Ψυχολογία και Συναισθήματα

Σίγουρα παίζει ρόλο η μουσική στην ψυχολογία. Βασικά τις περισσότερες φορές καταλαβαίνει ο άλλος την ψυχολογία σου από την μουσική που ακούς. Άμα ακούς συχνά καταθλιπτικά κομμάτια επειδή σου αρέσουν δεν νομίζω να πέσεις σε κατάθλιψη εφόσον δεν ''πονάς'' και εσύ. Όταν ακούς κάτι χαρούμενο και σου πέφτει η ψυχολογία μπορεί να συμβαίνει αυτό γιατί ίσως να μην θες να το ακούσεις τότε ή γιατί σου δημιουργεί συναισθήματα υπερηφάνειας ή ελπίδας... κάτι τέτοιο... ίσως αυτό το λες ''ρίξιμο ψυχολογίας'' γιατί σε βάζει σε σκέψεις.(όλες οι μουσικές) Το έχω πάθει και εγώ. Κάθε άνθρωπος εκφράζεται με μια μουσική και πολλές φορές συνδυάζει τα προβλήματά του με αυτή για να μην σκάσει..

Τώρα.. όταν λες άτομα τι εννοείς? στο σχολείο σου δηλαδή? έτσι στο άκυρο? γιατί να τα λυπάσαι? άμα δεις κανένα παιδί στην Αφρική ή κάτι παρόμοιο λογικό είναι. Δώσε και ένα παράδειγμα να είμαστε μέσα.

Ένας τρόπος που ξέρω και πιστεύω είναι μοναδικός είναι να κάτσεις και να σκεφτείς. Να σκεφτείς τι σε κάνει να νιώθεις έτσι όπως νιώθεις και να το αναλύσεις το θέμα είτε μόνος είτε με κάποιον άλλον. Ένα κοντινό πρόσωπο. Επίσης μερικές φορές δεν μπορούμε να βρούμε το τι μας δημιουργεί κάποια συναισθήματα οπότε αφού δεν έχουμε λόγο αλλάζουμε ή απλά είναι φυσικό σε κάποιες ηλικίες.

Αυτό το πρόβλημα που έχεις θα το λύσεις με λογική και με δύναμη. Όχι με το να κλαίγεσαι με καταθλιπτικά κομμάτια. Σίγουρα αυτό θα σε βοηθήσει να εκτονωθείς απλά θέλει και να παλέψεις για οτιδήποτε.

Και εγω εχω παθει ασχημα ψυχολογικα που με επηρεαζουν στην καθημερινοτητα μου ο μονος τροπος ειναι ψυχολογος αυτο θα σου φτιαξει την ψυχολογια οπως θες εσυ... Εγω να φανταστεις απο τα ψυχολογικα μια μερα με ειχε πιασει κριση και εδωσα κουτουλια στον τυχο τοσο ασχημα γιατι τρυγυρναγαν σκεψεις στο μιαλο μου που με βασανιζαν... Εγω σε αυτο κανω ενα κολπο το οποιο λιγο πετυχενει προσπαθω να μη σκεφτομαι τιποτα και να αφηνω το συναισθημα και την λογικη μου να με καθοριζουν γιατι αυτο θαναι που μαρεσει... Τωρα αυτο για την θλιψη σου τι να πω και εγω μια φορα ειχα δει εναν με πατεριτσες ο οποιος φενοταν μια θλιψη στα ματια του να βλεπει αλλους να περπατανε κανονικα ενω αυτος οχι και ομολογω οτι τον λυπηθηκα παρα πολη... Αλλα ετσι στο ακυρο δεν μου προκαλειτε κατι τετοιο... Κιτα την ψυχολογια δυσκολα θα την ρυθμησεις μονος σου σε συμβουλευω να επισκεφτεις εναν ψυχολογο θα δεις θαναι ωραια να λες σε καποιον προσοπο με προσοπο τα προβληματα σου και θα στα λυση... (Προς θεου δεν σε λεω τρελο η ψυχολογικο ατομοα) τα λεω για να σε βοηθησω. Αν και πιστεβω δεν εχεις καποιο προβλημα οσον αφορα το οταν κοροιδευει καποιος ενα θυμα ειναι λογικο να σου βγενει ενα συνεσθημα λυπης για αυτον και εγω το εχω αυτο δεν ειναι κατι κακο για αυτο που θα πας στον ψυχολογο ειναι αυτο οτι βλεπεις καποιον και σου προκαλει κατευθιαν θλιψη!

Ότι κάνεις στην ζωή σου έρχεται πίσω. Όσοι σε στεναχωρούν και σε κοροϊδεύουν θα στεναχωρηθούν και θα κοροϊδευτούν.. να το ξέρεις.. Να προσεύχεσαι και να ελπίζεις για τους ανθρώπους που λυπάσαι και εάν μπορείς βοήθα εάν έχουν προβλήματα. Μπορεί να έχεις πραγματικά κάτι σαν κατάθλιψη και δεν είναι ντροπή ούτε να πας σε ψυχολόγο ούτε τίποτα τέτοιο. Σκέψου ότι στην ζωή γίνονται όλα... Πάρε θάρρος.. όλοι άνθρωποι είμαστε... Σκέψου λογικά...