Τα χούγια του

Πλατεία Όλγας Δεν ξέρω αν σού ʼχει τύχει ποτέ να συναντήσεις κάποιον με τόσο ασταθή χαρακτήρα κι αδιευκρίνιστα ενδιαφέροντα, που να κάνει πως ξέρει τα πάντα, ενώ στην πράξη δε γνωρίζει τίποτα. Tέτοια άτομα, για παράδειγμα, είναι μια προϊσταμένη στην Ευρώπη κι ένας νευρικός εναπενήντα πάπαρδος στην Αμερική, που με χαρά μάθαμε πως τον έχουν προσλάβει ανιματέρ στις υπερατλαντικές πτήσεις της Ολυμπιακής να διασκεδάζει τους επιβάτες με σκετσάκια. Tέτοιο άτομο είναι και ο Άρης Αγρίππας κι ως τέτοιο άτομο, δεν έβρισκε ικανοποίηση πουθενά και με τίποτα, ποτέ και με κανέναν. Τα ενδιαφέροντά του είναι τόσα πολλά, που καταλήγουν αδιάφορα.

Εκπαιδευτικά

Ελεύθερος σκοπευτής μαθηματικός, έκανε ιδιαίτερα σε μαθητές λυκείου. Χρέωνε όμως ακριβά κι έβαζε δύσκολα διαγωνίσματα, γεγονός που τον έκανε πολύ μισητό στα παιδιά.


Αμφιλεγόμενος καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής, με φρικαλέες αντιπάθειες στον κύκλο του και, ως εκ τούτου, ελάχιστο κύρος. Ομάδα παπάδων και επιτρόπων συνεδρίασε για χάρη του γύρω από ένα μεγάλο καζάνι ρίχνοντας μακάβρια πράματα μέσα, για να εξορκιστεί ο Αγρίππας μακριά απ' τα μέρη τους. Και όλο αυτό επειδή δίδασκε θεωρητικά στα ουζερί πίνοντας – μεγάλη προσβολή στη Θεία τέχνη.

Αθλητικά

Boeing 737 cockpit Γνήσιος άρακλας, ο Αγρίππας ποτέ δεν έπαιζε σπορ δράσης. Αντιθέτως, από παιδί προτιμούσε τα "ευγενή" αθλήματα: μπιλιάρδο, σκάκι, καγιάκινγκ και ξύλο. Ως χειριστής αεροσκαφών χαρακτηρίστηκε εξαιρετικά επικίνδυνος και ουδέποτε του απενεμήθη δίπλωμα πιλότου. Δικαιολογώντας ο ίδιος τον εαυτό του, προφασίστηκε ότι τάχα του ανέβηκε η μυωπία και αρκέστηκε να καταρρίπτει μόνος του το εικονικό του Boeing στο Flight Simulator. Ακούγεται ότι τα simulated θύματα των ενεργειών του ξεπερνούν τις δέκα χιλιάδες.

Πληροφορική

Η αγάπη του για ξεκούραστη δημιουργία τον οδήγησε στον προγραμματισμό. Μελέτησε βάσεις δεδομένων και βιτσιόζες γλώσσες κώδικα, αλλά το μόνο που κατάφερνε με διαολεμένη επιτυχία ήταν, αλίμονο, infinite loops και σαχλά animations. Αργότερα ασχολήθηκε με server-side προγραμματισμό για το Internet αλλά ούτʼ εκεί δεν είχε ιδιαίτερη τύχη. Κατηγορήθηκε για πρόκληση πυρκαγιάς σε δύο διαφορετικά data centers εξʼ αιτίας των infinite loops.

Καλλιτεχνικά

Δημοτικό θέατρο Πατρών Μια από τις αγαπημένες για τον Αγρίππα (μα όχι για τους άλλους) ασχολίες είναι το τραγούδι. Στο ενεργητικό του έχει μια συναυλία Βυζαντινής Μουσικής στην Ελλάδα. Μετά τη γιούχα που έφαγε δεν έβαλε μυαλό, αλλά τόλμησε να τραγουδήσει στο θέατρο ένα νανούρισμα του Χατζηδάκι, το "κι ήταν που λέτε μια φορά...", κοιμίζοντας ξεδιάντροπα ακόμα και τους πιο τεντωμένους απʼ το κοινό. Και σαν επιτέλους κατάλαβε πως στην πράξη είναι σκερβελές, το γύρισε στη θεωρία: Νύχτα ήταν όταν έπιασε να γράφει το θεωρητικό της Μουσικής, νύχτα πάλι ήταν όταν το παράτησε και έτρεξε με φόρα στις ασωτείες. Μια μέρα πάλι, ήπιε κρασί κι έκατσε κι έγραψε τα απόκρυφα ευαγγέλια του Πιρπιρίγγου τα οποία, ως απόκρυφα, ουδέποτε δημοσιεύτηκαν άρα δεν είναι ανεβασμένα σε κρυφό directory στο ftou.gr. Έγραψε πλήθος ποιημάτων, κυρίως παρωδίες έργων του Καβάφη και δημοτικών τραγουδιών. Έφτιαξε δυο-τρία websites, μεταξύ των οποίων κάποια ανέλπιστα δημοφιλή όπως το ftou.gr και κάποια εντελώς πατάτες, όπως το Sound Index για το BBC στο Λονδίνο. Όταν ρωτήθηκε στο κέντρο μετάδοσης του BBC για το μυστικό της επιτυχίας του, απάντησε πως αυτή οφείλεται στο τσάι, κάνοντας τους ρεπόρτερς να κοιτάζονται μεταξύ τους αμήχανα.


Όπως θα έχεις ήδη καταλάβει, τιμημένε περπατητή, πρόκειται για ένα εντελώς βαρετό και μηδόλως ενδιαφέρον άτομο, τόσο που δεν το κρίνω σκόπιμο να παραμένεις εδώ και νʼ ασχολείσαι μαζί του. Αν θέλεις να επενδύσεις το χρόνο σου καλύτερα, μπορείς να επισκεφτείς το ftou ή, ακόμα καλύτερα, νʼ αρχίσεις να διαβάζεις τον ονειροκρίτη από το Άλφα.