Μετά από ένα τραγικό αεροπορικό δυστύχημα, ο μοναδικός επιζών ροκανίζει ένα κοκαλάκι και το πετάει στον σωρό από κόκαλα που έχει φτιάξει δίπλα του.
Ξαφνικά, διακρίνει μια ομάδα διάσωσης να πλησιάζει και ξεσπά σε λυγμούς ανακούφισης:
"Επιτέλους ήρθατε, ήρθατε! Σώθηκα! Σώθηκα!"
Η ομάδα διάσωσης μένει εμβρόντητη από τη φρικιαστική θέα των ανθρώπινων κοκάλων δίπλα από τον επιζώντα και στέκεται παγωμένη να τον κοιτάζει.
Όπως ήταν προφανές, είχε κατασπαράξει όλους τους νεκρούς συνεπιβάτες του. Ο επιζών, διακρίνει τον φόβο στα μάτια τους και σκύβοντας το κεφάλι από ντροπή, απολογείται:
"Δεν φταίω. Έπρεπε να επιζήσω. Είναι αμαρτία να θέλει κανείς να ζήσει;"
Τότε, ο αρχηγός της ομάδας πλησιάζει και λέει "Κανείς δεν σε κατηγορεί που θες να ζήσεις ρε φίλε αλλά... για όνομα του Χριστού και της Παναγίας...χθές έπεσε το αεροπλάνο!..."