Στείλε λεφτά στο ftou.gr
Φτύσε καλλιτεχνικά
Αντιανοργασμική εκστρατεία: Αφού ποτέ δε φτάνουν, τότε γιατί το κάνουν;
Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου

Τίποτα δεν αλλάζει και δεν θα αλλάξει!

Απάντησε  Γράψε θέμα
Μήνυμα #111518 από Echo Shape στις 21 Οκτωβρίου 2012, 8:21μμ

Echo Shape

μέλος από: 4/7/2012
μηνύματα: 31 αποδεκτές 0
Είχα γράψει και παλιότερα για ορισμένα θέματα μου και γράφω ξανά επειδή είναι το μόνο μέρος που μπορώ να μιλάω ανοιχτά.

Δεν έχω μιλήσει σε κανέναν και δεν θα το κάνω ποτέ, είμαι πολύ φρικαρισμένος και η απελπισία δεν αντέχεται.

Κατά καιρούς νιώθω καλύτερα, ξεχνιέμαι κάπως άλλα ποτέ δεν ξεχνάω!

Με τη σχέση μου πάμε χάλια, από εκεί που πηγαίναμε τέλεια πάμε χάλια... δεν μπορώ να της μιλήσω αν το κάνω θα αναγκαστώ να χωρίσω, αρκετά της έχω πει.

Δεν θέλω να χωρίσω άλλα από το να την ταλαιπωρώ με τις ανοησίες μου... ίσως και να είναι καλύτερα.

Κουράστηκα και δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο έτσι, δεν ξέρω τι να κάνω, δεν ελπίζω σε κάτι καλό και το ξέρω ότι θα ζω για πάντα με αυτά στο μυαλό μου και πως δεν θα με αφήσουν ποτέ.

Έχω ξεχάσει πως είναι να νιώθει κανείς άνετος και χαλαρός, έχω πάντα την αίσθηση του βάρους και ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο να πω και να περιγράψω... είμαι 20 χρονών και δείτε τι κάνω, γράφω σε φόρουμ και κλαψουρίζω σαν παιδάκι. Το ξέρω ότι θα μείνω μόνος μου στη ζωή και ποτέ δεν θα ηρεμήσω πραγματικά.

προφίλάλλα...˵quote˶
6
Μήνυμα #111529 από pantelis20 στις 22 Οκτωβρίου 2012, 1:53πμ

pantelis20

Εικονίδιο
μέλος από: 9/4/2010
μηνύματα: 648 αποδεκτές 0

Αποδεκτή απάντηση

Φίλε το ότι κλαψουρίζεις (που δεν κλαψουρίζεις το πρόβλημα σου λες) δε σημαίνει τίποτα. Όλοι κατα καιρούς έχουν την ανάγκη να μιλήσουν σε κάποιον. Άλλοι το κάνουν σε έναν καλό φίλο/φίλοι άλλοι σε κάποιον συγγενή και άλλοι προτιμούν να μιλούν ανώνυμα.

Δε θυμάμαι πότε ακριβως αλλά μάλλον στο πρώτο έτος είχα και εγώ την ανάγκη να μιλήσω/κλαφτώ και τότε προτιμούσα το τσατ.
Ήταν κακή περίοδος δεν είχα σχεδόν καθόλου φίλους ούτε εμπιστευόμουν κάποιον για να μιλήσω.

Εντάξει χρόνο ήθελα. Και μάλιστα αρκετό. Τα πράγματα βελτιώνονται με τον καιρό. Άλλα ξεθωριάζουν άλλα απομυθοποιούνται άλλα λύνονται από μόνα τους.

Φοβάσαι/δεν θέλεις να μιλήσεις στην κοπέλα σου μήπως σε χωρίσει αλλά ταυτόχρονα η σχέση σας είναι χάλια άλλα μάλλον θα οδηγηθείτε στον χωρισμό. Άρα προτίμησε να της μιλήσεις ρισκάροντας ανάμεσα στον να σε χωρίσει και το να σε καταλάβει και να σε βοηθήσει.

Διαβάζοντας τα παλαιότερα μηνύματα σου για να καταλάβω τι σε ενοχλεί έμεινα εκεί που αναφέρεις τα περί σεξουαλικής ανησυχίας.
Δεν φαντάζεσαι πόσοι πειραματίστηκαν στην εφηβεία. Η αργότερα. Η ακόμα και στην μέση ηλικία.

Οκ το έκανες και; Εσύ και οι μισοί τουλάχιστον έφηβοι που κάποτε πειραματίστηκαν βλέποντας γκέι πορνό ή συμμετέχοντας σε κάποια σεξουαλική πράξη με φίλους.

Και εμείς κάπου στο γυμνάσιο όταν είχαμε ανακαλύψει τότε τα internet cafe και τα πορνοσάιτ βλέπαμε κάθε είδους πορνό με ενδιαφέρον.
Έχω φίλους που κατεβάζανε και παίρναν και στο σπίτι τους λίγο από όλα και γκέι μαζί. Κανένας δε τους παρεξηγούσε απο εμάς τουλάχιστον.

