Κακή Απόδοση

Αποδεκτή απάντηση

Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να σε βοηθήσει η απάντηση μου, δεν θα σε καθυσηχάσω (είναι μόδα) αλλά θα σου πω την προσωπική μου εμπειρία και μιά άποψη. Εξ΄άλλου από όλα όσα έχω δεί εδώ μέσα, με το πρόβλημά σου αξίζει κανείς να ασχοληθεί και να πεί μια γνώμη, πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο της μαλακίας και του χαβαλέ.

Την ίδια φάση με σένα πέρασα κάποτε κι εγώ. Στο γυμνάσιο ήμουν στο 17,5 και στο Λύκειο (όχι κατακόρυφα, αρκετά σταδιακά) τα βρήκα μπαστούνια και ανακάλυψα πως μπορώ να γράψω και κάτω από την βάση. Βέβαια στο τέλος τα πέρασα όλα, έστω και στο νήμα αλλά με πολύ άνχος και ψυχοφθορά. Να μην εκτεθώ βλέπεις απέναντι στους γονείς μου που μέχρι τότε μου είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη, και που ήταν γενικά αρκετά πιεστικοί όπως ίσως οι περισσότεροι γονεις από φύση τους (όποιος αγαπάει παιδεύει...)

Οι λόγοι που αργότερα εγώ εντόπισα ήταν οι εξής και συνοψίζονται σε μια λέξη: εφηβεία.

Ξαφνικά βρήκα τον εαυτό μου να ασχολείται με 15 διαφορετικά πράγματα.

Καινούριες ανυσηχίες (π.χ γκόμενες, ένταση στις σχέσεις μου με τους γονείς). Την ίδια στιγμή που το σώμα μου είχε ήδη αρχίσει να αλλάζει, αλλά συνέχιζε ακόμα και δεν ήξερα που θα καταλήξει... Γενικά δεν μου πολυάρεσε όλη η φάση. Εν τέλει βεβαια συνήθισα και τώρα με βλέπω στον καθρεύτη και με φτύνω μην με ματιάσω (φτου σου παίδαρε και τέτοια...)

Σκευτόμουν διαρκώς (κατέληξα αργότερα πως μάταια) τι είναι η ζωή, τι θέλω εγώ εδώ... γιατί ο κόσμος να είναι έτσι, όλα μου φταίγανε... Ακόμα καμιά φορά τα σκεύτομαι αλλά όχι πλέον τόσο συχνά ή τόσο έντονα.

Και μετα ξανασκευτόμουν για γκόμενες (που δεν είχα)

Συχνά με έπιανε μελανχολία. Μετα βέβαια ανακάλυψα την μαλακία (απίστευτη διέξοδος) και του δινα και καταλάβαινε...

Μ΄αυτά και μ΄αυτά το μυαλό μου μόνο στο σχολείο δεν ήταν. Την επανάσταση μου με τους γονείς μου δεν την είχα εκδηλώσει ακόμα αλλά μέσα μου την είχα κάνει (όπως κάθε έφηβος). Οπότε άρχισα να διαβάζω κυρίως για την πάρτη τους, και εφόσον πλέον απογαλακτήστηκα (συναισθηματικά) βρήκα και χίλιες αφορμές να λουφάρω και να τεμπελιάζω ή να δικαιολογώ τον εαυτό μου όταν με έπιανε σπαρίλα. Βλέπεις δεν είχα συνηδητοποιείσει ο μαλάκας πως ότι έκανα ήταν για την πάρτη μου και για δικο μου όφελος και μονο, οπότε πάλευα με τις ενοχές μου και με τα βιβλία...

Και μετά ξανασκευτόμουν τις γκόμενες...

Πολλά πράγματα αλλάζουν στην εφηβεία. Εγώ έτυχε (έτσι λέγανε) να είμαι έξυπνο παιδί και να την βγάλω καθαρή στο σχολείο. Είχα και αρκετό ενδιαφέρον μέσα στην τάξη και παρακολουθούσα αρκετά στις παραδόσεις και έτσι κρατούσα τους βαθμούς μου στα όρια.

Α, μην ξεχάσω. Έκανα στίβο τότε, έκανα ερασιτεχνικό θέατρο, έπαιζα μπάλα σε μια ομάδα, βάλε τα φροντιστήρια, βάλε τα ξενύχτια (που μόλις άρχισαν να μου επιτρέπουν), ήμουν μονίμως πτώμα... (διάβασμα? ποιο διάβασμα? στα διαλείματα και πρίν από τίποτα εξετάσεις, όσο για συγκέντρωση... οι γκόμενες που λέγαμε? σίγουρα φταίγανε κι αυτές. Μονίμως ήμουν σφόδρα ερωτευμένος κι αυτές οι ρουφιάνες με φτύνανε...)

Το γεγονός οτι εντοπίζεις τέτοιο πρόβλημα σημαίνει πως σε απασχολεί (εμένα τότε στην παπάρα μου) και πως έχεις διανύσει το μισό δρόμο για να το λύσεις.

θα σου πρότεινα να βάλεις προταιρεοτήτες και να προσπαθήσεις να πειθαρχίσεις καλύτερα σε αυτές. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρεις, αλλά λέω εγώ τώρα... Εν τέλει στο χέρι σου είναι.

Έφηβος είσαι και εν πολλοίς δικαιολογείσαι αλλά μην το παραχέσεις κίολας. Είναι και οργανικό αλλά μην δικαιολογείσαι έτσι και τα φορτώσεις στον κόκκορα. Είναι δύσκολο ο νους σου να τιθασεύσει το σώμα σου (γιατί ανήκει σ΄αυτό) αλλά είναι εξαιρετικά ισχυρό εργαλείο αυτό το μυαλουδάκι του καθενός μας και μπορεί να κάνει θαύματα.

Και να μην γελιόμαστε, την δικιά σου αλήθεια καλύτερα από όλους την ξέρεις εσύ.


Υ.Γ Αν είσαι πολυπράγμων χαλάρωσε λιγάκι, κόψε κάτι. Δες και τι μπορείς να κάνεις με τίποτα ιχθυέλαια ή άλλα φυσικά τονοτικά (καλύτερα με την συμβουλή ενός γιατρού). Και αν θες να μιλήσεις σε κάποιον έχε υπόψιν σου οτι οι γονείς μπορεί να αποδειχτούν καλοί αλλά όχι αντικειμενικοί ακροατές. Απευθύνσου και σε κάποιον καθηγήτη ή καθηγήτρια που συμπαθείς και εμπιστεύεσαι την κρίση του και την αγάπη του στα παιδιά.

Καλή τύχη και καλή επιτυχία με το σχολείο σου. Μην σκάσεις αλλά πρόσεχε...