ψυχολογικο ρακος

Λοιπον...απο που να αρχισω... παντως δεν ειμαι καλα...λενε οτι ο ερωτας σε ανεβαζει και σε κανει να νοιωθεις πως πετας στα συννεφα...τιποτα δεν ειναι ετσι...
πριν απο εναμιση χρονο γνωρισα ενα παιδι...δεν ξερω αν πιστευετε στον κεραυνοβολο ερωτα αλλα αυτο εγινε με εμενα!τον ερωτευτηκα απο την πρωτη ματια!στην αρχη κοιταζομασταν και μιλουσαμε σε φιλους ο ενας για τον αλλο!μετα ενας κοινοσ γνωστος μας συστησε...πεταγα στα συννεφα γιατι ηξερα οτι και εχω του αρεσω και οτι απλα ηταν θεμα χρονου το να ειμαστε μαζι...αρχισα ομως να μην του δινω πολυ σημασια και ουτε η ιδια ηξερα το γιατι...μαλλον θα νομιζα πως πρεπει να τον φτυσω για να κολλησει...
μια μερα λοιπον μαθαινω οτι τα εφτιαξε με μια κοπελα που ξερω,που ηταν παλιοτερα φιλη μου αλλα εκοψα επαφες γιατι ειμασταν τελιως διαφορετικοι κοσμοι!απο εκεινη τη μερα και μετα,καθως ηταν καλοκαιρι και βγαιναμε εξω,παντα πηγαινα στο στεκι του,στο μερος που ηξερα οτι θα τον βρω εκει. καθε μερα ειμουν εκει...και εκεινος ηταν μαζι της...καθε μερα υπεφερα μεσα μου...ομως κατι στα ματια του που ελεγε πως κατι νοιωθει για εμενα ακομα και τωρα,που ηταν μαζι με καποια αλλη...αρχισαμε να μιλαμε ξανα και καθε φορα μου ανοιγε την καρδια του,τον γνωριζα καλυτερα...
καποια στιγμη με ρωτησε για την κοπελα του και μου ειπε οτι εχει καποιες υποψιες και οτι νομιζει πωσ τον κοροιδευει...για να μην σας τα πολυλογω,χωρισαν (και να φανταστητε οτι ηθελα τοσο πολυ να τον βλεπω χαρουμενο και ευτυχισμενο που του ελεγα να μεινει μαζι της παρ'ολα αθτα που του ειχε κανει)...μετα παλι με κοιτουσε μου μιλουσε με αγγαλιαζε...μιλουσαμε σχεδον συνεχεια και ειχαμε γινει πολυ καλοι φιλοι!
μια μερα,εκει που αρχιζαν να καλυτερευουν τα πραγματα για εμενα,του ειπα οτι τα εφτιαξα με καποιον αλλο,ετσι απλα για να ζηλεψει...στεναχωρηθηκε...μου ειπε:"ελπιζω να ειναι τελειος γιατι σου αξιζει..."
μετα συνεχισε αυτο μιλουσαμε αλλα τον χειμωνα χαθηκαμε...και να φανταστειτε οτι μενουμε πολυ κοντα...εκεινοσ ενα χρονο μικροτερος,πηγαινε σε αλλο σχολειο...
με το που μπαινει ο καινουργιος χρονος μαθαινω οτι αθτο το διαστημα και τα εφτιαξε και με αλλη φιλη μου και μετα τη χωρισε και εσμιξε ξανα με καποια πρωην του απο το σχολειο του... μια φορα τουσ πετυχα μαζι και προσπαθουσε να με κανει να ζηλεψω...μετα ξαναχαθηκαμε αλλα καμια φορα συναντιομασταν ετσι τυχαια...
οταν τελειωσε το σχολειο παλι αρχισαμε να πηγαινουμε με τισ φιλες μου στο στεκι του!και εκεινος ηταν εκει καθε μερα και μου εδιχνε οτι ενδιαφερεται...
λιγο πριν αρχισουν οι διακοπες του καλοκαιριου εμαθα πωσ χωρισαν με εκεινη την πρωην του...
περασαν οι διακοπες...το καλυτερο ειναι οτι ηρθε στο σχολειο μου...και τον εχω εκει καθε μερα...
και παλι απο την αρχη!τα βλεμματα,οι αγγαλιες...
