Anagnwsths

Εγώ δυστυχώς ανά κάποιο καιρό το παθαίνω. Είμαι 16 και καυλώνω άσχημα με μιλφσ που παίζουν 30 μέχρι και 40. Το χω από μικρός νόμιζα ότι θα μου περάσει. Τώρα εμπειρία παίζει με κάποιες γειτόνισσες (μόνες) που λόγω ότι δε πολύ μοιάζω για 16 (τουλάχιστον από ότι μου λένε φαίνομαι μεγαλύτερος), όλο και κάτι λίγα παίζονται. Αλλά επιτέλους σχολείο μετά από τόσα χρόνια έχει κάτι μιλφαρες, μας κάνει η μία.
geonidis πόσο είναι περίπου και τι φοράει περισσότερο;

Φίλε το είδα τώρα το μήνυμα, ελπίζω να το δεις. Τίποτα δε μπορεί να σου αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεσαι πέρα από εσένα. Όποιος οποία και να έρθει στη ζωή σου δε θα αλλάξει κάτι πέρα από κάποια στιγμιαία συναισθήματα. Πάλεψε να τα βρεις με τον εαυτό σου, δούλεψε πάνω σε πράγματα που αγαπάς κάνε αυτο που θες και όλα τα άλλα θα έρθουν. Όπως λέει μια σοφή παροιμία, δε μπορείς να πιάσεις πεταλούδες αλλά να φτιάξεις έναν όμορφο κήπο στον οποίο θα έρχονται μόνες τους. Μη φοβάσαι λοιπόν για τις σχέσεις με τους ανθρώπους. Να ξέρεις ότι όλοι θέλουμε να έχουμε επαφές με γεμάτους ή με άτομα που έχουν στόχους και είναι γενικά. Ξεκίνα να κάνεις κάτι που σου αρέσει, αφιερώσου σε αυτό και θα δεις όλα θα αλλάξουν. Εγώ ας πούμε την βρίσκω με γυμναστική και όλα μου τα συναισθηματα και τα πάντα μου τα ελέγχω εκεί στην πίεση όμως μετά έρχεται η ηρεμία και η αυτοεκτίμηση, λέω τα κατάφερα και σήμερα. Άμα ζεις η ζωή είναι όμορφη, ειναι δωρο, άμα δε ζεις είναι κόλαση. Ξέρεις δεν υπάρχει κάποιο νόημα στη ζωή μας ήδη, εμείς το φτιάχνουμε και θέλει πολύ κόπο, αλλά κόπο που δε θα μετανιωσουμε ποτέ. Ακόμα και που σκέφτεσαι έτσι είσαι στα δύσκολα, δε τα πατάτας όμως. Συνέχισε και απλά κάνε πράγματα που σου αρέσουν πιο πολύ και το κυριότερο μην αγχώνεσαι για τίποτα! Άμα θες να τα πούμε και απο προσωπικό κάπως πες μου.

Θα σου πω από την δική μου εμπειρία. Κάτι που δε πρέπει να κάνεις σε καμία περίπτωση είναι να στέλνεις συνέχεια εσύ. Από ένα σημείο και μετά σε θεωρεί δεδομένο και βαριεται, ακόμα και αν έχει εκδηλώσει πρώτη ενδιαφέρον. Τα κορίτσια θέλουν να τις κερδίσεις βασικά, θέλουν κάποιον να είναι καλύτερος από αυτές. Τώρα στα μηνύματα άφησε λίγο μυστήριο, πχ μη γράφεις αμέσως πενήντα κατεβατά για αυτό που θες να πεις. Άσε μυστήριο (τους αρέσει πολύ το μυστήριο), να την κάνεις να θέλει να ρωτήσει παραπάνω για αυτά που λες και κάπως έτσι θα καταλήξει να γράφει περισσότερα από σένα χαχα. Δημιούργησε ενδιαφέρον γύρω από την συζήτηση σας, για αυτά που της λες. Αλλά πάνω από όλα να είσαι ο εαυτός σου. Αυτά για μηνύματα τώρα κάπως έτσι είναι και από κοντά, την κάνεις να νιώσει οικεία και από κει και πέρα κάνεις παιχνίδι.

Έχεις προχωρήσει το πράγμα ή είστε σε φάση γνωριμίας ακόμα;

Φίλε άστα, 16 είμαι, άλλαξα σχολείο τώρα (δευτέρα λυκείου) και έχουμε μια μιλφαρα, καταλαβαίνεις τι γίνεται όταν σηκώνεται πίνακα ότι και να φοράει. Άμα κάθεσαι στην τάξη πίσω θρανία βαρας στα μουλωχτά μαλακια

