εχετε δικιο...απλα εχω ενα συναισθημα μονιμης καταθλιψης και ανησυχιας το οποιο δεν μπορω να αντιμετωπισω πια...φοβαμαι τα παντα...ανησυχω γι αυτη τη σχεση,,,τρεμω στην ιδεα του χωρισμου...μετανιωνω που το εκανα απ την πρωτη εβδομαδα ενω ειχα μεγαλυτερες σχεσεις αλλα μ αυτον ενιωσα μια σιγουρια μοναδικη και θελω να ευχομαι και να ελπιζω οτι θα βγει σε καλο και δεν θα πληγωθω επειδη πραγματικα εχω τρομοκρατηθει και εχω καταντισει να τον προιζω ολη μερα και εκεινος νομιζω εχει αρχισει να βαριεται να μου απανταει με καθησυχαστικα μηνυματα...