Ani Retak

προλαβε και με αφησε εκεινος αλλα ηταν σιγουρο πως δεν θα αντεχα για πολυ αυτη τη κατασταση κ θα εφευγα απο μονη μου.. τουλαχιστον εγω σαν ανθρωπος εχω καθαρη τη συνειδηση μου. εκανα λαθος, το καταλαβα, το μετανοιωσα ειλικρινα κ πραγματικα εκανα τα παντα για να τα διορθωσω ολα και αυτο το αναγνωριζει εκεινος. εμαθα απο το λαθος μου πολλα πραγματα και περισσοτερο ποσο πολυ τον αγαπουσα. τον παρακαλεσα, εκανα την καρδια μου πετρα, σεβαστηκα την οργη του κ την απαξιωση του και την ταπεινωση μου. ηξερα οτι ηθελα εκεινον. ηθελα το αγορι που γνωρισα πριν 1 χρονο που ελιωνε για μενα κ δεν αδιαφορουσε.. η διαφορα μας ειναι οτι εκεινος ποτε δεν εκατσε να σκεφτει οτι καπου ισως εφταιξε κ εκεινος να προσπαθησει να τα φτιαξουμε ολα απο την αρχη.. δεν του ζητησα να με συγωρεσει, ουτε να ξεχασει. του ζητησα μονο αν με αγαπαει εστω λιγο να προσπαθησει... κ αντι αυτου αυτος εκανε ολα αυτα που σου εξηγησα στα παραπανω μηνυματα... και καπου εκει εγινε το μεγαλο μπαμ.. σε μια σχεση χρειαζεται συνεργασια κ επικοινωνια.. σε ευχαριστω και παλι για το χρονο σου και επισησ καλεσ γιορτες σου ευχομαι!!! χριστος ανεστη με θγεια κ μονο χαμογελα

μου ειπε οτι δεν μπορει να ειναι μαζι μου αλλα παρ ολα αυτα θελει να μιλαμε για να ξερει οτι ειμαι καλα και οτι προχοραω την ζωη μου γιατι με νοιαζεται... γιατι να με νοιαζεται τωρα που με παρατησε? οσο ηταν μαζι μου δεν εδειχνε καθολου να με νοιαζεται...μεσα σε αυτες τισ μερες που χωρισαμε μου εστελνε μηνυματα να δει τι κανω πως ειμαι.. η αληθεια ειναι πως δεν ηθελα να του μιλαω, για να μπορεσω να τον ξεχασω.., αλλα τελικα συνειδητοποιησα οτι πλεον νοιωθω ηρεμη.. ουτε κλαιω ουτε στεναχωριεμαι.. δεν ποναω για την απωλεια και τον χωρισμο κ δεν ξερω γιατι... μου λειπουν πολλα πραγματα αλλα με πονεσε πολυ τουσ τελευταιουσ μηνεσ με την συμπεριφορα του που απο οτι φανηκε με εδιωξε πολυ μακρια του.. σε ευχαριστω παρα πολυ για το ομορφο μηνυμα σου!! πραγματικα ειχες απολυτο δικιο και μου μιλησες φιλικα χωρις να με κρινεις για τα οποια λαθη μου!! η ζωη ειναι πολυ μικρη για να αφηνεις αλλους ανθρωπουσ να σε στεναχωρουν..εξαλλου οι σχεσεισ ειναι για να περνασ καλα..αν ειναι να κλαις καλυτερα να φυγεις...

