Ν. Τραβάγιας: Ηλιακές εξάρσεις

Παρασκευή σήμερα, άρα πάω στη δουλειά νωρίς—δηλαδή πριν το μεσημέρι. Το τηλέφωνο χτυπά. Ώχου... Βγάζω μια καρτέλα με τη δικαιολογία της ημέρας. «ΗΛΙΑΚΗ ΕΞΑΡΣΗ» γράφει η καρτέλα, για να διαβάσουμε να δούμε τι είναι αυτό. Α, ωραία, θα γελάσουμε. Δυο λεπτά αργότερα είμαι πια έτοιμος να σηκώσω το τηλέφωνο.



"Παρακαλώ;", λέω.

"ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ; ΣΕ ΠΑΙΡΝΩ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΟΛΟ ΤΟ ΠΡΩΙ!"

Πω, σιχαίνομαι να μου φωνάζουν πρωί πρωί. Με χαλάει αυτό.

"Α, ναι, είχαμε ηλιακή δραστηριότητα το πρωί, πάντα επηρεάζει τα ηλεκτρονικά συστήματα...", λέω με ύφος γλυκό σαν το μέλι.

"Πώς; Μα μιλούσα με τους φίλους μου κανονικά στο τηλέφωνο!"

"Ναι, αυτό είναι απολύτως πιθανό, η ηλιακή δραστηριότητα είναι πολύ απρόβλεπτη στο πώς επηρεάζει τα συστήματα. Μια μέρα ανακαλύψαμε πως μερικά αρχεία ενός τύπου εξαφανίστηκαν απ' το λογαριασμό του ενώ δούλευε σ' αυτόν!"

"Αλήθεια;"

"Στο λόγο μου. Να σου πω, θες να τσεκάρω και το δικό σου λογαριασμό να δούμε;"

"Ναι, τσέκαρε σε παρακαλώ. Έχω πολύ σημαντικά πράγματα εκεί!"

"Οκέι. Ποιο είναι το username σου;"

Μου το λέει. Μα εγώ φταίω τώρα; Αφού μου το κάνει τόσο εύκολο, ειλικρινά! Χρειάζεται καν να πω το γνωστό κλίκι κλίκι; Δε νομίζω.

"Πόσα αρχεία έχει μέσα ο λογαριασμός σου;" ρωτάω.

"Ε, εκεί έχω περίπου είκοσι αρχεία κειμένου για τη διπλωματική μου εργασία, άλλα δέκα πάνω κάτω τα δεδομένα της και άλλα 20 περίπου που είναι ένα βιβλίο που γράφω."

"Χμμμμμμ. Ε, λοιπόν, νομίζω το πιάσαμε στο τσακ. Τώρα έχεις στο λογαριασμό σου μόνο δυο αρχεία, .bashrc και .login."

"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑαααργκ!!!"

Κλαίει με λυγμούς στο ακουστικό για λίγο—πραγματικά μου σπαράζει την καρδιά.

"Και τώρα τι κάνω;" λέει με μυξοκλάματα.

"Σώπα, μη φοβάσαι. Δεν έχεις τα αρχεία σου μπακάπ σε δισκέτα;"

"Έχω αλλά είναι παρμένα κάμποσες εβδομάδες πριν!"

Ανοίγω το μηχάνημα μαζικής διαγραφής.

"Εντάξει", λέω, "θες νά 'ρθω να επαναφέρουμε τα αρχεία για να μπορείς να δουλέψεις τσακ μπαμ;"

"Δεν πειράζει, έχω τη δισκέτα στο σπίτι. Θα πάω να τα επαναφέρω μόνος μου το βράδυ"

"Ναι, αλλά πρόσεξε τι είπαμε, οι ηλιακές εξάρσεις χαλάνε τις δισκέτες και τα μηχανήματα. Να προστατέψεις τη δισκέτα από την ηλιακή δραστηριότητα μη χάσεις κι αυτά τα δεδομένα στο τέλος!"

"Και πώς το κάνω αυτό; Να την τυλίξω σε αλουμινόχαρτο;"

"ΟΧΙ! ΤΟ ΑΛΟΥΜΙΝΟΧΑΡΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ! ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΑΛΟΥΜΙΝΟΧΑΡΤΟ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΩΝ;!"

"Σωστά..."

"Μη βάλεις αλουμινόχαρτο. Μόνο ένα πράγμα προστατεύει τις δισκέτες από την ηλιακή δραστηριότητα..."

"Τι;"

"ΟΙ ΜΑΓΝΗΤΕΣ! Να τυλίξεις ό,τι δισκέτες έχεις σε μια μαξιλαροθήκη με μπόλικους μαγνήτες—αυτό θα σε σώσει.

"Χίλια ευχαριστώ!"

"Δεν κάνει τίποτα..."