andrej να σου πω και τιν δικη μου ιστορια γνωριζω ενα παιδι γυρω στα 15 χρονια καναμε παρα πολυ παρεα ειμασταν κολλιτοι... ηξερε τα παντα για μενα και εγω τα παντα για αυτον,, εγω στην αρχη τον εβλεπα τελειοσ φιλικα και οποοτε μου ελεγαν γιατι δεν κανεισ κατι με το παιδι τουσ ελεγα μα ειναι αδερφος μου, δεν γινεται ειμαστε φιλοι απο μωρα και ασε που δεν με 8ελει κιολασ... εβλεπα ομως οτι ο φιλοσ μου καθε φορα που τα εφτιαχνα με καποιον απομακρυνοταν απο μενα και οταν τα χαλουσα ηταν παλι εκει μεχρι που καποια στιγμη γνωρισα ενα παιδι που στην αρχη τησ σχεσης μασ ειμασταν παρα πολυ ωραια αλλα μετα με πληγωσε και ο φιλοσ μου ηταν εκει να μου συμπαρασταθει... αφου περασε ο καιροσ τον ρωτησα γιατι συμπεριφεροταν ετσι παραξενα, με επερνε καθε μερα τηλεφωνο με ρωτουσε που ειμαι με ποιουσ ειμαι, πραγματα που πιο παλια δν συνιθιζε να ρωταει και στιν ερωτηση μου μου απαντησε με ενα τραγουδι που ελεγε <<ενδιαφερομαι για σενα ενδιαφερομαι και απο φοβο μην σε χασω παραφερομαι>> και μετα μου ζητησε να ειμαστε μαζι και εγω φυσικα δεχτηκα, γιατι ηταν πολυ γλυκο αυτο που εκανε... η σχεση μασ κρατησε περιπου 1 χρονο, μετα απο κει συνεχισαμε τιν φιλια μασ ετσι ακριβως οπωσ και στιν αρχη....