πανε 3 χρονια...

πριν 3 χρονια ακριβώς μου ζήτησε να είμαστε μαζί το μοναδικό αγόρι που έχω αγαπήσει πραγματικά...η σχέση μας κράτησε λίγο,3.5 μήνες,επειδή το παιδί ειχε κόλλημα πριν από μενα με μια κοπέλα πουτον είχε κοροιδέψει,αν κ μου χε πει οτι εγώ ήμουν αυτή που τον βοήθησα να την ξεχάσει.τον είχα πιστέψει κ περνούσαμε τόσο ωραία,ειλικρινά σαν παραμύθι.πάντα ένιωθα ότι υπήρχα γι'αυτόν,κάθε στιγμή έδειχνε οτι μ αγαπούσε...μέχρι που έφτασε η ώρα που ήρθε η άλλη κοπελα κ του κουνούσε πάλι την ουρά της,κ επειδή είχε μεγάλο κολλημα αυτός παρασύρθηκε...τον πρώτο χρόνο μετά τον χωρισμό ήταν ότι χειρότερο,περίμενα να φύγει για να σπουδάσει στο εξωτερικό μήπως και τα πράγματα καλυτέρευαν.έφυγε πριν 1.5 χρόνο,στην αρχή όλα ηταν δύσκολα,μετά συνήθισα στην ιδέα κ ψιλοηρέμησα.έκείνος λίγους μήνες πριν φύγει τα ξανάφτιαξε με την κοπελιά,η οποία δεν είχε αλλαξει ομως χαρακτήρα.τον κεράτωσε 2-3 φορές,εγώ τα ξερα όλα,αλλά δεν μπορούσα να πω τπτ.προσπάθησα να συνεχίσω κ εγώ τη ζωή μου,το έκανα,αλλά δεν τα κατάφερα.είχα μια σχέση την περίοδο αυτή,πριν φύγει αυτός,1 μήνα κράτησε,δεν άντεξα παραπάνω...νόμιζα που κάτι θα άλλαζε,επειδή περνούσα πολύ καλα,έτσι πίστευα,αλλα τελικά κόλλησα περισσότερο.ειδικά όταν τον έβλεπα στο δρόμο με αυτή την κοπέλα που κ πάλι τον κορόιδευε.αποφάσισα να πάω να του μιλήσω,να του πω ότι αν κ είχε περάσει 1.5 χρόνος τότε,ποτε,ποτε δεν έπαψα να τον σκέφτομαι κ να τον αγαπώ.δέχτηκε να του μιλήσω(αν κ είχαμε χωρίσει κρατήσαμε μια ''φιλική'' επαφή).του τα πα αυτά κ του πα επίσης ότι όσα θέλω να του πω δεν του τα λέω με σκοπό να τον κερίσω απ αυτή την κοπέλα,αλλά για να τα βγάλω από μέσα μ.ήταν πολύ κατανοητός απέναντι μου,μου πε οτι με καταλαβαίνει απολύτως κ ότι κ αυτός έτσι ενιωθε με την άλλη την κοπέλα.κ η κουβέντα έμεινε εκει.το καλοκαίρι,3 μήνες πριν φύγει χώρισε με την άλλη την κοπέλα κ μετά από λόγο καιρό άρχισε να μου μιλά περισσότερο...μου στελνε μνματα κ μου λεγε συγγνώμη για τη συμπεριφορά του κ που με πλήγωσε κ μου πε ότι δε θέλει να χάσουμε επαφή κ να μείνουμε 2 πολύ καλοί φίλοι.την μέρα πριν φύγει στείλαμε μνμ για να βρεθούμε να τον χαιρετήσω...ήταν δακρυσμένος που θα φευγε,ήξερα ότι τότε έκλαιγε για την κοπέλα.δυστυχώς την αγάπησε πολύ....μόλις τον χαιρέτησα κ έφυγα ήταν σαν να μου έγυγε η καρδιά από μέσα μου,στο δρόμο ξέσπασα σε κλάμματα,ήμουν χάλια.στην αρχή που ήταν στο εξωτερικό στέλναμε μαιλ κ πάλι μου ζητούσε συγγνώμη.ένα μαιλ που μου χε στείλει ήταν:''σε ευχαριστω πολυ για την συμπεριφορα που κρατας απεναντι μου!!!!μαλλον δεν την αξιζω!γι'αυτο το λεω!!!εισαι πραγματικοσ θησαυροσ και εγω δεν το ειχα συνειδητοποιησει,αλλα ειμαι σιγουροσ που θα βρεις καποιον που θα σου αξιζει!!!!φιλακια πολλα!!!!καλα να περνας!!!''ειλικρινά τότε άρχισα να κλαίω,γτ ο μόνος κατάλληλος για μένα ήταν κ ακόμα πιστεύω που είναι αυτός.αν κ προσπαθώ να συνεχίσω τη ζωή μου,κ να κάνω μια καινουρια σχέση,πάντα καταλήγω σ αυτόν.δε ξέρω τι να κάνω,ειλικρινά δε ξέρω...κ όσο θυμάμαι τη σημερινή μέρα πριν 3 χρόνια γίνομαι ακόμα πιο χάλια...πώς να ξεχάσω ένα τέτοιο έρωτα γι αυτόν??κ περισσότερο πρέπει να τον ξεχάσω γιατί θα λείπει 5 χρόνια τουλάχιστον για εκεί που είναι κ αν κ το ξέρω κ αν κ έχω προσπαθήσει δε ξερω γτ δεν μπορώ να καταφέρω να τελειώσει αυτή η ιστορία...το μόνο που ξέρω είναι οτι τον 1ο άνθρωπο που του λες σ αγαπώ,κ το εννοείς ολόψυχα,πάντα θα κρατάει ένα μέρος της καρδιάς..!τι λύσεις προτένετε?τι πιστεύετε? ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!(σόρι αν σας κούρασα μ αυτα που έγραψα,είναι μια απλή περίληψη 3ών χρόνων..)