πραγματικά δεν θα μπορούσα να συμφωνησω περισσοτερο μαζι σου. εχεις απολυτο δικιο!!! σε ολα!! η αληθεια ειναι οτι πλεον εχουμε χωρισει οριστικα κ δεν προκειται να τον δεχθω πισω αν παλι αρχισει τα πισωγυρισματα.. δεν μπορω να ανοιγομαι καθε φορα, να του δινομαι κ στο τελοσ να μου λεει οτι δεν μπορς να το ξεπερασω τελικα, ειναι πανω απο τις δυναμεις μου θελω να χωρισουμε. προφανως ειναι μπερδεμενος, αλλα οπως μου ειπεσ επρεπε εξαρχης εφοσων ηταν μπερδεμενος να κατσει να σκεφτει αν μπορει να με συγχωρεσει κ να παρει μια σοβαρη κ αμετακλητη αποφαση. αντ αυτου με πληγωσε 2 φορες..γυρισε απο μονος του κ στο τελος με αφησε επειδη δεν μπορει να ξεχασει. θελω να σου πω οτι εχουμε χωρισει εδω και 1μιση βδομαδα. καποιες μερες μελαγχολω και λυπαμαι που τελειωσε ολο αυτο αδοξα, γιατι παργματικα καναμε ονειρα για μια σοβαρη σχεση που θα ειχε μελλον κ θα κατεληγε σε οικογενεια..κ εν τελει ειχε τοσο αδοξο τελος, κ σκεφτομαι αν θα μπορεσω ποτε να πιστεψω παλι σε μια σχεση.. εχω την αισθηση οτι οποιον κ να γνωρισω πλεον δεν θα νοιωθω εντελως σιγουρη απλα κ μονο επειδη ετσι ενοιωσα με τον φιλο μου αλλα ολα στο τελος διαλυθηκαν. παρ ολα αυτα ηδη νοιωθω καλυτερα και δεν στεναχωριεμαι τοσο οσο περιμενα. μαλλον γιατι 3 μηνεσ τωρα ημουν καθε μερα χαλια κ πλεον δεν μου εμεινε αλλη στεναχωρια.. νοιωθω ηρεμη κ δεν βασανιζομαι πια.. αρχισα να δινω σημασια σε αλλα πραγματα που ειχα παρατησει οπως τον εαυτο μου.. τον αγαπαω και τον νοιαζομαι.. αλλα ισως τελικα να μην ηταν τοσο δυνατη η αγαπη του ωστε να τον κρατησει κοντα μου..

καταρχας, η κοπελα εξακολουθει να ειναι μαζι του και οχι με σενα. δεν σου λεει κατι αυτο? δεν σου εχει περασει απο το μυαλο οτι μπορει να παιζει ? επειτα αν καθεται κ λεει σε σενα τετοια λογια, ενω τα εχει με αλλον, εισαι σιγουρος οτι μπορεις να την εμπιστευτείς? σκεψου καποια πραγματα πρωτα πριν μπλεξεισ σε καταστασεις που μονο πονο μπορει να επιφερουν...

Αποδεκτή απάντηση:

όχι πως είμαι ειδική αλλά πραγματικά σταμάτα να το σκέφτεσαι και να αγχώνεσαι. απλά ζήσε την κάθε στιγμή και ευχαριστήσου το χωρίς να σκέφτεσαι πώς πότε κοκ... το άγχος σε κάνει να είσαι συγκρατημένος και να μην το απολαμβάνεις

