fenia99

Akis2000 ευχαριστω πολύ.ποτε μου δε τολμησα να του στειλω κατι προκλητικο.ουτε εκεινος εξαλλου.ειναι πολύ αρνητικος με τέτοιες κοπελες,και η αληθεια είναι ότι στην περιοχη που μενει εχει πολλες ξεπεταγμενες (υπαρχει και ρητο για την περιοχη του).Εννοείται πως αν βγαιναμε το πασχα θα βγαιναμε σε ανοιχτο χωρο,ουτως η αλλως και ο ιδιος το ιδιο μου ειπε.Οταν μιλαμε καμερα συζητάμε για μουσικη κτλ αφου ακουμε παρομοια πραγματα και ποτε δε μου εχει πει να κανω κατι πονηρο.Στα ματια μου 1 χρονο που μιλαμε τωρα σα παιδι μου φαινεται παροτι είναι 18.Ας ελπισω απλα η εμπιστοσυνη που του εχω να βγει σε καλο.

vagg19 η αληθεια είναι ότι ειχα σκοπο να βγω μαζι του το πασχα επειδή θα κατεβαινε αθηνα αλλα τελικα δε τα καταφερε.το θεμα είναι πως για καποιο λογο παροτι δεν δειχνω ποτε εμπιστοσυνη στους ανθρώπους,εκεινου του εχω δειξει,και εκεινος το ιδιο.Θα μου πειτε τωρα πως ξερω ότι λεει αληθεια,εχω ψαξει για αυτόν γενικα και στα περισσοτερα φαινεται να λεει αληθεια.Παντως ποτε δε με εχει πιεσε σε τιποτα,ουτε στο να βγουμε,εγω η ιδια προσφερθηκα.

Γεια σε ολους.Με λενε φενια και είμαι 16 ετων.Θα ξεκινησω αμεσως να σας πω τι με απασχολει.Παντα ημουν ανθρωπος που ημουν κατά των γνωριμιών μεσα από το ιντερνετ επειδή το θεωρουσα πολύ επικινδυνο(και επειδή μια φιλη μου ειχε επιχειρησει να γνωρισει ατομο μεσω facebook και πηγε να τη βιασει).Τελος παντων,περσι το καλοκαιρι βρισκομουν σε ασχημη ψυχολογικη κατασταση και ζητησα βοηθεια από ένα φορουμ ψυχολογιας.Εκει γνωρισα έναν τυπο 2 χρονια μεγαλυτερο από εμενα(ημουν 15 τοτε,εκεινος 17) ο οποιος ηταν προθυμος να με βοηθησει.Εγω επειδή ημουν διστακτικη,του εδωσα το skype μου,στο οποιο δεν ειχα ουτε φωτο μου ουτε τιποτα.Ξεκινησαμε να μιλαμε από εκει και η αληθεια είναι ότι η βοηθεια του ηταν πολύ χρησιμη.Μετα από κανα διμηνο-τριμηνο μου ζητησε να ανταλλάξουμε φβ.Στην αρχη σκαλωσα.Δεν ηξερα τι να κανω.Τελικα του το εδωσα και ξεκινήσαμε να μιλαμε από εκει.Απο την ημερα που του το εδωσα μιλαμε καθημερινα.Ο ιδιος μου εχει μιλησει για δικα του προβλήματα που ο ιδιος αντιμετωπιζει όπως κι εγω εξαλλου.Το θεμα όμως είναι άλλο.Εχει αρχισει και μου αρεσει πολύ.Και η αληθεια είναι ότι νομιζω πως αυτό είναι πολύ παραλογο επειδή στην ουσια δεν τον γνωρίζω από κοντα.Εχουμε μιλησει αρκετες φορες καμερα και απειρες φορες μεσω τηλεφωνου,φαινεται καλο παιδι,αλλα γαμωτο δεν εχω και πολύ εμπιστοσυνη στους ανθρώπους γενικα.Εντωμεταξυ,οι φιλες μου εχουν την εντυπωση ότι μου την πεφτει επειδή μερικες φορες μου μιλαγε καπως περιεργα πχ "ελα εδώ που μενω να σου παιξω κιθαρα","ελα εδώ δεν εχω τι να κανω","εισαι σαν κουταβακι" κτλ.Το τελευταιο πραγμα που μου ειπε και με αφησε αναυδη είναι να περασω στη πολη του και να μεινουμε μαζι.Πραγματικα,επαθα σοκ.Το πρόβλημα είναι ότι δε ξερω τι να κανω.Πιστευετε ότι πρεπει να ξεκολλησω από αυτόν?