Αντιμετωπιση οικονομικου προβληματος
Μήνυμα #133226 από Dieftharmenos στις 19 Απριλίου 2015, 9:42μμ
μέλος από: 23/1/2014 μηνύματα: 936 0 |
Καλησπερα, Δεν θα ρωτησω τι μπορω να κανω για να βοηθησω στα οικονομικα της οικογενειας μου(εκτος απο οικονομια βεβαια) γιατι δεν γινεται αλλα πως μπορω να το αντιμετωπισω ψυχολογικα. Αρχικα,για να περιγραψω την κατασταση η μανα μου δουλευει και ο μπαμπας μου βγηκε στην συνταξη(ουτε ο ιδιος ξερει ποτε θα αρχισει να παιρνει το εναντι που ειναι ενα μερος της συνταξης που θα παιρνει,για οσους δεν ξερουν,γιατι την συνταξη θα την παρει σε 1 χρονο). Ποτε δεν μου εχει λειψει τιποτα στην ζωη μου.Οχι οτι εκανα καμια πλουσιοπαροχη ζωη,αλλα και ταξιδια στο εξωτερικο εκανα καθε καλοκαιρι και καλο χαρτζιλικι ειχα και τις βολτες μου τις πηγαινα χωρις να μου πει κανενας τιποτα οποτε ηθελα. Τους τελευταιους μηνες ομως τα πραγματα ειναι δυσκολα και αν και παντα μου βαζουν τα λεφτα στον λογαριασμο μου,εγω βλεπω πως η μανα μου δεν ειναι πολυ καλα.Καθε φορα της λεω οτι δεν χρειαζεται να βαζει τοσα,να βαζει πιο λιγα αλλα αυτη λεει "ποτε δεν θελω να στεναχωρηθεις για λεφτα...πιο χαζο πραγμα δεν υπαρχει". Τα δανεια για ενα πολυ μεγαλο σπιτι που πλεον κατοικουν μονο 2 ατομα,η περηφανια της μανας μου που θελει να μου στελνει πιο πολλα λεφτα απο οτι χρειαζομαι "για να μην στεναχωρηθω" και τα 2 εξτρα φοιτητικα σπιτια που συντηρουν οι γονεις μου για μενα και τον αδερφο μου,με κανουν οταν ειμαι στο πατρικο μου να θελω να κλεισω τα αυτια μου.Τα σχολια για την δυσκολη κατασταση δεν τα μπορω καθολου. Δεν ξερω ποσο χρονο θα κανει αυτο το κρατος να δωσει εστω το εναντι που δικαιουται ο μπαμπας μου αλλα μεχρι τοτε δεν ξερω πως θα την βγαλω καθαρη ψυχολογικα. Ευχαριστω που ακουσατε το προβλημα που με απασχολει.Καθε απαντηση ειναι ευπροσδεκτη. |
προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #133227 από Arrogant στις 19 Απριλίου 2015, 10:43μμ
μέλος από: 9/4/2015 μηνύματα: 16 0 |
Δυστυχώς φίλε στη χώρα που ζούμε σήμερα δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές... Είμαι και εγώ σε παρόμοια κατάσταση με την δικιά σου...πότε μου δεν στερήθηκα τίποτα αλλά δεν ήμουν και πλούσιος..αλλά τώρα με όλα αυτά που γίνονται στη χώρα στεναχωριέμαι πολύ που η γονείς μου φοβούνται για την δουλειά τους.. Η μόνη λύση για να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα σου είναι να βρεις δουλειά...να ανεξαρτοποιηθείς με λίγα λόγια.Η μόνη δουλειά που μπορείς να βρεις στην ηλικία σου είναι σερβιτόρος σε καφετέρια/μαγαζί αλλά τα λεφτά που θα παίρνεις δεν σου φτάνουν για να ζήσεις...Θα βρεις μια δουλειά και θα πεις στη μάνα σου να σου στέλνει τα μισά από τα λεφτά που σου δίνει τώρα.Αν πεις στους γονείς σου πως έχεις βρει δουλειά ίσως να σε αποτρέψουν αλλά πρέπει να τους εξηγήσεις πως είσαι μεγάλος πια και δεν είναι δυνατόν να σε ταΐζουν σαν να είσαι μωρό...αν τους πεις αυτό θα καταλάβουν πως είσαι ένας ώριμος άντρας και θα πάρουν και αυτοί κουράγιο και εσύ θα βγεις από το ψυχολογικό πρόβλημα. Με λίγα λόγια πρέπει να καταλάβει η μάνα σου πως δεν είσαι ένα ευαίσθητο παιδάκι αλλά ένας ενήλικας που μπορείς να ζει μόνος του. Ελπίζω να σε βοήθησα φίλε....και καλή τύχη... |
προφίλάλλα...˵quote˶ |
4
Μήνυμα #133229 από Dark--Angel στις 19 Απριλίου 2015, 10:47μμ
μέλος από: 8/4/2015 μηνύματα: 31 0 |
