Keftes

Χευυ είμαι στην ίδια ηλικία με εσένα και θα σου πω την γνώμη μου και μερικές συμβουλές. Αρχικά διάβασα κάτι που είχες γράψει πριν λίγους μήνες ότι δεν έχεις αρκετούς φίλους κλπ. Μήπως τώρα είναι η ευκαιρία σου; Εννοώ μήπως είναι πιο εύκολο να δείξεις έναν πιο κοινωνικό χαρακτήρα και να είσαι ανοιχτή εφόσον κανείς ουσιαστικά μια καινούργια αρχή και δεν σε ξέρουν; Εγώ στην θέση σου ίσα όσα θα χαιρόμουν! Επίσης να ξέρεις ότι πάντα υπάρχουν αυτά τα άτομα που είναι έτοιμα να αγκαλιάσουν τους καινούριους αρκεί να μην είσαι απόλυτα κλειστή και να προσπαθήσεις από μόνη σου να δείξεις ότι είσαι εκεί και είσαι έτοιμη να μπεις στην παρέα. Ξέρω είναι δύσκολο αλλά έχεις ακούσει το fake it till you make it? Όμως ακόμη και αν νιώσεις απροσδόκητη η οτιδήποτε τέτοιο που προσωπικά δεν πιστεύω πως θα γίνει να θυμάσαι πως φίλους δεν αποκτάς μόνο στο σχολείο! Προσωπικά δεν αντέχω τα άτομα τους σχολείου μου αφού είναι αρνητικοί και τοξικοί αλλά σιγά σιγά άρχισα να ξανοίγομαι και εγώ κο προσπαθώ σιγά σιγά να βρω άτομα που να ταιριάζω! Όμως μην σκέφτεσαι τώρα την περίπτωση αυτή! Έχεις χρόνο μπροστά σου μέχρι τον Σεπτέμβρη ώστε να αποκτήσεις μια αυτοπεποίθηση που θα σε κάνει βρεις αμέσως άτομα! Αι χοουπ να βοήθησα έστω λιγάκι και ότι θες υπάρχουν αυτά τα φόρουμ να μιλάς!

Χελλου! Είμαι 15( Τρίτη γυμνασίου) και ζητάω απεγνωσμένα φίλους. Δεν είναι ότι έχω μείνει μόνη μου χωρίς κανέναν όχι όχι... υπάρχουν άτομα γύρω μου κάποιες παρέες κλπ αλλά έχω δυο προβλήματα: 1.δεν είμαι για κανέναν προτεραιότητα. Όλοι έχουν τους κολλητούς τους και ο καθένας με θυμάται σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις( μου αρέσει παρά πολύ να ακούω τα προβλήματα των άλλων αλήθεια αυτό δεν με πειράζει, με πειράζει όμως όταν με θυμούνται μόνο για μαθήματα η όταν ξεμένουν καμία μέρα μόνοι τους Ε δεν είναι λίγο άδικο αυτό;) και 2.δεν ταιριάζω ιδιαίτερα. Με τα παιδιά από το σχολείο μου καθόλου γιαυτο του χρόνου θα αλλάξω σχολείο, με τα παιδιά εκτός σχολείου που κάνω παρέα οκευ έχουμε κοινά περνάω καλά μαζί τους απλά νιώθω ότι κάτι δεν πάει καλά. Εννοείται εκτιμάω παρά πολύ υην παρέα τους σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να ξεκόψω απλώς θα θελα κάποιους ανθρώπους να είμαστε πιο ίδιοι, να νιώθω και εγώ μια παραπάνω άνεση. Δεν μου αρέσει η γενιά που ζω, θα ήθελα να μαι στο ‘80-‘90 τουλάχιστον στο 2005 που τα πραγνατα ήταν καλύτερα. Δεν ζητάω πολλά, να μαστε χαλαροί να μην μας νοιάζουν τα στοριζ στο ινστα να παίζουμε μουσικουλα να πηγαίνουμε με κιθάρες παραλία να φτιάχνουμε κάνα γλυκάκι να ανακαλύπτουμε πράγματα και όχι να είμαστε με τα κινητά όλη την ώρα! Θέλουν όλες χοτ γκερλ σαμερ Ε εγώ όχι δεν θέλω. Ούτε να μαι κακιά με τον κόσμο ούτε να έχω αγόρια. Μια χαλαρή παρεούλα και κάνα αγοράκι αλλά να υπάρχει κάτι μεταξύ μας όχι απλή ξεπέτα... Ζητάω πολλά; (Αν το διάβασες όλο σε λατρεύω)

Είμαι στην ηλικία σου και μπορώ να σε καταλάβω αρκετά αφού και εγώ αν και έχω κάνει κάτι με αγόρι δεν θέλω τις «ξεπέτες» παρόλο που τα περισσότερα άτομα που κάνω παρέα αυτό θέλουν. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τίποτα μερικές φορές είναι και καλύτερο να μην έχει γίνει τίποτα γιατί σε ηλικίες πχ 13 τα αγόρια που μπορεί να βρεις θα συνειδητοποιήσεις αργότερα ότι δεν άξιζαν. Όμως αν υπάρξει κάποιο αγόρι που να σου αρέσει πολύ μην φοβηθείς δεν υπάρχει λόγος και κυρίως μην πεις ψέμματα ότι έχεις ξανακάνει φάση δεν υπάρχει λόγος. Θα σε καθοδηγήσει εκείνος και θα καταλάβεις ότι πραγματικά είναι κάτι εύκολο. Γκουντ λακ γκερλλ