Balthier

Έγραψε:(shooter_girl@14 Μαρτίου 2015)

Δεν έχω κάτι να σου γράψω γιατί πολύ απλά ότι και να σου πω είναι τόσο λίγο. Καλό κουράγιο και πάντα με δύναμη. Η αυτοκτονία δεν είναι λύση, τα προβλήματα είναι για να τα λύνουμε όχι για να τα αποφεύγουμε. Αλλά όποιος δεν έχει έρθει σε αυτή την θέση δεν μπορεί να μιλάει θα μου πεις. Σίγουρα θα υπάρχει κάποιος εκεί έξω που σ'αγαπάει.

απλα ξερεις μου εχουν ερθει ολα μαζεμενα και ουσιαστικα πλεον δεν εχω ζωη. απο εκει που εβγαινα γελουσα, ειχα κοπελες και μια ελπιδα για το αυριο σιγα σιγα τα εχασα ολα. δεν ειμαι κακος ανθρωπος και δεν μπορω να καταλαβω γιατι συμβαινουν ολα αυτα σε εμενα.ξερω οτι υπαρχει κριση αλλα πολυ ζουν νορμαλ εστω και με τις πλατες των δικων τους. το κακο με εμενα ειναι οτι δεν εχω πλατες πλεον.και γενικα επειδη ειμαι λιγο εγωιστης και υπερανω λογω της εμφανισης μου νευριαζω τοσο πολυ οτι τωρα βρισκομαι σε αυτη την κακομοιρη κατασταση και οτι οι αλλοι με λυπουνται.αν αυτοκτονουσα δεν θα αυτοκτονουσα επειδη πειναω η επειδη δεν εχω λεφτα να παρω τσιγαρα η δεν εχω φιλους/κοπελα και ειμαι εντελως μονος. θα το εκανα μονο γιατι εχω αξιοπρεπεια και αμα εφτασα σε τοσο χαμηλο σκαλι καλυτερα να το τελειωνω το θεμα

Μου λενε οτι αν εφευγα θα χαιροντουσαν γιατι θα ηξεραν οτι ζω μια καλυτερη ζωη. πιστεψε με δεν με αγαπανε. απλα ναι το να φυγω και να ειμουν μονος μου θα με λυτρωνε. εχω εναν ξαδερφο στην φινλανδια ισως με παρει εκει. αν δεν με παρει προβλεπω να αυτοκτονω γιατι δεν σας ειπα το καλυτερο. αν παντρευτει η αδερφη μου περνει το σπιτι που μενω (εθιμο) οποτε θα μεινω με τον παππου μου και εκει επικρατουν συνθηκες ορφανοτροφειου συν την πεινα. σβησαμε τα φωτα υπνος, η πορτα τωρα κλειδωσε δεν βγαινει κανεις.... αστα....

Δεν ξερω καν αν εκανα καλα που γραφω εδω για αυτο... ειδα οτι τα περρισοτερα θεματα ειναι αναλαφρα οπως "πως να χασω κιλα" κτλ αλλα ειμαι τοσο απελπισμενος που θα το κανω. ειμαι 31 χρονων ανεργος και καταγομαι απο ενα μικρο νησι. απο τοτε που τελειωσα τις σπουδες μου και μετακομησα ξανα στο σπιτι της μανας μου η ζωη μου εχει γινει κολαση.

με την κριση δεν καταφερα να βρω δουλεια εδω και 5 χρονια. οι δικοι μου σταματησαν ξαφνικα ενας ενας να μου δινουν χρηματα λεγοντας ολοι οτι εχουν οικονομικες δυσκολιες.

ο μονος ανθρωπος που με βοηθουσε ηταν η γιαγια μου που πεθανε τωρα πια για να καταλαβετε, επειδη η μαμα μου χωρησε σε μικρη ηλικια μια οικογενεια ειμασταν παντα εγω η μαμα μου η αδερφη μου ο παππους μου και η γιαγια μου.
ο παππους μου ειναι ο πιο τρελος τσιγγουνης και κακος ανθρωπος που εχω γνωρησει στην ζωη μου. τωρα που πεθανε η γιαγια μου εξαρτωμαστε απο αυτον μια και η μαμα μου δεν δουλεψε ποτε στην ζωη της.

εκεινος ομως δεν βοηθαει πουθενα υπαρχουν απειρα βραδυα που δεν μπορω να κοιμηθω απο το γουργουρητο του στομαχιου μου. συχνα δεν αντεχω αλλο και ξεσπαω και οταν λεμε ξεσπαω δεν σπαω πραγματα απλα μπορει να κλαψω και να ζητησω την βοηθεια της μαμας μου και της αδερφης μου.
αυτες ομως εχουν κανει κλικα μεταξυ τους και με μισουν με κοιτανε σαν τον αχρηστο που μονο θελει (να φαει η να παρει ενα πακετο τσιγαρα) οποτε εχω προβλημα και παω να τους μιλησω απειλουν οτι θα με στειλουν σε ψυχιατρειο και φευγουν απο το σπιτι (οπως ακριβως εγινε και τωρα) μου λενε οτι αν θελω να αυτοκτονησω να παω να το κανω και να μην ενοχλω κανεναν.
επειδη δεν βρηκα ποτε δουλεια εχασα ολους τους φιλους μου και δεν βγαινω πλεον ποτε απο το σπιτι.... μην ξεγελαστειτε απο οσα σας λεω ειχα κοπελες πολλες οταν σπουδαζα και ειμαι αρκετα εμφανισιμος απλα πολυ ατυχος στην ζωη.
ο παππους μου που λετε εχει πολλα λεφτα αλλα δεν ειναι ενας φυσιολογικος ανθρωπος. μπορει να αργησεις σε ενα ραντεβου μαζι του και να ερθει σπιτι σου (εχει γινει) να σπασει ολη την τραπεζαρια και μετα να σου αγορασει καινουργια.
απλα νοιωθω οτι δεν μαγαπαει κανενας πια και οτι δεν εχω κανεναν. επισης νοιωθω απαισια μεσα σαυτη την φτωχεια και την εξαθλιωση να τρωω οσπρια το μεσημερι για 25 μερες και πρωινο η βραδυνο τιποτα.
απο οσα εχω καταλαβει θελουν να αυτοκτονησω ωστε να ξεφωρτοθουν τον 31χρονο που δεν εχει μελλον και τους εχει γινει φορτωμα.εχω παει αρκετες φορες σε εναν γκρεμο ομως το μετανοιωσα και γυρησα πισω.απο οσα σας ειπα πιστευετε οτι οι δικοι μου με αγαπανε? μπορειτε να με ρωτησετε και να απαντησω αν εχετε αλλες αποριες. ετσι οπως τα εγραψα τωρα δεν ειναι ουτε το 1/1000 απο αυτα που περναω.αν δεν ειχα το ιντερνετ που μου το πληρωνει η θεια μου σιγουρα θα ειχα τρελαθει τωρα.δωστε μου μια συμβουλη οτι και αν ειναι αυτη. ευχαριστω οσους με διαβασατε και συγγνωμη που μοιραστηκα εστω και λιγο τον πονο μου αλλα δεν αντεχα αλλο