Ο Σοβατζής

Μεσημεράκι, και στο σουβλατζίδικο της γειτονιάς να σου και μπαίνει μια πάπια.
-Πιασε δυο σουβλάκια και μια μπύρα! (λέει η πάπια)
-Ρε, συ, μια πάπια! αναφωνεί σαστισμένος ο σουβλατζής
-Μπράβο, φίλε, απο μάτια καλά πάμε!
-Και μιλάει!..
-Και απο αυτιά το ίδιο! Πιασε δυο σουβλάκια και μια μπύρα τώρα να τελειώνουμε, δεν θα βραδιάσουμε 'δωπέρα!
-Αμέσως...αλλά, ξέρεις δεν μού συμβαίνει κάθε μέρα να έχω πελάτη πάπια. Πώς απο δω; (ρωτά κατάπληκτος ο σουβλατζής)
-Δουλεύω στην οικοδομή απέναντι, λέει η πάπια και παίρνει τα σουβλάκια και την μπύρα, πληρώνει και φεύγει.
Αυτό το βιολί συνεχίστηκε δυο βδομάδες. Και να, που μια μέρα έρχεται στην πόλη ένα τσίρκο. Τυχαίνει ο θεατρώνης να κάνει μια στάση στο μαγαζί. Ο σουβλατζής δεν κρατιέται και του λέει με το νι και με το σίγμα για την πάπια που μιλάει. Κι ο θεατρώνης έκπληκτος:
-Να μού την στείλεις οπωσδήποτε, την χρειάζομαι!
Αμ έπος αμ έργον, με το που εμφανίζεται την άλλη μέρα η πάπια, της λέει ο σουβλατζής:
-Σού βρήκα δουλειά που θα τα κονομήσεις καλά.
-Τι ρε;
-Στο τσίρκο. ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ!
-Στο τσίρκο;
-Ναι, ντε, στο τσίρκο!
-Στο τσίρκο; Εκεί που έχουν την μεγάλη την τέντα; Και τα μεταλλικά κλουβιά με τα ζώα ; Και τα βαγόνια με τις λαστιχένιες ρόδες;
-Ναι!
Η πάπια φαίνεται να τα χει κάπως χαμένα..
-Και καλά ρε φίλε,., μπορείς να μου εξηγήσεις, αφού δεν έχουν τοίχους, τι διάβολο μπορεί αυτοί να χρειάζονται έναν σοβατζή!..