Συμπεριφορά κοπέλας (φίλης;)

Προσοχή-ακολουθεί μακροσκελές κείμενο.
Καλησπέρα σε όλα τα μέλη του forum. Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα, παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή. Πέρυσι τέτοιον καιρό ήρθε στο φροντιστήριο που πηγαίνω μια κοπέλα από το σχολείο μου, στο τμήμα που ήμουν κι εγώ. Μέχρι τότε απλά ήξερα ότι υπήρχε στο σχολείο. Στην πορεία όμως μέσα από την συνύπαρξη στο φροντιστήριο γνωριστήκαμε καλύτερα, κολλήσαμε κατευθείαν, φτάσαμε από κάποια στιγμή κι έπειτα να καθόμαστε και μαζί στο θρανίο, ενώ μιλούσαμε και στο facebook και στο σχολείο αρκετά συχνά. Όσο περνούσε ο καιρός όμως, η συμπάθειά μου προς εκείνη έγινε έρωτας. Αλλά οι λάθος χειρισμοί της κατάστασης από πλευράς μου (μπήκα στο λεγόμενο friendzone) οδήγησαν στην χυλόπιτα, όταν αποφάσισα να της εκφράσω τα συναισθήματά μου -μου είπε ότι δε μπορεί να με δει έτσι και ότι της αρέσει άλλος-. Μια χυλόπιτα που όμως την περίμενα (λόγω των λάθος χειρισμών που προανέφερα), γι' αυτό και δε με πείραξε τόσο όσο περίμενα.
Όταν μου έριξε το "χ" μου ζήτησε να μην αλλάξει κάτι στις μεταξύ μας σχέσεις, κι εγώ χάρηκα πολύ, καθώς τη συγκεκριμένη την εκτιμώ πολύ κι ως χαρακτήρα κι ως προσωπικότητα. Μέχρι να τελειώσει η σχολική χρονιά ήμασταν λοιπόν μια χαρά, απλά την όποια συζήτηση την ξεκινούσα εγώ συνήθως. Στις καλοκαιρινές διακοπές δε μιλήσαμε και πάρα πολύ, μόνο μια φορά όταν της ευχήθηκα για την γιορτή της, είπαμε βέβαια αρκετά πράγματα. Τώρα που άρχισαν ξανά τα σχολεία, την έβλεπα και στο σχολείο και στο φροντιστήριο, αλλά δε μου μιλούσε -ούτε εγώ όμως-. Έτσι εγώ νευρίασα, θεώρησα ότι απλά δε με χρειαζόταν, καθώς πλέον είχε πάρει όση επιβεβαίωση ήθελε για τον εαυτό της, και άρχισα να την αγνοώ παντελώς, σε σημείο όταν περνούσε από δίπλα μου είτε στον δρόμο, είτε στο σχολείο, είτε στο φροντιστήριο, να γυρίζω το κεφάλι μου αλλού. Αυτό γινόταν για περίπου μια εβδομάδα, όταν ξαφνικά, γύρισα σπίτι και είδα στο facebook μήνυμα από αυτή, που με ρωτούσε γιατί δε τη χαιρετάω. Εγώ της αντέστρεψα το ερώτημα και απάντησε πως αυτή πήγαινε να με χαιρετήσει αλλά έβλεπε ότι την αγνοούσα και έφευγε. Ύστερα της είπα αυτά που πίστευα, δηλαδή πως δεν της χρησίμευα άλλο κλπ, κι αυτή μου ζήτησε συγγνώμη που μου έδωσε τέτοια εντύπωση. Εγώ τη δέχτηκα και της είπα ότι δε φταίει εκείνη και πως οι ανασφάλειές μου τα προκαλούν όλα (πάντα κάνω δεύτερες σκέψεις για όλους τους γύρω μου, επειδή στο παρελθόν την έχω πάθει από πολλούς). Από τότε μιλάμε κανονικά και όταν βλεπόμαστε και μέσω ίντερνετ, και πλέον αυτή ξεκινάει τις συζητήσεις συνήθως.Τα ερωτήματά μου τώρα είναι δύο:
α) Σίγουρα όλα αυτά τα κάνει επειδή θέλει να είμαστε φίλοι, ή επειδή με λυπάται; Όλοι οι φίλοι μου λένε πως αν τα έκανε με το ζόρι, δε θα μου ζητούσε τον λόγο που δε τη χαιρετάω. Όμως οι ανασφάλειές που έχω δε με αφήνουν ήσυχο, και φοβάμαι μη μου στοιχίσει αυτό στο τέλος.
β) Πώς θα κάνω τη φιλία μας αυτή να περάσει στο επόμενο στάδιο; Δηλαδή από κει που συζητάμε για την καθημερινότητα, πειραζόμαστε κλπ, να κάνουμε και πιο προσωπικές συζητήσεις;
Τέλος να ξεκαθαρίσω πως είμαι 100% σίγουρος ότι πλέον η κοπέλα δε με ελκύει ερωτικά.
Αυτά, συγγνώμη αν κούρασα! Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον χρόνο που θα αφιερώσετε για να μου απαντήσετε!