έχω σχέση με ένα παιδί εδώ και 1μιση χρόνο. αυτος σπουδαζει αθηνα και εγώ πάτρα. αν και από απόσταση, η σχέση μας ήταν σοβαρή κ το σκεφτόμασταν κ για αργότερα όταν τελειώσω και εγώ σε δυο χρονιά τις σπουδές κ αυτός πάρει μετάθεση γιατί θα είναι στρατιωτικός, να πας να μείνω μαζί του ένα διάστημα. ήταν δύσκολο κ βλεπόμαστε 1 με 2 σαββατοκυριακα το πολύ κάθε μήνα. παρ όλα αυτά ειμασταν πολυ αγαπημενοι κ ευτυχισμενοι. ωσπου στον 1 χρονο ειχαμε να βρεθουμε 1 μηνα περιπου λογω εξεταστικης. σε αυτον τον ενα μηνα μαλωναμε καθε μερα, εγω ενοιωθα πως πλεον δεν με θελει, ενοιωθα αδιαφορια απο μερους του αλλα κ εγω ειχα νευρα, δν ημουν σε καθολου καλη ψυχολογικη κατασταση. ειχε σταματησει να μου μιλαει ομορφα κτλ... εε καπου εκει ετυχε γνωρισα ενα παιδι ο οποιοσ με φλερταρε κ μου μιλουσε ομορφα. ξερω οτι του εδωσα κ εγω το εδαφος να το κανει. με το παιδι αυτο παιχτηκε κατ μεταξυ μας. το ειχα μετανοιωσει την ιδια στιγμη αλλα καταλαβα οτι τελικα αυτο που με τραβηξε στην απιστια ηταν τα ομορφα λογια που επαιρνα απο τον αλλον κ δεν τα επαιρνα απο το αγορι μου.. δεν τον ερωτευτηκα σε καμια περιπτωση. ηταν εγκεφαλικο ολο αυτο, με εκανε απλα να νοιωσω οτι ειμαι ποθητη κατι π δν το ενοιωθα απο τον φιλο μου. να μην τα πολυλογω το εκρυψα απο το αγορι μου ο οποιος το ανακαλυψε διαβαζοντας τα μνματα μου στο κινητο. εκει διαλυθηκαν ολα. χωρισαμε κα κολουθησαν 2 πολυ δυσκολοι μηνες με εμενα να εχω παραδεχτει το λαθος μου, να εχω μετανοιωσε ειλικρινα, το οτι με εγκατελειψε με ταρακυνησε τοσο που καταλαβα οτι πραγματικα με αυτον τον ανθρωπο θελω να περασω την ζωη μου κ οτι τον αγαπω. το παρακαλουσα, εκλαιγα, να μου δωσει ια δευτερη ευκαιρια να τα αλλαξω ολα κ να χτισουμε την σχεση μας απο την αρχη με ειλικρινεια. δεν μου μιλουσε, ηταν αποτομος κ σκληρος. μετα πολλα, μετα απο 2 μηνες δεχθηκε να προσπαθησουμε.. σιγα σιγα ξεκινησε να μου μιλαει ομορφα κ γλυκα κ τρυφερα ομως μου ειπε οτι δν ειναι τοσο ερωτευμενος μαζι μου πλεον. παρολο ομως που π μου μιλαει γλυκα το νοιωθω, υπαρχει κενο μεταξυ μας, ειναι πιο απομακρος, κλειστος. τα καταλαβαινω ολα αυτα. ειναι λογικο να μην υπαρχει εμπιστοσυνη πλεον.το προβλημα μου ειναι ομως οτι σημερα πανω σε μια μικρη σκηνη ζηλιας μου αυτος θυμηθηκε τα παλλια, οτι τον απατησα κ μου μιλησε ασχημα, αδιαφορησε, δν απαντουσε στα μηνηματα κοκ... αυτο το εχει κανει κ αλλες φορες απο οταν αποφασισαμε για δευτερη ευκαιρια. ξερω οτι φταιω για ολα αυτα που γινονται κ δν επρπε να παω με τον αλλον που δν σημαινε τπτ για μενα. ξερω οτι μεσα του εχει οργη και θυμο. αλλα και εγω ανθρωπος ειμαι και ποναω και πληγωνομαι! αν δεν αντεχει μαζι μου γιατι με κραταει? σκεφτομαι να φυγω, να του πω να χωρισουμε.. σκεφτομαι οτι ποτε δν θα ειμαστε οπως πριν κ δν αντεχω να κλαιω κ να ποναω αλλο. λυπαμαι τον εαυτο μου. τον αγαπαω πραγματικα κ θελω το καλο του. προφανως για να ειναι μαζι μου εστω λιγο με θελει ακομα. αλλα εγω δν το αντεχω ολο αυτο.. επι 3 μηνες κλαιω καθε μερα σχεδον..ποτε θα ηρεμησω? προκειται να ειμαστε ποτε ευτυχισμένοι? ολοι στη ζωη αξιζουν μια δευτερη ευκαιρια αρκει να την θελουν πραγματικα. εχω κανει τα παντα για να του αποειξω ποσο τον λατρευω κ τα εννοω ολα. αν γινοταν θα τον παντρευομουν κ σημερα. αλλα δεν αντεχω να ειμαι μαζι του κ να μου φαιρεται ετσι.. δεν το αξιζω. εκανα κατι κακο αλλα πληρωσα το λαθος μου, δν μπορω να πληρωνω μια ζωη!! ειμαι κ εγω ανθρωπος, εχω ψυχη κ υποφερω.. τι να κανω? ευχαριστω εκ των προτερων...