πως να χωρισω

ΗIDDEN BOY,καταλαβαινω οτι νομιζεις οτι απλα δεν λειτουργουμε καλα στο σεξ...δεν κανουμε καθολου σεξ εδω κ 6 χρονια καμια φορα...κ δεν ειναι μονο αυτο...ειμαστε σαν ξενοι..σιμφωνω μαζι σου οτι το χαμογελο κ η ευτυχια των παιδιων εχουν αξια..μα γ αυτο ως τωρα ειμαι εδω αλλιως θα ειχα φυγει..αλλα απο την αλλη σκεφτομαι και λεω οτι ειμαι νεα και εχω αναγκη να νιωσω και γω γυναικα..λεσ οτι ο ανθρωπος αγαπαει μια φορα..εγω δεν αγαπησα καμια..παντρευτικα επειδη ηταν καλο παιδι..αυτο..κ τωρα νομιζω οτι κατι νιωθω..ισωσ ειναι ενθουσιασμος δεν διαφωνω..αλλα ειμαι ευτυχισμενη να το ζω αυτο..και ας ειναι τοσα χιλιομετρα μακρυα..δεν ειναι το σεξ..θα εβρισκα κ στον τοπο μου αν ειναι μονο αυτο..εχει κ εδω αντρες...αρα κατι βρηκα σε αυτον..ειμαι πολυ μπερδεμενη...δεν ειναι ευκολο να το περνας αυτο..πριν ενα χρονο ελεγα οτι δεν θα μου συμβει ποτε..κι ομως..ποτε μη λες ποτε...ξερεις ειμαι της γνωμης οτι η κοινωνια μας ειναι μια χαρα..παλια ταιριαζαν δεν ταιριαζαν επρπεπε να ζησουν μαζι για παντα μεσα στο γαμο..με οποια πιεση κ οποιο κοστος..τωρα πιο ανετα χωριζουν και καλα κανουν για μενα γιατι πρεπει ν βλεπουμε κ λιγο την υγεια μας ψυχικη κ σωματικη,,περναει σαν νερο η ζωη κ χανεται..εγω προσωπικα λυπαμαι να την ναφισω ν μου φυγει..δεν ξερω..σιγγνωμη κιολας...

μετανιωσα που παντρευτηκα ετσι επιπολαια...δεν μετανιωσα για τα παιδια μου ειναι οτι καλυτερο εχω..απλα στην προκειμενη φαση μενω στον γαμο μονο κ μονο γ αυτα..για τιποτα αλλο..αλλα μεσα μου ειμαι κουρελι..δεν ζουσα ως γυναικα ξεχασα και πως ειμαι ουτε στον καθρεφτη κοιτουσα τοσο διαφορη ημουν..τωρα ξερω ποια ειμαι και οτι ειμια ομορφη γυναικα..δεν ξερω ισως ειναι ενθουσιασμος ισως ομως κ αγαπη..αν δεν ηταν τα παιδια θα ειχα φυγει εδω και καιρο ειτε με γκομενο ειτε χωρις..τωρα απλα κανω υπομονη αλλα ως ποτε δεν ξερω...λυπαμαι αλλα δεν ξερω τι πρεπει ν κανω τελικα..δεν ξερω,γτ γνωριζω οτι και το ρισκο να φυγω σε εναν αλλο τοπο μ 2 παιδια ειναι πολυ μεγαλο..μηπως τελικα ν βρω δουλεια κ να παω ν μεινω μονη με τα παιδια μου και βλεπουμε?

αυτο το τελευταιο που ειπες μ αρεεσε οτι για ολα υπαρχουν 2 λυσεις..αλλα ποια να ειναι η δευτερη δενξερω..αφου ο συζηγος δεν μπορει δεν ειναι ικανος(δεν το λεω με κακια)να το καταφερει..εχει προβλημα οργανικο οσον αφορα το σεξ και δεν ειναι του χαρακτηρα του να μ ανεβαζει σαν γυναικα ποτε δεν ειπε ουτε ενα καλο λογο γ μενα..τωρα το κεφαλι μου να ξυρισω ουτε θα το προσεξει...ενταξει για τα παιδια ν θυσιαστω να μεινω εδω στο γαμο αλλα στεναχωριεμαι οταν σκεφτομαι τι ομορφα θα εννιωθα με λιγη προσοχη..παραπονιεμαι..δεν ειναι οτι ψαχνομουνα ποτε δεν το εκανα..απλα το ειχα αναγκη..την προσοχη..τιπιτα αλλο..το αλλο ειναι φυσικο κ επομενο..

νιωθω λιγο να πεταξε η ψυχη μου..ΥΠΑΡΧΩ....αυτο εννιωσα..