Mixalhs Krhtiko

Καλησπέρα μέλη του φτου, ονομάζομαι Μιχάλης και πολύ πολύ καιρό παρακολουθώ το forum. Είμαι καινούργιος λοιπον και χαίρομαι που σας βρήκα.

Λοιπόν, όπως είπα ονομάζομαι Μιχάλης, είμαι 16 χρονών και ζω στα Χανιά της Κρήτης. Να διευκρινίσω ότι μάλλον είμαι ομοφυλόφιλος, αλλά και μπερδεμένος οπότε δεν ξέρω. Σεξουαλική σχέση δεν είχα ποτέ με κανέναν/καμία και μάλλον ούτε επιθυμώ τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Η προτίμιση μου στα αγόρια λοιπόν, ίσως είναι από τα ελάχιστα πράγματα επάνω μου που μισώ, και μάλιστα υπερβολικά πολύ. Επί του θέματος λοιπόν, είχα πάντα φίλους και μάλιστα πολλούς, καθώς είμαι πολύ κοινωνικός και κάνω εύκολα παρέα ακόμα και με άτομα που πρώτη φορά βλέπω. Ποτέ ομως δεν είχα έναν κολλητό καλό, σωστό, να είναι δίπλα μου, να με καταλαβαίνει, να με στηρίζει και να του φέρομαι το ίδιο. Είχα πάντα σχέσεις φιλίας πως να το πω... επιφανειακές. Μέσω γνωστού λοιπόν (του λχ Μάνου), γνώρισα ένα παιδί της ηλικίας μου. Ας τον πούμε Δημήτρη. Με τον Μάνο, τον οποίο γνωρίζω πολλά χρόνια είμαστε μαζί, παρέα από το γυμνάσιο σχεδόν δηλαδή 2-3 χρόνια τώρα. Ταιριάζουμε σε πολλά, αλλά δεν είμαστε όσο δεμένοι θα ήθελα.. Και ξαφνικά, εξαιτίας του μου συνέβη το καλύτερο, ομορφότερο αλλά και πιο περίεργο συναίσθημα του κόσμου. Με τον Δημήτρη. Τον Δημήτρη λοιπόν, από την πρώτη φορά που τον είδα τον συμπάθησα πολύ, και αυτός με συμπάθησε το ίδιο. Από την πρώτη στιγμή μιλούσαμε ανοιχτά, γελούσαμε, περνούσαμε όμορφα. Πλέον, τον γνωρίζω ούτε 2 μήνες και δεν έχω ξανανοιώσει τόση αγάπη για άνθρωπο. Είναι ένα συναίσθημα μοναδικό, πρωτόγνωρο, τέλειο. Εκείνος, είχε πάντα σχέσεις με κοπέλες, αλλά ίσως είναι και μπάι δεν ξέρω. Τις φορές που με αγκαλιάζει φιλικά, με πειράζει, μου δίνει το χέρι νοιώθω απίστευτα. Μια δύο φορές μου έχει πετάξει και κάποια ερωτικά - σεξουαλικά υπονοούμενα, όπως αν θέλω μία φορά που πήγα σπίτι του να δούμε ταινία αγκαλίτσα, μια άλλη κοιμήθηκε επάνω στο στήθος - κοιλιά μου, μου έχει πει μεταξύ αστείου-σοβαρού ότι με αγαπάει και έχει σχολιάσει 2-3 φορές τον πο*τσο μου μια φορά που άλλαξα ρούχα μπροστά του (πράγμα που κάνει πολλές φορές όταν πάω σπίτι του, το κάνει ειδικά μπροστά μου και μάλλον σκόπιμα-δεν ξέρω).

Εχω τσιμπήσει τρελά μαζί του, τον έχω ψυχολογήσει μεν αλλά όχι πλήρως, είναι ακόμα λίγο αδιευκρίνιστο. Είμαι σε δύσκολη φάση, τον λατρεύω και αυτός εκδηλώνει μια αγάπη αλλά δεν μπορώ να προσδιορίσω αν είναι απλά φιλική (είναι σα να γνωριζόμαστε μία ζωή) ή με θέλει και αυτός..

Δεν έχω απαίτηση ούτε να με βοηθήσετε (άλλωστε πως; ), ούτε να διαβάσετε όλο το "σεντόνι" που αράδιασα. Απλά ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου, πράγμα που έκανα.

Σας ευχαριστώ και χίλια συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο. Να 'στε καλά!