σχολη κ φιλια

Αποδεκτή απάντηση

Γεία σου Aglina, καλησπέρα και καλή χρονία να έχεις.

Βρισκόμουν σε παρόμοια κατάσταση μέχρι πέρυσι όπου και έδωσα πανελλήνιες και, ενω μπορούσα να μπώ σε κάποιες σχολές στην Αθήνα, αποφάσισα να δηλώσω σχολές στην επαρχία μόνο και μόνο για να απομακρυνθώ. Εμένα το πρόβλημα μου ήταν κυρίως με την οικογένεια μου, αλλα όσων αφορά και τους φίλους μου, η κατάσταση δεν ήταν καλή.
Δεν λέω, τα παιδία ηταν και είναι μια χαρά, δεν είναι αρχίδια, ούτε βρίζουν πίσω απο την πλάτη μου, ούτε τίποτα. Απλά μερικές φορές αισθάνομουν πως δεν ταιρίαζαν οι απόψεις μας πάνω σε μερικά θέματα και πως γενικά ήταν λίγο πιο...παιδία απ'ότι εγώ.
Υπάρχουν πολλά άτομα που βρίσκονται στην ίδια θέση με εσένα οπότε μη σεν παίρνει απο κάτω. Σαν φοιτήτρια σε καινούρια πόλη, και ειδικά σε επαρχία (ή νησί στην περίπτωση μου - Χίος)είναι αρκετά εύκολο να βρείς παρέα.
Σκέψου οτι υπάρχουν εκατοντάδες καινούριοι φοιτητές απο άλλες πόλεις, οι οποιοί είναι κατά 99% χωρίς παρέα, ακριβώς σαν εσένα.
Τις πρώτες μέρες σου συνιστώ να πηγαίνεις καθημερινά στην σχολή σου και να προσπαθείς να γνωρίζεις καινούριο κόσμο, μη φοβάσε να μιλήσεις σε κάποιο/α που κάθετε μόνος του γιατί συνήθως θα είναι αρκετά δεκτικός/η και θα συνεχίσει την κουβέντα (όπως και εσύ, και αλλοι θα θέλουν να βρούν παρέα).
Μερικά πράγματα για να αποφύγεις (τα οποία δυστηχώς δεν απέφυγα εγώ):

Απέφευγε να ακούς μουσική όταν πηγαίνεις στην σχολή, τουλάχιστον τις πρώτες μέρες. Ειδικά αν φοράς και τα 2 ακουστικά. Οταν φοράς 2 ακουστικά, δύσκολα θα έρθει κάποιος να σου μιλήσει, και επίσης, όταν δεν έχεις την μουσική σου για παρέα, θα ψάχνεις πιο ενεργά να γνωρίσεις κόσμο.

Προσπάθησε να γνωρίζεις τουλάχιστον 1 άτομο κάθε φορά που πάς στην σχολή σου. Συνέχεια!
Μην επαναπαφθείς όταν βρείς παρέα γιατί μπορεί εν τέλει να μην είναι αυτό που ήθελες και μετά δύσκολα θα βρείς αλλη παρέα (γιατί θα έχουν ήδη δημιουργηθεί).

Βρίσκε αφορμές να μιλάς σε όποιον κάθετε δίπλα σου. Ζήτα ενα στυλό (ακόμα και αν έχεις), ρώτα αν άκουσε τι είπε η καθηγήτρια. Κάνε πλάκα για την εμφάνιση του καθηγητή. Ρώτα αν ξέρει τι φαγητό έχει σήμερα η λέσχη. Κάτι τέλος πάντων.

Στο διάλλειμα, απέφευγε να κάθεσε μακρυά απο τον κόσμο και προς θεού, μην μπείς messenger απο το κινητό σου. Ισχυεί το ίδιο με τα ακουστικά. Αν αισθάνεσε οτι έχεις παρέα, θα επαναπαφθείς και δεν θα προσπαθήσεις να μιλήσεις με κάποιον.

Εγώ την πρώτη μέρα είχα πάρει μαζί μου 2-3 έξτρα στυλό γιατί ήξερα πως όλο και κάποιος δεν θα έχει. Όπως ήταν βέβαιο, ο διπλανός μου έψαχνε να βρεί στυλό. Αφου του έδωσα ένα απο τα δικά μου. Ηρθε στο τέλος του μαθήματος και μου το επέστρεψε, γνωριστίκαμε, και πήγαμε για καφέ μαζι με αλλα 2 άτομα που ήταν μαζί του.
Το κακό που έκανα ήταν οτι επαναπάφθηκα και δεν προσπάθησα να γνωρίσω και άλλο κόσμο και τώρα ξέρω μώλις 6-7 παιδιά.
Βέβαια εγώ ποτέ δεν ήμουν και πολύ κοινωνικός, αλλα και πάλι, είναι προτιμότερο να έχεις επιλογές.

Επίσης, επειδή ανέφερες πως είσαι ντροπαλή, και επειδή και εγώ είχα πάντα πρόβλημα με το να ξεκινήσω μια συζήτηση στο άκυρο, έκανα το εξής. Κατέβηκα 2-3 φορές στο σύνταγμα, καθόμουν σε παγκάκι, και όταν έβλεπα κάποια που μου άρεσε. Πήγαινα και της μιλούσα. Την ρώταγα τι κάνει, πως την λένε, και άλλες τέτοιες μπούρδες. Δεν ενδιαφερόμουν να κρατήσω επαφή (ούτως ή αλλως ήξερα πως θα πήγαινα στην Χίο και πως 99,9% δεν θα την ξαναέβλεπα ποτέ), απλά ήθελα να ξεπεράσω αυτό το κόλλημα που είχα με το να ξεκινήσω συζήτηση. Τώρα νιώθω άνετα και μπορώ να μιλήσω με οποιονδήποτε για οτιδήποτε.

Τέλος πάντων, ελπίζω να βοήθησα.

Υ.Γ Αν περάσεις Χίο, στείλε κανα μύνημα, χαχα :P