Μένουμε χωρίς δαχτυλιδια

Γεια σας... Ειμαι η Μαρια και ειμαι20 χρονων.... Εχω περάσει απο δυσκολίες αρκετές(χωρισμός. Βία.) απο οικογένεια. Εχω χασει φιλους που δεν άξιζαν στην τελική... Λοιπον δεν θέλω να μιλήσω για το οτι τωρα τελευταία ουτε σωστούς φιλους δεν μπορεις να βρεις αλλα ουτε για το ποσο απαίσια μπορεί μια οικογένεια μπορεί να είναι..

Αλλου είναι το πρόβλημα....
Λοιπον γνώρισα ενα αγόρι 11μηνες μικροτερο απο μενα μέσω φβ κ παρόλο που νομιζω οτι δεν αξίζουν αυτα τα φβ Μίλησα με αυτό το αγόρι και ταιριαξαμε απίστευτα.... Η χημεία που μας περιέβαλε ηταν πολυ δυνατή και για πρωτη φορά ενιωσά ερωτευμένη.... Μετα έμαθα οτι αυτό το παιδι που ερωτευτικα προέρχεται απο μια οικογένεια γιατρών αρα και αρκετά άνετοι οικονομικά σε σχέση με μένα.... Λοιπον με αυτό το παιδι τα φτιάξανε και ήμαστε εδώ και ενα χρόνο... Βέβαια υπήρξε κατι σοβαρό που ειχε γίνει ενδιαμεσα...
Αυτό το παιδι σπουδάζει στο εξωτερικό ιατρική... Ήμουν τόσο ερωτευμένη που ήθελα και εγω και αυτός να έρθω να ζήσω μαζί του... Ηταν χαζό ξέρω αλλα ήμουν τόσο τυφλή στον ερωτα που δεν με ένοιαζε... Δεν πήγα τελικά έφαγα τα μούτρα μου (χωρίσαμε για μια βδομάδα επειδη δεν ήθελε να μ καταστρέψει την ζωή μου και την σχολή μ και συνεχισα την σχολή μ και κρατησαμε το περισσοτερο της σχέσεις μας εξ αποστάσεως και ζοριστικαμε αρκετά αλλα τα καταφέραμε... Ήμαστε και οι δυο τόσο ερωτευμένοι ο ένας για τον άλλο... Με έχει στιριξει απίστευτα πολυ σε σημεία που ή οικογένεια μου με παράτησε δυστυχώς...

Απο την πρωτη φορά έως τωρα δεν έχει αλλάξει η γνώμη μου στο οτι με θέλει γυναικα του στιριγμα του συντροφο του για το υπολοιπο της ζωής του και τον πιστεύω γτ σε αυτό και ας είναι 11 μήνες μικρότερος μ είναι ώριμος σε πολλα πραγματα λογο καταστάσεων που μ έχει πει... Με εμπιστεύεται παρα πολυ σε ολα καθώς και οικονομικά.. Τα παντα...

Αυτό που σκεφτομουνα εγω ηταν οτι θα τελείωνα την σχολή μου(σε 1.5 χρονια) και θα εμένα μαζί του με μια προϋπόθεση... Οτι θα αραβωνιαζομασταν... Δεν θέλω να τα παρατησω ολα στην Ελλάδα να φύγω εκεί που σπουδάζει να μάθω καινούργια γλώσσα και πολλα αλλα χωρίς να εχω κατι σταθερό... Ποια είναι η δίκη σας άποψη;...

Σήμερα κάναμε μια συζήτηση και του είπα ειλικρινά την θέση μου και μ απάντησε οτι λογο οικονομικών(επειδη σπουδάζει σε πανεπιστήμιο που πληρώνουν οι γονεις του) δεν μπορεί να κανει τέτοιο ανεξάρτητο βήμα καθώς δεν είναι δικά του τα λεφτά (και επειδη δεν με συμπαθούν οι γονεις του.. Επειδη δεν ειμαι γιατρός η μικρότερη) δεν είναι το καταλληλοτερο για αυτους... Μου είπε οτι "τον λογο του "σε μενα τον έχει δώσει και είναι δικιά μου απόφαση αν ανεβω η όχι.... Δεν ξέρω με κατέστρεψε αυτό...Δηλαδή θα κάνω τοσα πολλα και να μην εχω κατι σταθερό ;
Το ξέρω οτι θέλει και γω να ανεβω αλλα δεν τον κάνει, λογο οτι ακόμα εξαρτάται απο τους γονεις του αλλα δεν μπορω να ειμαι σαν την άδικη κατάρα μέσα στο σπίτι του χωρίς τίποτα άλλο να στιριχθω εκτός απο αυτον και να μην μ δίνει καν το σωσίβιο;
τι να κάνω πείτε μου σας παρακαλώ...
Το βρίσκεται σωστο;
Μήπως τελικά θέλει να με κρατήσει όσο είναι και μετα να με παρατήσει;
Να πάω η οχι;
Βέβαια μου είπε οτι θα με αρραβωνιαστει αλλα μετα αφού συζησουμε και το χουν χωνέψει οι γονεις του....
Δεν ξέρω νιώθω περίεργα
Θα πρεπε;
Α και το είσαι μικρή ακόμα δεν ισχύει... Μεγάλωσα σε καταστάσεις που με ωρίμασαν πολυ γρήγορα και δεν μ αρέσει γενικά το πρόχειρο... Βρήκα το άλλο μ μισο και το ξέρω οτι το ίδιο νιώθει αυτός αλλα μας το κόβουν.... 🙇
Υ. Π.. Να του κραταω τωρα μούτρα η οχι;νομιζω οτι φαινομαι κολλημένη έτσι και δεν θέλω να τον πίεση να με αρραβωνιαστεί.. Δεν ξέρω τι να κανω