Ιατρικό ανακοινωθέν

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το καλωσόρισμα του εκπαιδευτικού μας συστήματος για την έναρξη της σχολικής χρονιάς συνοδεύτηκε από τις εθιμοτυπικές πλέον απεργίες . Για κάποιους γονείς και μαθητές όμως η κάθε σχολική περίοδος , πέρα των παραδοσιακών προβλημάτων, επιφυλάσσει περισσότερες δυσάρεστες εκπλήξεις . Μια από αυτές είναι οι μαθησιακές δυσκολίες .
Ευθύνη για την διάγνωση ενός τέτοιου προβλήματος έχουν τόσο οι δάσκαλοι - καθηγητές όσο και οι γονείς . Πόσο δύσκολο είναι όμως να εντοπιστεί ? Υπάρχουν κάποιες ειδικές γνώσεις που χρειάζεται να έχει ο εκπαιδευτικός επί του θέματος ? Και τι γίνεται όταν στο άκουσμα και μόνο του όρου αφελέστατα αρκετοί θεωρούν ότι πρόκειται για ένα σοβαρό και μη αντιμετωπίσιμο θέμα ?
Η άρνηση , από πάσχοντες και το περιβάλλον τους , είναι συνήθως η κυριότερη πηγή κακού για την μη επίλυση μιας πάθησης , δυσλειτουργίας ή διαταραχής όπως το θέμα που εξετάζουμε σήμερα . Κατανοώντας λοιπόν για αρχή ένα πρόβλημα βοηθάμε στην πορεία την ευκολότερη και ταχύτερη αντιμετώπισή του .

Οι μαθησιακές δυσκολίες είναι διαταραχές που περιορίζουν το άτομο στο να
•κατανοήσει και να κάνει χρήση του γραπτού ή προφορικού λόγου ,
•κάνει μαθηματικούς υπολογισμούς
•να συγκεντρώσει την προσοχή του

Το φαινόμενο αυτό δεν συναντάτε τόσο σπάνια αφού ένα στα επτά παιδιά περίπου εκδηλώνει κάποιον τύπο Μ.Δ . Να τονίσουμε εδώ ότι άτομα με Μ.Δ δεν είναι κατ' ανάγκη λιγότερο ευφυή σε σχέση με τους υπόλοιπους . Απλά η επεξεργασία των πληροφοριών που λαμβάνουν γίνεται με διαφορετικό τρόπο .

Κατηγορίες Μ.Δ
•Αναπτυξιακές διαταραχές του λόγου και της ομιλίας
•Διαταραχές ακαδημαϊκών ικανοτήτων
•Υπόλοιπες: ομάδα που περιλαμβάνει διαταραχές συντονισμού που οδηγούν στην εμφάνιση προβλημάτων μνήμης, άρθρωσης , καλλιγραφίας και κινητικών ικανοτήτων• επίσης, στην ομάδα αυτή ταξινομούνται ειδικές μαθησιακές δυσκολίες που δεν συμπεριλαμβάνονται στις δύο προηγούμενες ομάδες.

Συνηθέστερα συμπεριλαμβάνονται οι παρακάτω διαταραχές:
•Δυσλεξία: Διαταραχή σύμφωνα με την οποία το άτομο δυσκολεύεται ή αδυνατεί να κατανοήσει κάποιες λέξεις, προτάσεις ή και παραγράφους.
•Δυσαριθμία: Αδυναμία επίλυσης μαθηματικών προβλημάτων και κατανόησης μαθηματικών εννοιών.
•Δυσγραφία: Δυσκολία σχηματισμού των γραμμάτων και γραφής σε συγκεκριμένο διάστημα χώρου.
•Προβλήματα στην ικανότητα επεξεργασίας οπτικών και ακουστικών ερεθισμάτων: Αισθητηριακού τύπου διαταραχή, κατά την οποία το άτομο δυσκολεύεται να κατανοήσει το λόγο, παρά το γεγονός ότι η ακοή και η όραση του είναι απόλυτα φυσιολογικές.
•Σύνδρομο αδυναμίας προσήλωσης της προσοχής - υπερκινητικότητας:
•Αδυναμία εστιασμού της προσοχής, η οποία πολύ συχνά συνδυάζεται με υπερκινητικότητα. Παρατηρείται με μεγαλύτερη συχνότητα στα αγόρια. Πρέπει να τονιστεί ότι το εν λόγω σύνδρομο δεν αντιπροσωπεύει από μόνο του μαθησιακή διαταραχή, αλλά μπορεί να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα όσον αφορά στις σχολικές επιδόσεις, ενώ συνδυάζεται πολύ συχνά με τις μαθησιακές δυσκολίες.

Πιθανές μελλοντικές Μ.Δ μπορούν να εντοπιστούν ακόμα και στα στάδια της προσχολικής ηλικίας
•Μεγάλη καθυστέρηση της ομιλίας σε σύγκριση με άλλα συνομήλικα παιδιά
•Προβλήματα εκφοράς λόγου
•Δυσκολία στην εύρεση λέξεων με ομοιοκαταληξία
•Δυσκολία στην απομνημόνευση αριθμών, του αλφαβήτου, των ημερών της εβδομάδας
•Πολύ μεγάλα κινητικότητα και εύκολη απόσπαση της προσοχής
•Προβλήματα συνεργασίας με τους συνομηλίκους
•Αδυναμία κατανόησης των κατευθύνσεων και διαδρομών
Παιδιά ηλικίας έως τέταρτης τάξης δημοτικού
•Δυσκολία στην εκμάθηση της συσχέτισης μεταξύ των φθόγγων και των γραμμάτων
•Σύγχυση βασικών λέξεων (για παράδειγμα, των ρημάτων θέλω, τρώω, τρέχω κ.λπ.
•Επαναλαμβανόμενα λάθη στο συλλαβισμό λέξεων, συμπεριλαμβανομένης της αναστροφής γραμμάτων (στους φθόγγους 'μπ' και 'ντ'), τη μετατόπιση και τις αντικαταστάσεις
•Μετάθεση αλληλουχιών αριθμών και σύγχυση των αριθμητικών συμβόλων (+, -, /, x, =)
•Βραδεία ανάκληση συμβάντων
•Δυσκολία απομνημόνευσης
•Αυθόρμητες αντιδράσεις, έλλειψη σχεδιασμού
•Ασταθές κράτημα του μολυβιού
•Δυσκολία εκμάθησης της ώρας
•Φτωχός συντονισμός κινήσεων, επιρρέπεια σε ατυχήματα

Η θεραπεία γίνεται με παρακολούθηση ειδικού εκπαιδευτικού προγράμματος και σε κάποιες περιπτώσεις με την βοήθεια ειδικού λογοθεραπευτή και ψυχολόγου . Σπάνια δε μπορεί να είναι απαραίτητη και φαρμακευτική αγωγή .

Να κλείσουμε τονίζοντας μόνο ότι σημαντικότερη βοήθεια όλων είναι να κατανοήσουμε ότι η διαφορετικότητα των ατόμων αυτών δεν συνεπάγεται με πλήρη ή επί μέρους αποκλεισμό τους από το σχολικό ή το κοινωνικό σύνολο .