Πρός τους άπαντες ηλεκτρονικούς φίλους
Μήνυμα #38890 από patritsia_04 στις 03 Απριλίου 2007, 9:45πμ
 |
Πρός του άπαντες ηλεκτρονικούς φίλους που μου έχουν σταθεί μέχρι τώρα. Κύριοι και Κυρίες, οι μέρες περνούν σκέψεις βασανίζουν το μυαλό μου και τα πράγματα δείχνουν πιο μαύρα κάθε μέρα. Τελικά το θέμα μου είναι ότι δεν μπορώ να ζήσω μόνη, ή ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτόν; Όπως και να χει λύσεις δεν έρχονατι, και το μυαλό μου βασανίζεται από τύψεις και βάρη...Και όλο απλώνεται μαυρίλα..Ζήτησα και άδει από την δουελιά καθότι έχω γίνει φυτό, κοιτώ μόνο τα ταβάνι καπνίζω και που και που βαριαναστενάζω... Και μια υποσημείωση κανένας άντρας δεν είναι γουρούνι εαν εμείς οι γυναίκες δεν τον κάνουμε..Πρός γνώση και συμόρφωση ορισμένων που πιστεύου το αντίθετο... |
| προφίλάλλα... |
4
Μήνυμα #38893 από deathsinger... στις 03 Απριλίου 2007, 12:15μμ
Αποδεκτή απάντησηPatritsia λυπάμαι πολύ για την κατάσταση σου...εχω νιώσει και εγώ έτσι μετά απο κατι αποτυχίες αλλα φυσικά δεν μπορώ να ξέρω πόσο σοβαρό είναι το δικο σου πρόβλημα όμως νοερά μπορώ να το προσεγγίσω...δεν εισαι μόνη σου όμως...ειναι και άλλοι στην κατάσταση σου και χειρότερα μπορώ να σου πω. Να ξέρεις οτι για οτι θες θα μπορεις να μας το λες εδω, να το αφήνεις σε ενα thread και να ξέρεις οτι σίγουρα θα υπάρχουν ατομα που θα το διαβάσουν και θα σε καταλάβουν...εχεις μήπως σκύλο? ή γατα....γιατι για μενα ο σκύλος μου ειναι η καλήτερη συντροφία σε τέτοιες περιπτώσεις. Σε καταλαβαίνει χωρις να σου λέει τίποτα και στο βλεμμα του νιώθεις οτι θα ήθελε πολύ να είναι στην κατάσταση σου. Φανταστικα ζώα οι σκύλοι... | |
| προφίλάλλα... |
Μήνυμα #38894 από patritsia_04 στις 03 Απριλίου 2007, 12:29μμ
|
|
Σωστός θα συμφωνήσω, αλλά ξέρεις πως παει οταν εχεις ενα προβλημα δεν σκέφτεσαι οτι σε αυτο τον κόσμο υπαρχουν και χειρότερα..όσον αφορά τα ζωα...εχω ένα σκύλο αλλά νομίζω ότι ο αδερφος μου είναι καλύτερη συντοφιά αν και πονάει και αυτός πάρα πολύ που με βλέπει έτσι, εαν θες ωστόσο να πάρεις μια σφαιρική άποψη του προβλήματος μου ανέτρεξε στο θέμα "τον πλήγωσα χωρίς να το θέλω" και θα δεις τις ατέλειωτες συζητήσεις που έκανα με τον φίλο μου τον ακατανόμαστο και την φίλη μου την !me! όπου προσπάθησαν να με βοηθήσουν και να με συμβουλέψουν αλλά τελικά το θέμα πήρε την κακή του μορφη και όχι την θετική.. Όσον αφορά δε την ανταπόκριση των φίλων του φορουμ ε΄΄ιναι πάντα άμεση και γω είμαι ένας άνθρωπος που...που σκέφτομαι πολύ αλλά πάντα αρνητικά..εξού και προσπαθώ μέσα από εδώ να ξεφεύγω.. Παραμένω φυτό όμως φίλοι μου.. |
| προφίλάλλα... |
Μήνυμα #38964 από tsoupritsa στις 04 Απριλίου 2007, 4:28μμ
  μηνύματα: 58  0 |
χμ....................... Το εχω περασει κι εγω καλη μας φιλη! Και τελικα διαπιστωσα πως ο καλυτερος μας φιλος σε τετοιες περιπτωσεις ειναι ο χρονος. Ασε να κυλισει χρονος μακρια του. Ασε να σου φυγουν και τα αποθημενα.... Και θα δεις που ολα θα ειναι πιο ξεκαθαρα και θα μπορεσεις να κρατησεις την σταση που πρεπει χωρις να πονας πια! Δεν σημαινει αυτο πως δεν θα τον αγαπας απλα ο δρομος σας θα ειναι ξεχωριστος. Δυσκολο πολυ!Να πας κοντρα στην καρδια! Αλλα ειναι παραλληλα και υποχρεωση απενταντι στον εαυτο σου! Για να μπορεσεις να παρεις την ζωη σου στα χερια σου! Βρες καποια ασχολεια που να σε αγγιζει πολυ! Και εξασκησου.Θα νιωσεις πολυ πιο ομορφα και θα ηρεμισεις. Επειτα βαζε μικρους στοχους την φορα ωστε να μπορεσεις να κανεις προοδους. Μην βιαστεις σε οτιδηποτε.....ειπαμε ο μονος συμαχος σου ειναι ο χρονος! Και εχεις και τις ευχες μας καθε τι καλυτερο στη ζωη σου! |
| προφίλάλλα... |
Μήνυμα #39025 από patritsia_04 στις 10 Απριλίου 2007, 10:05πμ
|
|
Φίλοι μου καλοί, καταρχήν Χρίνοα πολλά και Χριστός Ανέστη και γω μαζί του ξαναγεννήθηκα !! Πηρα άδεια από την δουλειά τελικά και μου έκανε πάρα πολύ καλό αφού είχα τον χρόνο να κλάψω να πονέσω να χτυπηθώ και να βάλω τα πράγμαα στη ζυγαριά. Φτάνοντας σε αίσια αποτελέσματα μακριά από μαυρίλλα και έχοντας δίπλα μου τους γονείς μου να με στηρίζουν, έβαλα Χ όσο δύσκολο και να ακούγεται και μου είναι, έπρεπε, χρειαζόταν να τελειώσω μέσα μου και να συνηδητοποιήσω ότι ότι αγαπάς το αφήνεις να φύγει, καλά να είναι καλά να είμαι και γω τον αγαπάω αλλά δεν γίνεται πια οι δρόμοι μας να είναι ένας...Ο καθένας τον δικό του λοιπόν γιατί απλά το γυαλί είχε ραγίσει καιρό και μεις δεν το βλέπαμε, ξεκαθάρησε το τοπίο τώρα πια και γω είμαι καλά με τον εαυτό μου και την συνηδησή μου, ότι είχα να του πω το είπα π΄ροσπάθησα...τώρα απο κει και πέρα οι αποφάσεις είναι δικές του, ας υποστεί αυτός το βάρος και όχι εγώ..Τον αγαπάω αλλά οι δικ΄ς του λάθος κινήσεις με έφτασαν και εμένα στο μπάμ και στο αμήν. Ο θεός να το έχει καλά και η ζωή συνεχίζεται !! |
| προφίλάλλα... |