Κλησπέρα στο forum... Ήρθα και εγώ να πω το πρόβλημά μου καθώς δεν ξέρω πια πως να το αντιμετωπίσω.
Το -εδώ και αρκετά χρόνια- αγόρι μου, ξεκίνησε μεταπτυχιακό. Από την στιγμή που ξεκίνησε αυτό το εξάμηνο όμως δεν έχει κάνει ούτε μια άσκηση μόνος του, και ούτε δείχνει την διάθεση να προσπαθήσει. Ακόμα και αν τους δίνουν τις οδηγίες βήμα-βήμα, εκείνος δεν θα καθίσει να την δει μόνος του αλλά περιμένει από μενα να τελειώσω την δουλειά να καθίσουμε μαζί να την δούμε (δηλαδή να του λέω τι να κάνει). Οκ λέω ας το κάνω σε κάποιες ασκήσεις που δυσκολεύεται, αλλά έχει καταντήσει πλέον να γίνεται σε κάθε άσκηση κάθε μαθήματος. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το ΣΚ είχα κανονίσει να πάω να δω την οικογένεια μου που έχω να τους δω σχεδόν 3 μήνες. Σήμερα πάλι με παίρνει τηλέφωνο να μου πεί ότι τους έβαλαν και άλλη άσκηση (η οποία αν διαβάσεις τις σημειώσεις του μαθήματος λύνεται πανεύκολα) και μου λέει πάλι το γνωστό " θα την δούμε μαζί". Φοβάμαι ότι πάλι θα μου πεί να ακυρώσω την επίσκεψη στην οικογένεια μου για να κάθομαι να του κάνω το προσωπικό φροντιστήριο (έτσι έχω αρχίσει να νιώθω πλέον). Με αυτά δεν ξεκουράζομαι αρκετά και έχω αρχίσει να χάνω και την απόδοση μου στην δουλεία μου. Πώς θα του το ξεκόψω όλο αυτό;