ποιημα για φιλο που ειναι μακρια....

Αυτο το ελευθερο ποιημα το εγραψα για ενα φιλαρακι που ειναι μακρια μου και εχουμε χαθει τελιως και ηθελα να το μοιραστω μαζι σας μιας και αυτος δεν παιζει να το δει ποτε ....


Έχω μέρες να σου μιλήσω
και όσο πέρανε οι μέρες τόσο πιο πολύ μου λυπείς .
Έκανα πολλά πράγματα για τα οποία έχω μετανιώσει
Όμως μου λοιπή η αφελια σου
Και η ετοιμότητα του λογού σου
Που ακόμα και να ήμουν στα πατώματα
Με έκανε να χαίρομαι που ζω
Και επιτέλους σε γνώρισα έστω όχι προσωπικά
Αλλά μέσο ενός διαδικτυακού μέσου
Γνώρισα ένα άνθρωπο που με καταλάβαινε
Κάποιον που έδινε τις καλύτερες συμβουλές του κόσμου ολοκλήρου
Αυτόν που όσο χάλια και να ήμουν ηταν εκει δίπλα μου
Γνώρισα πολλούς ανθρώπους το προηγούμενο διάστημα
Όμως κάνεις τους δεν ηταν εκει δίπλα μου
Να μου δώσει ένα χέρι βοηθείας στις δύσκολες μου στιγμές
Δεν ξέρω γιατί στην τελική δεν είμαι και τόσο κακός άνθρωπος
Αλλά έμπλεξα με εγωκεντρικούς χαρακτήρες….
Που για τον μονό άνθρωπο που ενδιαφέρονται είναι ο εαυτούλης τους
Τι κι’άν είσαι χιλιόμετρα μακριά
Εγώ πάντα πίστευα ότι ήσουν δίπλα μου
Τότε που μιλάγαμε με τις ώρες
Περίμενα κάποιες φόρες ακόμα πότε θα μπεις για να σε δω
Αυτός ο χρόνος πήγε από το κακό στο χειρότερο
Και δεν είχα τον αδελφό μου εδώ δίπλα μου
Γιατί και αν μας γέννησαν διαφορετικές μανές
Εγώ φιλέ μου σε έχω για αδελφό
Είσαι ο μεγάλος αδελφός που δεν είχα πότε !!! θα το λέω και θα το φωνάζω γιατί είναι η μόνη αλήθεια!!!