Αποδεκτή απάντησηΓεια σου φιλε.Καταρχας βλεπω τις απαντησεις σου σε πολλα προβληματα πολλων παιδιων στο forum και βλεπω ακομα την βοηθεια που προσφερεις. Λοιπον αμα δεν σε ηξερα και σε ακουγα μονο θα νομιζα πως εισαι μεσα στην οικογενεια μου και βλεπεις την δικια μου κατασταση. Πρωτα απο ολα ολοι σχεδον σημερα αντιμετωπιζουμε αυτη την κατασταση πανω κατω στον δικο σου βαθμο. Εμενα ο πατερας μου παλια εφερνε πολλα λεφτα στο σπιτι οπως και η μανα μου (Πριν 6-7 χρονια). Γενικα ειχαμε ολες τις ανεσεις και μπορουσαμε να κανουμε πολλα πραγματα και σπαταλες (Να σημειωσω πως η δουλεια του πατερα μου τοτε ηταν πολυ σκληρη και αξιζε τα λεφτα που επαιρνε παρολο την τρομερη κουραση). Καθε καλοκαιρι πηγαιναμε σε νησια καθομασταν με ανεση τρωγαμε πιναμε και ολα τα σχετικα. Επιπλεον σε μενα και στην αδερφη μου δεν ελειψε τιποτα. Ο καιρος παιρνουσε και σιγα σιγα οι μισθοι ειχαν μειωθει και βλεπαμε πως δυσκολευε η κατασταση. Ενας θειος μου υποσχεθηκε στον πατερα μου μια καλη και ξεκουραστη δουλεια με ικανοποιητικα λεφτα. Ο πατερας μου εφυγε απο την παλια δουλεια και ΠΟΤΕ δεν πηγε σε εκεινη που του ειχε υποσχθει ο θειος μου επειδη υπηρξε προβλημα με τον διευθυντη και τις προσληψεις. Το αποτελεσμα? Πατερας ανεργος ... και η μανα μου με μισθο που δεν ξεπερναει τα 1000ευρω για να συντηρηση ενα σπιτι και 2 παιδια. Η αδερφη μου να σου σημειωσω οτι τελειωσε τις σπουδες και δεν εχει δικο της σπιτι λογω οικονομικων δυσκολιων. Μενουμε ολοι μαζι. Εγω φετος δινω Πανελληνιες και βλεπω οτι με το ζορι με πανε φροντιστηριο με τοσα λεφτα που ζητανε εκει και για αυτο κιολας θελω να βαλω τα δυνατα μου οταν φτασει η μερα. Εγω στην αρχη παραπονιομουν που δεν εχω καινουργιο κινητο και υπολογιστη αλλα μετα ωριμασα και καταλαβα οτι δεν βγαινουμε οικονομικα. Ειναι αστειο γιατι πριν κατι χρονια ειμασταν στα καλυτερα μας και καναμε οτι γουσταραμε. Τωρα δυστηχως ειμαι αναγκασμενος να βλεπω τους γονεις μου να παιρνανε αυτες τις δυσκολιες και εχω πεσει πολυ ψυχολογικα επειδη καθε φορα τους βλεπω να σκεφτονται και να υπολογιζουν τα οικονομικα του αλλου μηνα. Αμα κανεις οικονομια δεν θα σωσεις πολλα εξοδα. Μπορει να καλυψεις καποια πραγματα αλλα οχι τα βασικα. Εγω αυτο που κανω ειναι υπομονη να τελειωσω τις Πανελληνιες και να βρω μια δουλεια ισα ισα για να βγαλω κανα φραγκο και να περασω το καλοκαιρι με τους κολλητους μου. Σε καταλαβαινω πως εισαι ψυχολογικα και εγω ειδικα σε τετοια θεματα ειμαι πολυ ευαισθητοποιημενος και μπορει να ξεσπαω στους φιλους μου στην κοπελα μου και οπου αλλου μου κατσει. Αυτα ειχα να σου πω ελπιζω να καταλαβες πως δεν εισαι μονος και γενικα θελουν υπομονη αυτοι οι δυσκολοι καιροι. |
προφίλάλλα...˵quote˶ |
Μήνυμα #133261 από Dieftharmenos στις 21 Απριλίου 2015, 12:22πμ
μέλος από: 23/1/2014 μηνύματα: 936 0 |
Ευχαριστω και τους 2 για τις απαντησεις. Δεν θα θελουν να βρω δουλεια γιατι φοβουνται οτι δεν θα πηγαινω στην σχολη.Τωρα αν βρω χωρις να τους το πω επισης νομιζω πως θα παω πισω τις σπουδες μου.Το βλεπω αλλοστε και σε παιδια που δουλευουν παραλληλα με το πανεπιστημιο. Προσπαθω να σκεφτομαι οτι υπαρχουν αλλοι που βιωνουν καταστασεις που εγω ουτε φανταζομαι μεσα απο αυτους τους καιρους και εκει ισως χαλαρωνω λιγακι(ισως ακουγεται ασχημο αλλα δεν ειναι). Τελος παντων...υπομονη και οτι γινει. |
προφίλάλλα...˵quote˶ |