ΕΡΩΤΑΣ,ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ ΚΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΛΑΨΙΝ...

Λένε πως οι σχέσεις στις μέρες μας γίνονται όλο και δυσκολότερες.Λάθος.Οι άνθρωποι βρίσκουν δυσκολίες στο οτιδήποτε.Κ εφαρμόζουν αυτή τη συνήθεια στις σχέσεις.Έχω 3φίλες.Η 1η λέει πως θέλει έναν άντρα-κολλητό,όχι πιέσεις,όχι τραγικά δεσίματα,από φόβο μν πληγωθεί.Η 2ηείπε πως θέλει τη συνεχή παρουσία και το ενδιαφέρον.Η τελευταία όμως είπε το εξής:το έχει απλά ανάγκη.Να ξυπνάει μέσα σε μια αγκαλιά.Κ έδινε τα δικά της χέρια σε όποιον τα είχε ανάγκη κάνοντας τν να νιώθει ο πιο τυχερός άνθρωπος στν κόσμο.Με αντάλλαγμα τν αγάπη.Για κείνη γράφω.Τν είδα να μένει δίπλα σ 1άνθρωπο αδύναμο,με τραύματα κ να τν κάνει υγιή κ ζωντανό.Εκείνος 1μέρα,μετά από 1χρόνο της είπε πως τν αγαπάει φιλικά κ τν άφησε.Μετά από διφορούμενες συμπεριφορές κ πολλά εωτηματικά,τν άφησε.Κ με ρώτησε το εξής:"Πώς μπορεί κ αφήνει πίσω τόσες στιγμές,τόσα π έδωσα,το πώς τν έκανα να ζήσει απ'τν αρχή?Καμία δν ήταν εκεί.Εγώ ήμουν.Εγώ έκατσα να δω ποιος είναι.Τόση αγάπη.Τόσο πάθος.Πώς μπορούν οι άνθρωποι κ ξεχνούν τόσο εύκολα?"Και έκλαιγε,έκλαιγε.Όπως κάθε φορά που κάποιος της έπαιρνε ότι είχε,τν άδειαζε και έφευγε.Οι άνθρωποι δεν ξέρουν να μετρούν.Οι άνθρωποι ξεχνούν εύκολα.Απ'τν άλλη 1σπουδαίο για μένα άτομο είπε 1ακόμη πιο σπουδαία φράση:"Μη σκέφτεσαι.Κάνει κακό".Άραγε τι είναι καλύτερο,
να σκεφτόμαστε ή όχι?Να θυμόμαστε ή όχι?Και τα 2μας πάνε πίσω,ίσως μας πληγώνουν.Αλλά μας κάνουν δίκαιους,"σωστούς".Όταν σ δίνουν,πάντα θα βρεις κάπου 1ατέλεια ή 1δυσκολία.Όταν στερείσαι,περιμένεις μέχρι να πάρεις.Πόσοι δν έχουν φάει το γνωστό "κόλλημα" κάποια στιγμή?Κ πόσοι δν έχουν απορρίψει,έτσι,γιατί υπήρχαν "ατέλειες".Γιατί όμως?Γιατί μετράς αυτόν π σ στερεί και όχι εκείνον που σου δίνει?
Κουράστηκα να μν είμαι εγωίστρια.Να αναρωτιέμαι.Πώς τελειώνουν ξαφνικά τα συναισθήματα?Πώς γίνεται?Γιατί συμβαίνει.Αναρωτιέμαι αν είμαι η μόνη στν κόσμο που δε σκέφτεται το "εγώ" της.Που δίνει,δίνει,δίνει όχι για να πάρει.Γιατί έτσι ζει κ ίσως με αυτό τν τρόπο βοηθήσει όσους φοβούνται να ακούσουν κάτι πέρα απ'το μυαλό τους.Κάποιοι γεννήθηκαν για να δίνουν αγάπη.Να ζουν γι'αυτή.Η δική μου "επιλογή" ήταν να βρίσκομαι δίπλα σε άτομα άδεια που με 1μαγικό τρόπο γέμιζαν με τη δική μου συμβολή.Μέχρι να πάψουν να μετρούν,να σκέφτονται,να θυμούνται.Η φίλη μου είναι 1μέρος τ εαυτού μ.Τν κρύβω.Γιατί ίσως ο δυναμισμός είναι η καλύτερη ασπίδα.Αλλά δν παύει να είναι ένα μέρος μ.Ένα μέρος μ π απογοητεύεται συνεχώς από τους ανθρώπους.Καλά τα "θέλω" κ το "εγώ".Αλλά κάποτε πρέπει ν'αναγνωριστεί εκείνος π τα παραμερίζει.Κ να αφυπνιστεί εκείνος π τα βάζει σε 1η θέση.Και μετά το παραλήρημα...ο λόγος σ'εσάς.