Η πρώτη μου φορά... (διήγημα)

Ξύπνησα ιδρωμένος μέσα στην άγρια νύχτα. Το μαξιλάρι μου είχε έναν τεράστιο λεκέ, που ξεχείλιζε στο Lion King σεντόνι μου. Όλη νύχτα με κατάτρεχε η αναζήτηση θέματος που θα κέντριζε το ενδιαφέρον των περπατητών που η βόλτα τους στα μονοπάτια του διαδικτύου τους οδηγεί στο διαγαλαξιακό τόπο συγκέντρωσης με το όνομα ροχάλας. Η πόρτα άνοιξε χωρίς προειδοποίηση και η μάνα μου άρχισε το καθημερινό της τροπάριο...

— Πάλι χάλια τα έκανες τα σεντόνια σου. Κλείνε το αυτό το ρημάδι το στόμα σου όταν κοιμάσαι. Δε θα φάω εγώ τη ζωή μου στις μπουγάδες επειδή έγινες ολόκληρο γαϊδούρι κι ακόμα δεν έμαθες να συμμαζεύεις τα σάλια σου. Πώς θα παντρευτείς; Πώς θα κάνεις οικογένεια; Τι θα λέει η γυναίκα σου; (κάπου εδώ διακόπτω την αναμετάδοση του μονόλογου της νοικοκυράς γιατί θα ξεχάσω τι θέλω να γράψω...)

...(ένα τέταρτο μετά και αφού η μάνα μου τελείωσε το παραμιλητό με τις ρητορικές ερωτήσεις)... είπε την τελευταία της κουβέντα πριν κλείσει με δύναμη την πόρτα...

— Κατέβα τώρα να πιεις γάλα! Δε θα περιμένω εσένα για να πλύνω το ποτήρι! ...κι έφυγε!

Στο θέμα μας λοιπόν:

Αναρωτιέμαι, ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μεγαλώσει, έχει ταξιδέψει, έχει δουλέψει κι έχει πεθάνει, θα μπορούσε να φάει κεφτεδάκια αν πιο μπροστά η πεθερά του τον είχε ειδοποιήσει ότι η κόρη της θείας του περιπτερά είναι έγκυος με το γιο του Αλέξη του κομμωτή που τον χτύπησε κεραυνός όταν ήταν μικρός και είχε πάει στο σπίτι της Μαρίας να διαβάσουν ιστορία, αλλά αυτή τον πέταξε έξω γιατί πήγε να της πιάσει το μπούτι κι αυτή άλλο που δεν ήθελε και τρόμαξε και τού ‘ριξε καρπαζιά που πήγε σύννεφο και αυτός έφυγε κλαμένος και πήγε πάνω στο δέντρο του κυρ Γιώργη του συνταξιούχου (από τότε) να κλάψει αλλά αυτός νόμισε ότι πήγε να του κλέψει τα κρεμμύδια και βγήκε με τη μαγκούρα να τον διώξει όμως είδε με έκπληξη ότι ο σκύλος του είχε πέσει μέσα στο πηγάδι και γάβγιζε και είχε σηκώσει τη γειτονιά στο πόδι και όλοι φώναζαν σκότωσ’ το το κοπρόσκυλο όμως αυτός το αγαπούσε αυτό το σκυλί γιατί μια φορά που είχε πάει για κυνήγι στο βουνό ένα αγριογούρουνο που ήταν πολύ πιο άγριο από απλώς άγριο του έκανε κατά μέτωπο επίθεση κι αυτός προσπάθησε να το πυροβολήσει αλλά τα σκάγια πέτυχαν το σκύλο που άρχισε να ουρλιάζει από τον πόνο και το αγριογούρουνο που είπαμε ήταν πιο άγριο απ ότι συνήθως τρόμαξε κι αυτό κι έφυγε κι άλλες πολιτείες, πιθανόν της Αμερικής που όταν ο Κολόμβος την ανακάλυψε δεν ήξερε τι ανακάλυπτε εκείνη την ώρα γι αυτό και πήρε τηλέφωνο τον υπουργό να ρωτήσει αν έχει τζακ ποτ στο τζόκερ γιατί είχε βαρεθεί να γυροφέρνει τις θάλασσες και ήθελε να πάρει μια φερραρι να κάνει τα γούστα κι αυτός με τα γκομενάκια κι έτσι αλλά τελικά δε κατάφερε τίποτα, έπιασε απλώς 2+1 πήρε 1,26 ευρώ και γύρισε σπίτι με άδεια χέρια και η γυναίκα του τότε τα πήρε κρανίο γιατί του είχε πει όταν πάει σπίτι να πάρει γάλα... γάλα...

— ΓΑΛΑ;! ΕΡΧΟΜΑΙ ΜΑΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑααααααααα!!!

Σχόλια:

#1~Montechristo @ 4/10/2003 - 10:43
Σου συνιστώ να διαβάσεις Εγγονόπουλο και κυρίως το "Μην ομιλείτε εις τον οδηγό". Θα τον λατρέψεις!!!! (Όπως κι εγώ). Σε τιμώ με το παράσημο του Γουλιέλμου Τσίντζη (διάβασε και θα καταλάβεις).

Για να γράψεις σχόλιο στο άρθρο πρέπει να είσαι μέλος του site και να έχεις κάνει login.