ιδου η αναιστησια μου

Έγραψε:(death@18 Μαρτίου 2008)

αυτος διαβαζε πολυ τον τελευταιο για το σχολειο κ ενιωθα πολυ παραμελημενη. ομως περα απ΄ολα αυτα που περασαμε μαζι κ σβηστικαν με την παροδο του χρονου, εγω ειμαι κ πολυ ζηλιαρα... ετσι οπως καταλαβαινεται δεν αντεχα να με γραφει για μια φυσικη κ για μια οικονομια. ετσι του ειπα να μη μου ξαναμιλησει γιατι βαρεθηκα το ολο σκηνικο κ ετσι ΑΠΛΑ τελειωσε μια σχεση περιποι 1,5 με 2 χρονων. (στο πρωτο μνμ εκενα λαθος κ αντι για 1,5 - 2 εγραψα 1- 1,5)

Βασικά πιστεύω δεν χρειάζεται να σου πεί κανείς τπτ παραπάνω, απ το οτι είσαι ανώριμη εγωίστρια και παρτόλα, και καλά έκανες και τον χώρισες,(αν ακόμα και αυτό το έκανες χωρίς να σκεφτείς οτι ήταν σε περίοδο πιεστική, πραγμα προβλέψιμο για σένα) γιατί κάτι άνθρωποι τέτοιου είδους γίνονται υπαίτιοι για κάποιους ανθρώπους που είναι αδύναμοι ευαίσθητοι κτλπ κτλπ να μην έχουν την δύναμη να ακολουθήσουν τα όνειρά τους.

death καλα και ο συγκεκριμμένος ήταν πολλά κιλά μαλάκας απ τα υπολοιπα που διάβασα, αλλά εγώ μίλησα θεωρητικά. Είναι πολύ όμορφο να παίρνεις τις ευθύνες πάνω σου, να συνειδητοποιείς τις λάθος επιλογές που έκανες και να προχωράς μπροστά(να πείς πχ οτί ημουν εγωιστρια πολλές φορές, ήταν κι αυτός μλκς άλλες τόσες αλλά φταίω εγώ που ειμαι μαλακομαγνήτης, έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν φταίει μόνο ο ένας). Ο καθένας μας παίρνει ότι του αξίζει γιατί κάνουμε επιλογές στη ζωή μας, κι ας τις μετανιώσουμε μετα.