Christy25

Καλησπέρα είμαι παντρεμένη με ένα παιδάκι είμαστε 3 χρόνια μαζί με τον άντρα μου και δυο χρόνια που έχουμε την μικρή είμαι χάλια ψυχολογικά ψυχοσωματικά γενικός όλα ο άντρας μου είναι ανεύθυνος σε όλα ζούμε με τους γονείς του οι οποίοι μας βοηθάνε σε όλα όπως και οι γονείς μου οικονομικά συο φουλ πάνες για το μωρό γάλα για το μωρό τα πάντα παιχνίδια ρούχα έχω φτάσει σε σημείο να ζητιανεύω πάντα για να μου πάρουν κάτι όποτε και να του πω ότι πρέπει να πάρουμε αυτό στο παιδί λέει δεν χρειάζεται δουλεύει και τα λεφτά φεύγουν όλα για άσκοπα δικά του εξοδα είτε είναι για το αμάξι είτε είναι για χαζομάρες δικές του εμένα δεν μου δίνει λεφτά αν μου δοσει ποτέ ποτέ ένα 20 αυτό είναι όλο δεν φτιάχνω μαλλιά νύχια δεν έχω λεφτά να με Πειριποιηθβ που πάντα ήμουν στην πένα δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου να φύγω δεν μπορώ πρώτον δεν θέλω μα στεναχωρήσω τους γονείς μου και τα πεθερικά μου θα στεναχωρηθούν πολύ και δεύτερον δεν έχω που να πάω και αναγκάστηκα μένω σε όλο αυτό το λούκι αλλά προβλήματα δεν αντιμετωπίζω τα πεθερικά μου είναι χρυσά η κουνιάδα μου ο κουνιαδος μου μάλαμα η αδερφή του του μιλάει συνέχεια αλλά δεν λέει να καταλάβει δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω έχω αρχίσει και παχαίνω διότι η στεναχώρια μου προκαλεί λιγούρα και τρωο τα πάντα ότι βρω μπροστά μου ήμουν πάντα χαρούμενος άνθρωπος και τώρα είναι θλιμμένη δεν έχω διάθεση δεν έχω όρεξη και οκά μου τα προκαλεί η συμπεριφορά του ο Αδερφός τιυ είναι παντρεμένος ζει Θεσσαλονίκη έρχεται που παι που δεν ξέρει τίποτα στους γονείς δεν μιλάω δεν θέλω να χαλάσω την καλή εικόνα που έχουν γιαυτοβ τον λατρεύουν ασχέτως ότι κάθε φορά που ζητάω λεφτά μου λένε δεν σου δίνει λεφτά και κάθομαι και τον δικαιολογο