Ότι και να σε προβληματίζει πρέπει να το συζητάς με άτομα που νιώθεις οικεία. Και μόνο με την συζήτηση απομυθοποιείς πράγματα και χαλαρώνεις.

Ο ψυχολόγος που σου πρότειναν κάποιοι εντάξει δεν είναι η καλύτερη λύση. Σε ψυχολόγο θα πάει κάποιος ο οποίος θέλει να μιλήσει και δεν ξέρει σε ποιόν. Είναι περίπου όπως γράφεις στο φόρουμ. Πας σε κάποιον άγνωστο, μιλάς λες ότι θες, σε προστατεύει το ιατρικό απόρρητο και αν θες απλά δεν ξαναπατάς.

Εγώ είμαι υπερ του να μιλάς σε δικούς σου ανθρώπους. Και χωρίς ντροπές. Θα εκπλαγείς αν ήξερες τι έχουν και κάνει όλοι αυτοί που νομίζεις πως είναι καρα στρέιτ ή δεν έχουν προβλήματα και αμφιβολίες.

Εγώ προσωπικά δεν έχω ούτε ένα φίλο που να μην προβληματίστηκε κάποτε. Όλοι κάποια στιγμή διχάστηκαν. Μια βδομάδα; Ένα μήνα; Ε εντάξει είχα και ένα φίλο που του άρεσε και έμεινε εκεί. Αλλά οι περισσότεροι απλά πέρασαν αυτή την φάση και τώρα το λένε και γελάνε. Ένας φίλος μου ταράχτηκε στα 22 του όταν ήταν διακοπές και του την έπεσε ένας γκέι και τέλοσπαντων ήταν λίγο στριμόκωλα τα πράγματα και μπερδεύτηκε μπήκε και αυτός σε σκέψεις σαν εσένα. Τώρα το θυμάται και γελάει...

Δεν έχεις τίποτα ανίατο. Ούτε καν κάτι ψυχολογικό. Απλά είσαι αγχώδης και υπερ-αναλύεις τα πράγματα. Βρες άτομα εμπιστοσύνης και μίλα τους. Αυτό έχεις ανάγκη. Κάποιον να μιλήσεις, να κλαψουρίσεις ή ακόμα και να κλάψεις, ότι σε κάνει καλύτερα. Κάποιον που δε θα σε κρίνει.
προφίλάλλα...˵quote˶
Μήνυμα #111533 από Echo Shape στις 22 Οκτωβρίου 2012, 2:50πμ

Echo Shape

μέλος από: 4/7/2012
μηνύματα: 31 αποδεκτές 0
Μου έδωσες μια ειλικρινή απάντηση ... θα διαφωνήσω όμως στο θέμα της κοπέλας μου. Όταν εννοώ πως η σχέση μας πάει χάλια το λέω από ασήμαντα μικροπράγματα τα οποία όμως είναι σημαντικά!

Η απόσταση είναι το πρόβλημα και είμαστε μόνο μερικά χιλιόμετρα μακριά.
Δεν θα χωρίσουμε, νιώθουμε πολλά ο ένας για τον άλλο και αν δεν είχαμε αυτό το θέμα θα ήταν όλα τέλεια.

Αυτή κάνει περισσότερο υπομονή, εγώ απλά απελπίζομαι και φοβάμαι την απόρριψη. Έχω ανασφάλειες και δεν θέλω να την χάσω διότι είναι πολύ σημαντική για μένα.

Το θέμα είναι ότι αν της μιλούσα θα με καταλάβαινε, δεν θα με χώριζε.
Το πρόβλημα είναι ότι θα νιώσω εγώ χειρότερα και υποτίμηση και κατωτερότητα... μετά τελείωσα!!




Ευχαριστώ.
προφίλάλλα...˵quote˶
Μήνυμα #111690 από petalouditsa στις 26 Οκτωβρίου 2012, 12:50πμ

petalouditsa

Εικονίδιο
μέλος από: 15/10/2012
μηνύματα: 106 αποδεκτές 0
μεγα λαθος...ο ανθρωπος που στεκεσαι κοντα σου πρεπει να ειναι αξιος να σου παρασταθει και στα δυσκολα σου....αλλιως τι να τον κανεις?ειναι το κοριτσι σου,ο ανθρωπος σου....δωσε της σιγα σιγα την ευκαιρια να βελτιωθει η σχεση σας και να σε βοηθησει εφσον ειναι το κομματι σου και η συντροφος σου,να τα ξεπερασεις ολα αυτα....
προφίλάλλα...˵quote˶
Απάντησε Γράψε θέμα Τελευταία σελίδα

Δεν μπορείς να απαντήσεις, είσαι Guest. Πρέπει να γραφτείς μέλος ή να κάνεις login:
Εγγραφή Login