johnaros98

Νόμιζα ότι στο λύκειο τα πράγματα θα ήταν καλύτερα, αλλά ακόμη νιώθω μόνος, ακόμη δεν έχω αυτοπεποίθηση με τους ανθρώπους γενικότερα, και πως να έχω αφού είμαι άσχημος , απαίσιος , ντροπαλός, δεν έχω στυλ και άλλα πολλά και διάφορα , αλλά κυρίως είμαι κακάσχημος ρε γαμώτο. Δεν είναι καμιά αποκάλυψη , το ξέρω εδώ και χρόνια, αλλά τώρα που για πρώτη φορά θέλω κάποια τόσο πολύ, δεν το αντέχω.
Δεν καταλαβαίνω γιατί μόνο αν είσαι ψηλός και αδύνατος θα δεχτεί να σου μιλήσει φυσιολογικά μια κοπέλα. Και μπορεί αυτή να είναι διαφορετική αλλά σιγά μην ασχοληθεί μαζί μου, αφού δεν ξέρει καν ότι υπάρχω. Και τι να κάνω, να πάω έτσι στο άκυρο και να της πω " Το ξέρω είμαι άσχημος αλλά κάνε μια καλή πράξη να σώσεις την ψυχή σου";
Και σε ποιόν να τα πω όλα αυτά; Αφού δεν έχω φίλους πραγματικούς μόνο παρέες… Το μόνο που βρήκαν να μου πουν κάποιοι από τη παρέα ήταν να ξεκινήσω γυμναστήριο. Ένας μου ‘δωσε και κάτι σκουπ για να δοκιμάσω. Μήπως το να γίνω φέτες είναι τελικά η λύση;
Για τον χαρακτήρα μου δεν θέλω να μιλήσω, γιατί πιστεύω ότι στις μέρες μας δεν παίζει ρόλο... Η εμφάνιση μετράει, το στυλ και τα λεφτά που επίσης δεν έχω...