Βαρέθηκα ή βαρέθηκε;

Αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω εκ των προτέρων και μόνο που ανοίξατε την "ιστορία" μου. Ονομάζομαι Λ. είμαι 18 και εδώ και 7 μήνες έχω σχέση με ένα παιδί απο την σχολή μου τον Π. ετών 19 όλα πήγαιναν αρκετά καλά, μέχρι που έφυγα για 7 μέρες το Πάσχα για να πάω να δώ την γιαγιά μου στο νησί μας διότι γκρίνιαζε πως θα μείνει μόνη της αφού ούτε ο πατέρας μου θα πήγαινε. Το κακό όμως ήρθε όταν στην 3η μου μέρα στο νησί έπεσα πάνω στον καλοκαιρινό μου έρωτα τον Κ. ετών 26, αρχικά αγχώθηκα και δεν του μίλησα όμως επειδή πρόσεξα πως το κατάλαβε ένιωθα την ανάγκη να δικαιολογηθώ και του έστειλα μήνυμα στο κινητό του. Άρχισε να μου στέλνει ξανά και εγώ διασκέδαζα που έδειξε τώρα το ενδιαφέρον που δεν έδειχνε τότε, και ενώ ο Π. μου έστελνε σπανιότατα εγώ σκεφτόμουν και τους δύο περιμένοντας όμως πως και πως το επόμενο sms του Κ. Γυρνώντας στο σπίτι, τα άφησα όλα πίσω μαζί και τον Κ. και γύρισα πίσω στην καθημερινότητα μου με τον Π. το πρώτο βράδυ της επανεσύνδεσης ήταν τρομερό δεν χόρτανα να τον αγκαλιάζω και να τον φιλάω, όμως σήμερα 2 μέρες μετά με έπιασα να μην τον σκέφτομαι τόσο και να ψιλοβαριέμαι να μιλήσω μαζί του ενώ αντίθετα πετούσα κακίες μέσω sms με τον Κ. εφόσον μου έστειλε εκείνος. Μία φίλη μου με ρώτησε αν είμαι όντως τόσο ερωτευμένη ακόμα με τον Π. και προβληματίστικα...

Είναι ο άνθρωπος μου και δεν φαντάζομαι την καθημερινότητα μου χωρίς να του μιλάω, περνάω μία φάση απλά όπως όλοι; ή μήπως ο Κ. γίνεται σημαντικότερος;

Πείτε μου όποια άποψη έχετε θα την δεχτώ με χαρά