Φόβος για το θάνατο...
Μήνυμα #128632 από pi8hkos97 στις 02 Ιουλίου 2014, 11:18μμ
μέλος από: 14/1/2014 μηνύματα: 507 0 |
Γειά σας μέλη του ftou, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα πρόβλημα για να με βοηθήσετε όπως μπορείτε... Εδώ και ένα μήνα έχω αρχίσει να έχω "εμμονές" για το θέμα του θανάτου. Είμαι μόνο 17 ετών, έχω όνειρα για τη ζωή μου (να περάσω Πολυτεχνείο, να φύγω εξωτερικό, να κάνω λεφτά) αλλά από την άλλη κάποια μέρα όλα θα σβήσουν. Τις τελευταίες μέρες έχω την αίσθηση ότι με απασχολεί περισσότερο το θέμα. Για να το αποφύγω σκέφτομαι ότι θα ζήσω αρκετά χρόνια (όχι άδικα βέβαια διότι κάνω πολύ υγιεινή ζωή, δεν καπνίζω, δεν πίνω και τρώγω πάρα πολύ υγιεινά σε συνδυασμό με γυμναστική). Αλλά για να πω την αλήθεια δεν με βοηθάει και τόσο. Από την άλλη, σκέφτομαι και αν μετά το θάνατο υπάρχει και άλλη ζωή. Εγώ δεν είμαι της εκκλησίας (δεν έχω καμία επαφή, παρόλο που έχει όλη η οικογένειά μου). Είτε είναι αλήθεια είτε ψέματα όλα για τη θρησκεία τα αγνοώ. Αλλά αν υπάρχει κάτι άλλο άσχετο με αυτή τη θρησκεία το οποίο είναι δυσάρεστο, ακόμα και αυτό με φοβίζει. Εγώ θέλω να μου πείτε αν υπάρχει κάποιος τρόπος να το αντιμετωπίσω, ή πιστεύετε ότι πρέπει να επισκεφτώ ψυχολόγο; Ευχαριστώ προκαταβολικά. |
προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #128634 από debayad στις 02 Ιουλίου 2014, 11:30μμ
μέλος από: 2/7/2014 μηνύματα: 17 0 |
καταρχήν, αν το σκεφτεσαι αυτό μόνο κακό κανεις στον ευατο σου και ρίχνεις την ψυχολογια σου. Πήγενε βολτες με παρέες και θα το ξεχάσεις. Να περνας καλα! Θα σου προτεινα να πας σε έναν ψυχολογο αν δεν μπορεις να το αντιμετοπίσεις μόνος. |
προφίλάλλα...˵quote˶ |
7
Μήνυμα #128635 από Dieftharmenos στις 02 Ιουλίου 2014, 11:32μμ
μέλος από: 23/1/2014 μηνύματα: 936 0 |
Αποδεκτή απάντησηΨυχολογο σιγουρα...ας αναπτυξω ομως και εγω ενα κειμενο.Ο θανατος αποτελει τον μεγαλυτερο φοβο του συγχρονου ανθρωπου...γιατι?Γιατι ετσι του μαθανε προφανως... Παρολα αυτα πρεπει κανεις να σκεφτει ποιος θανατος???Αν πεθανεις απο γηρατεια,ο θανατος θεωρειτε η ΑΠΟΛΥΤΗ λυτρωση.Πολλοι ανθρωποι εχουν ζησει τοσο πολυ που δεν αντεχουν αλλο. Ο σκοπος της υπαρξης του ανθρωπου συμφωνα με τους φιλοσοφους ειναι το "ευ ζειν",δηλαδη να ζεις καλα.Ποιος ομως μπορει να ζει καλα μεσα σε μια τετοια κοινωνια πιγμενη στην ρουτινα και στα πρεπη. Ισως ο θανατος να ειναι η μονη αληθινη περιπετεια που θα ζησεις στην ζωη σου.Ακριβως επειδη την φοβουνται ολοι και περικλυεται απο την αμαθεια.Ο μονος τροπος για να μαθουμε για τον θανατο ειναι να αναστενουμε νεκρους(αδυνατο). Ολα εχουν να κανουν με τον τροπο που βλεπεις τα πραγματα.Εσυ το συγκεκριμενο θεμα το βλεπεις μονοφθαλμα.Πισω απο το φοβο του θανατου παντα υπαρχει ο φοβος της ζωης.Το να μην καπνιζεις κλπ...δεν θα σε βοηθησει σε τιποτα. Παρε και ενα γνωμικο του αγαπημενου μου συγγραφεα... Μη φοβάστε τόσο πολύ το θάνατο, όσο μια ανεπαρκή ζωή. Bertolt Brecht |
προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #128640 από Webmaster στις 03 Ιουλίου 2014, 2:41πμ
Πήγαινε σε ψυχολόγο να σου πει εκείνος τα μυστικά της αθανασίας διότι ως γνωστόν οι ψυχολόγοι δεν πεθαίνουν. Μετά πέρνα μια βόλτα κι απ' τους παπάδες να σου πουν κι εκείνοι πώς να καταπιεστείς για να πας στη μεταθανάτια απόλαυση διότι ξέρουν εκείνοι φορ σουρ καθότι έχουν απευθείας σύνδεση με το υπερπέραν. Λέει ο άλλος "πήγαινε σε ψυχολόγο" αντί να πει "δεν ξέρω". Ο ψυχολόγος κάνει ψυχανάλυση αλλά ποιος θα βρεθεί μετά να σου κάνει ψυχοσύνθεση; Δηλαδή έλεος. Ούτε εμμονές δεν έχεις ούτε τίποτα. Παίζει να σκέφτηκες για πρώτη φορά σοβαρά το μόνο σίγουρο σ' αυτή τη ζωή, το θάνατο. Ο μόνος τρόπος να ζήσεις παραγωγικά μ' αυτή τη σκέψη είναι να τον σκέφτεσαι συνέχεια και όσο γίνεται πιο έντονα, διότι μόνο αυτή η σκέψη θα σε κάνει να ζήσεις μια καλή ζωή. ----------------- The only unbearable thing is that nothing is unbearable. | |
προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #128641 από pi8hkos97 στις 03 Ιουλίου 2014, 8:25πμ
μέλος από: 14/1/2014 μηνύματα: 507 0 |
Φίλε dieftharmene έχεις δίκιο αλλά όλα αυτά τα έχω σκεφτεί, αλλά άκρη δεν βγάζω. Ίσως να πρέπει να επισκεφτώ ψυχολόγο... @Webmaster εννοείται ότι με παπάδες δεν πρόκειται να μπλέξω. Ίσως ο ψυχολόγος είναι μονόδρομος διότι τώρα ένα μήνα που το σκέφτομαι αρκετά συχνά με αρρωσταίνει η ιδέα. Δεν με αποσπάει από τις καθημερινές μου δραστηριότητες (γυμναστήριο, παρέες κ.λ.π.) αλλα κάθε φορά που "αρράζω" η ιδέα βρίσκει το δρόμο της και μου ξανάρχεται... Όποιος άλλος έχει να προσθέσει κάτι ας προσθέσει. |
προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #128642 από Μανοςςςςςς στις 03 Ιουλίου 2014, 8:54πμ
μέλος από: 21/3/2011 μηνύματα: 55 0 |
Ας προσθεσω και εγω κατι βλεποντας οσα γραψατε... Λεω να σταματησουμε να φιλοσοφουμε για το θανατο αφου εξαλλου δεν ειναι δουλεια μας να το κανουμε και ουτε μπορουμε βεβαια.Κρατιστε οτι ιδεες και οτι ανησυχιες εχετε για αυτο το θεμα στις φοιτητοπαρεες που θα κανετε.Και εμενα μαρεσει να συζητω τετοια θεματα και με προβληματιζουν κατα καιρους αλλα στην τελικη πρεπει φιλε Πιθηκα να κρατησεις αυτο που ειπε ο Γοεμπμαστερ απο πανω.Ποιο; Το να σκεφτεσαι το θανατο ως κατι που μπορει να σου συμβει αυριο για να προσπαθεις να ζεις το σημερα σαν να ηταν η τελευταια σου μερα..Μακαρι να το καναμε ολοι αυτο.Πως θα ηθελες να ηταν η τελευταια σου μερα ; Που ξερεις ; Μπορει να ειναι η σημερινη... |
προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #128647 από Bluejack στις 03 Ιουλίου 2014, 3:01μμ
μέλος από: 28/12/2007 μηνύματα: 713 0 |
Χαίρε βρώμηκε πίθηκε Όπως είπε ο αγαπητός webmaster, ο θάνατος είναι το μόνο σίγουρο σε τούτη τη ζωή. Δε μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα άλλο παρά μόνο ότι μια μέρα σιωπηλά ή βογκώντας θα τα τινάξεις απο εδώ πέρα. Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει σκεφτεί το θάνατο και να μην έχει νιώσει έστω λίγο τρόμο. Όλα φεύγουν. Άνθρωποι, φυτά ζώα. Ακόμα και ένας μεγάλο βράχος που είναι "άψυχος" δε μένει ίδιος. Μετά από πολλά θα αλλάξει σχήμα, μέχρι κάποτε να γίνει σκόνη. Προσωπικά πιστεύω πως ο θάνατος είναι ένας καλός φίλος που διαρκώς σου θυμίζει να ζήσεις τη ζωή σου ελεύθερα γιατί τίποτα δε κρατάει για πάντα. Αγαπημένη φράση από έναν συγγραφέα/ψυχολόγο είναι η συνειδητοποίηση της ζωής απαιτεί την συνειδητοποίηση του θανάτου Στο θέμα σου, νομίζω πως θα σου φύγει σύντομα. Αν όχι και δεις οτι συνεχίζει να παραμένει ως έμμονη ιδέα και αυτό αρχίζει σιγά σιγά να επηρεάζει καθημερινές σου δραστηριότητες τότε θα πρότεινα μια γνώμη ενός πιο ειδικού. Και δεν εννοώ κάποιον παπά. Αν μπλέξεις με παπάδες ίσως την πούτσησες σε αυτή τη φάση που είσαι. |
προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #128651 από pi8hkos97 στις 03 Ιουλίου 2014, 7:51μμ
μέλος από: 14/1/2014 μηνύματα: 507 0 |
Φίλε μου ευχαριστώ για την απάντηση. Με βοηθήσατε κάπως ομολογώ. Δεν νομίζω να χρειαστώ ειδικό, αρκετές φορές έχω εμμονές οι οποίες όμως μου φεύγουν με την πάροδο του χρόνου. Τεσπα σε παπά δεν πάω με την καμία εννοείται (όσοι πάνε τους δημιουργείται ένα επιπλέον πρόβλημα αντί να λύσουν αυτό που έχουν). |
προφίλάλλα...˵quote˶ |