ΝΙΩΘΩ ΣΑΝ ΚΟΡΙΤΣΙ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΒΛΩΝΩ

Είμαι 35 ετών και αντιμετωπίζω διαταρραχή σεξουαλικότητας,αφού τρελαίνομαι για όμορφους και "αθλητικούς" νεαρούς άντρες με "γλυκό" πρόσωπο,χωρίς να μπορώ να το εκδηλώσω.Φαντασιώνομαι ότι με "γλεντάνε",με γελοιοποιούν,με ξεβρακώνουν,με ξεφτιλίζουν νεαροί άντρες του "τύπου" μου και έτσι βασανίζομαι από έντονες στύσεις.Ικανοποιώ λοιπόν αυτές τις παρανοϊκές ορμές μου σε οίκους ανοχής,με τσιμπουκώματα από δύο συγκεκριμένα πουτάνες που μ'έχουν μάθει και την ώρα των προκαταρκτικών (όταν ανταλλάσσω "σκαστά" φιλάκια στο μάγουλο και χουφτώνω σε στήθος και κώλο),φαντασιώνομαι ότι είναι το δικό μου σώμα και πως εγώ είμαι το πουτανάκι που υπηρετώ και φροντίζω τους άντρες που κάθε φορά φαντάζομαι-και έτσι και εκσπερματώνω άφθονο σπέρμα στο στόμα τους.Δεν έχω δηλαδή κάτι που με απωθεί στις γυναίκες,αξιολογώ την εμφάνισή τους και αγαπώ γενικά το όμορφο και έτσι ενδιαφέρομαι και για επαφές με γυναίκες του "τύπου" μου,αλλά έχω σεξουαλική ψυχοσύνθεση γυναίκας και έτσι μπορώ να λειτουργώ μόνο παθητικά και πάντα γυρεύω καταπίεση,"στρίμωγμα","αιχμαλωσία",εξεφτελισμό-ανεξάρτητα αν πρόκειται για άντρα ή γυναίκα της αρεσκείας μου.Αποτέλεσμα αυτής της σεξουαλικής μου διαστροφής,είναι να μην μπορώ να λειτουργώ φυσιολογικά με τις γυναίκες,να μην έχω την δυνατότητα να φλερτάρω μια γυναίκα σαν άντρας,να παρουσιάζω μία "ψυχρή" εικόνα υπό την σκιά των "μυστικών" μου και να μένω αρκετά μόνος.