Αγαπημένο αλανιάρικο ατακουλέτο

Όπως θα 'χεις δει αγαπητέ βαρεμένε -με την καλή έννοια ντε!- συνφορουμίτη, απ' την ώρα που θα μπεις στο φόρουμ (κάτω από τα: Βοήθεια, Λογάουτ και Κατάλογος Μελιών) υπάρχει μια σπαρταριστή τρελιάρικη ατάκα κάθε φορά, για διάφορα θέματα.

Σε καλώ λοιπόν, πιστέ επισκέπτη και υπήκοε της Φορουμιτοκοινωνίας, να μου πεις ποια ή ποιες είναι εκείνες οι ατάκες/γραμμές που έκαναν τη φάτσα σου να σχηματίσει χαμόγελο και να αφήσει το βαριεστημένο, μπουλντογκέ στυλ της (πάντα με την καλή έννοια). Στα ελληνικά: που γέλασες.

Εμένα μερικές απ' τις αγαπημένες μου είναι εκείνες που αρχίζουν με "Μεγάλες στιγμές της αρχαιότητας" και συγκεκριμένα εκείνη που αναφέρεται στη μεγάλη μου αγάπη και απωθημένο, Μαλβίνα.

Από τις υπόλοιπες που θυμάμαι ξεχωρίζω άλλες 2:
"Η σκληρότερα εργαζόμενη τάξη στην Ελλάδα είναι οι μαθητές" που είπε ο Σαββόπουλος, και
"H επόμενη πρόταση είναι αληθής. H προηγούμενη πρόταση είναι ψευδής."

Βγάλε άκρη σα να λέμε...
Εσάς;