Θέλω τα φώτα σας όσοι έχετε περάσει κάτι παρόμοιο στην ηλικία μου. Είναι μια γειτόνισσα πατημένα 40 που εδώ και κανα μήνα με χει κάνει διαστημόπλοιο. Προσπαθώ να την πετυχαίνω έστω λίγο να την δω έξω, λέω εντάξει όπου νανε θα κολλήσω με καμία άλλη. Όμως δε μπορώ να τη βγαλω από το μυαλό μου από τότε που την είδα πρώτη φορά πριν ένα μήνα και δεν την ξεχνάω με τίποτα. Έχει περάσει κάποιος κάτι παρόμοιο στην εφηβεία;

Αποδεκτή απάντηση:

Μου συμβαίνει και μένα ακριβώς το ίδιο. Είναι λίγο σπάνιο να σου γίνει πέτρα αμέσως μόλις δεις ερέθισμα , είχα και γω την ίδια απορία φίλε

Ευχαριστώ ακόμα και που το διαβάζετε αυτό, έχω ένα θέμα που θέλω να μοιραστώ και με κάποιον συνομήλικο μου (είμαι 16), που ισως τύχει να το διαβάσει, πέρα από γονείς και ψυχολόγο (φίλους δεν έχω).

Από πιο μικρός γύρω στα 10 άρχισα να προτιμώ ώριμες γυναίκες (δηλαδή νέες μητέρες από 35 μέχρι ότι νανε) αντι για κορίτσια της ηλικίας μου. Τότε εντάξει δεν ήμουν ακόμη στη εφηβεία ήταν σχεδόν αδιάφορο το θέμα. Από τα 12 με 13 μου έχει γίνει ανυπόφορο.

Δεν είναι ότι έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση σε εμφάνιση έτσι απλά όταν δω απλή γυναίκα σε βόλτα/περπάτημα με αθλητικά ρούχα...(...) και με επηρεάζει πολύ για μια μερα ολοκληρη μπορεί να είμαι στην τσίτα.

Τώρα πρόσφατα έκανα συναναστροφές με κοπέλες της ηλικίας μου, αλλά τετοιο πάθος που μου βγαίνει με τις όριμες γυναίκες, δε το συνάντησα πουθενά. Έχω κοινωνικό άγχος και προσπαθώ να μιλάω με κόσμο γενικά να το ξεπεράσω, αλλά κάθε φορά που βγαίνω απ'το σπίτι θα γίνει κάτι τέτοιο και θα ταραχτώ παραπάνω από ότι πρέπει. Βασικά ασχολούμαι με μλκιες και έπρεπε ήδη να το χω ξεχάσει το θέμα καιρό τώρα, δε ξέρω πως να νιώσω καλύτερα μόνο αν το πω σε κάποιον βοηθάει λίγο. Έχω προσπαθήσει για μήνες να μείνω συγκεντρωμένος στον στόχο μου να το ξεχάσω, αλλά το μόνο που καταφέρνω είναι κάθε μήνα να συμβαίνει κάτι ανάλογο και να χαλιέμαι.

Είναι η διαφορά ηλικίας που με ιντριγκαρει; ειναι αραγε το ότι είναι αδύνατο να κάνω κάτι ποτέ μαζί τους που με κάνει τοσο θερμό; Κοντεύω τα 17 και νιώθω απίστευτα αβολα να σκέφτομαι έτσι για γνωστές μας γυναίκες φίλοι γονιών και λοιπά.

Θα ήθελα να έχω όρεξη για κορίτσια της ηλικίας μου αλλά με χαλάει πολύ το ότι οι περισσότερες είναι στην τσίτα με την εμφάνιση τους και τα περισσότερα χαρακτηριστικά τους είναι ψεύτικα (πολύ υπερβολικά ντυσίματα) ενώ στις γυναίκες με παιδιά ειδικά δεν τους ενδιαφέρει τόσο πολύ εαν θα είναι πανέμορφες στην απογευματινή βόλτα και απλά χτενίζονται βάζουν αθλητικά και βγαίνουν (το φετιχ μου, αν θεωρειται..).

Προσπάθησα να επικοινωνήσω με κοπέλες της ηλικίας μου με καλό χαρακτήρα γενικά σεμνές, αλλά δεν θέλουν να πολυασχολούνται πέρα από το φλερτ λόγω οποιουδήποτε στόχου θέλουν να πετύχουν (είναι απόλυτα σωστό και καλό για άνθρωπο να χει στόχους, όμως δε μπορείς να κάνεις μακροχρόνια σχέση μαζί του).
Βέβαια και πάλι στο σεξουαλικο κομμάτι το μυαλό μου πλέον στρέφεται αυτόματα στις μεγαλύτερες.
   Ευχαριστώ πολύ που το φτάσατε ως εδώ το εκτιμώ αφάνταστα που κάποιος διαβάζει την ιστορία μου, αν κάποιος έχει κάποια παρόμοια εμπειρία και θέλει θα ήταν μεγάλη μου χαρά να το συζητήσουμε ή αν κάποιος μπορέσει να μου δώσει μια συμβουλή πως να το διαχειριστώ.

Επίσης ζητώ συγνώμη για συντακτικά και ορθογραφικά λάθη και να βγάλατε νόημα σε καμία πρόταση:)))