Τα μάτια σου είναι καθρέφτες θαμποί
θέλουν να μου δείξουν αλλά όχι να μου πουν
το νόημα της ζωής
Τον ερώτα μιας στιγμής
Το πάθος του κορμιού
Τη μελαγχολία του πρόσωπου μου σαν
πλανάσαι σαν πέπλο μυστήριου
Στο πονεμένο μου κορμί το όποιο καταρρέει
κάθε στιγμή υπό τον πόνο της αγάπης.