α!παρελυψα να σας πω οτι στην αρχη που τα ειχε με την φιλη μου εγω του εξομολογηθηκα τον ερωτα μου και εκεινοσ μου ειπε οτι μου αρεσεισ απο την αρχη και γιατι δεν το ειπες νωριτερα και τωρα δεν μπορω να κανω κατι και ποτε δεν ξερεις τι σου ξημερωνει το αυριο και αλλες τετοιες ανοησιες!
ωσπου μια μερα λοιπον ειπα να του εξομολογηθω τον ερωτα μου!πηγα φατσα φορα και του τα ειπα ολα...δεν χρειαζεται να πω οτι μου ειχαν κοπει τα ποδια και οτι ετρεμα ολοκληρη...ομως οταν κοιταζα το γαληνιο προσωπο του ηρεμουσα...
εκεινη τη στιγμη μου ειπε οτι με αγαπαει,οχι φιλικα αλλα εγω δεν το πηρα και πολυ στα σοβαρα...και μου το αφησε εκει...μου ειπε οτι θα το συζητησουμε και μια αλλη φορα...περιμενα περιμενα αλλα ποτε δεν ερχοταν να μιλησουμε!τελικα,εστειλα μια φιλη μου να τον ρωτησει αν θα μου μιλησει ποτε...δεν μπορουσε προσωπο με προσωπο...φοβοταν μαλλον...ετσι μου το εστειλε σε μηνυμα...μου ειπε οτι εχει αλλες πρωτεραιοτητες και στοχουσ και οτι δεν θελει σχεση και χαζομαρες...δε το ειπε αλλα το αφησε να εννοηθει...εγω του ειπα οτι δεν θα ειμαι πια εκει για εκεινον...και εκει τελειωσε η συζητηση...
την αλλη μερα εμαθα απο αυτη τη φιλη μου που ειναι και δικη του,οτι το μεσημερι τησ ημερασ που του ειπα οτι τον αγαπαω την ειχε παρει τηλεφωνο και ειπε οτι θα τησ πει κατι αλλα εκεινη να μην το πει σε εμενα...τησ ειπε οτι με αγαπαει και οτι νοιωθει πολλα συναισθηματα για εμενα αλλα...μετα ξαναρχισε τα ιδια με τουσ στοχουσ...
εμενα φυσικα η φιλη μου μου το ειπε ενω εκεινος ακομα νομιζει πως δεν ξερω τιποτα...και ουτε προκειτε να μου το πει αυτο ποτε...ποτε δεν προκειτε να μου πει ολα αυτα που νοιωθει για εμενα...
τσακωθηκαμε λιγες φορες για αυτο το θεμα...για το οτι δεν μου δινει μια ευκαιρια αλλα χωρις να του πω οτι το ξερω οτι με αγαπας γι αυτο ασε τα ψοφια...ναι μεν μου το ειχε πει αλλα εκεινη τη στιγμη δεν το ειχα πολυπιστεψει,κοντευα να παθω και καρδιακη προσβολη και νομιζα οτι απλωσ εγω επινοησα αυτα του τα λογια και οτι δεν μου τα ειπε στα αληθεια...
προσφατα του ζητησα να μη μεινουμε φιλοι... νομιζε μαλλον οτι δεν το εννοουσα και εκανε και καλα πως δεν τον νοιαζει...αλλα καταλαβε οτι το εννοουσα οταν μου μιλισε στο σχολειο και δεν πηρε καμια απαντηση απο εμενα.
ετσι,πριν τισ διακοπες των χριστουγεννων ειπε στην φιλη μου να μου πει χρονια πολλα και καλα χριστουγεννα γιατι του ειχα ζητησει να μην μου ξαναμιλησει...
περασε εναμισησ χρονος κι ομωσ ειναι ολα σαν την πρωτη φορα... καθε μερα τον ερωτευομαι ξανα,και ξανα,και ξανα... και δεν ξερω τι να κανω... εχω πεσει πολυ ψυχολογικα...εκει που ειμουν εξω καρδια και μεσα σε ολα εχω γινει μουροχαυλη και μου αρεσει να καθομαι στο σπιτι μου...μερικεσ φορεσ ειμαι σιωπηλη αναμεσα στην παρεα μου και κλαιω συχνα εως και συνεχεια...ειναι συνεχεια μεσα στο μυαλο μου... δεν ξερω τι να κανω...και το ξερω οτι ποτε δεν θα ειμαστε μαζι...ομως εγω βασανιζομαι και τον αγαπω ακομα...πρεπει ομως να φυγω...γιατι το μονο που θελω ειναι να ειναι ευτυχισμενος... αυτο μονο θελω...και εγω ας ποναω διπλα...