδα σε ένα club. Όταν την είδα μου κόπηκαν τα πόδια! Στην αρχή μιλούσαμε περι ανέμων και υδάτων και κάποια στιγμή εξαντλήθηκαν αυτά τα θέματα. Δεν ήξερα τι να της πω!! Δεν πολυμιλούσαμε και περνούσαν μεγάλα κομμάτια σιγής. Ειλικρινά δεν΄ξέρω τι πρέπει να της πω? Δεν ξέρω πως να το πω!!! Επίσεις είναι και ένα άλλο θέμα!! Συνιδιτοποιώ οτι όσο περνάνε τα χρόνια χωρίς να κάνω σχέση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη η όλη φάση. Ο λόγος που τόσα χρόνια καταπιέζω τον εαυτό μου είναι πως φοβάμαι πως δεν θα μπορέσω να την ικανοποιήσω την κοπέλα και γι αυτό θα την χάσω και θα γίνω και ρόμπα στην παρέα και άλλα τέτοια.
Ένω βρισκόμασταν μέσα στο club έφαγα μία φλασιά και λέω πως αυτές τις μαλ****ς που κάνω πρέπει να τελειώσουν εδώ και βρήκα ένα τρόπο να ζητήσω το τηλέφωνο της. Σκέφτομαι αύριο να την πάρω τηλέφωνο και να την πω να βγούμε (είναι πιθανό να δεχτει) αλλά μου φαίνεται βουνο το τι να της πω!!!