teliswe

Γεια σας μελη του Ftou!
Οριστε το προβλημα μου: Καθως ξαπλωνα,ασυναισθητα απλως επιασα τον εναν μου ορχι. Ουτε τον ζουλισα,ουτε τον εστριψα,ουτε τιποτα.Απο τοτε,υπαρχουν αρκετες στιγμες που ποναει. Π.χ οταν τρεχω στο γηπεδο. Επισης,εχω να προσθεσω οτι καποιες φορες μου φαινεται οτι οσο πιο πολυ το σκεφτομαι,τοσο πολυ ποναει...ειναι κατι σοβαρο;;

Να εισαι ανετος.
Σε ποιον δεν αρεσει να κοιτανε τα κοριτσια στο 'σημειο';
Θα συμφωνησω οτι καποιες φορες ισως ειναι περιεργο,αλλα δες και την θετικη πλευρα χαχα ;)

Εχω ακριβως το ιδιο προβλημα..αγχωνομαι πριν μιλησω μπροστα σε ολη την ταξη(ειμαι 16) και γενικα οταν ειμαι εξω. Πριν κατι μερες οταν ειχα σηκωσει το χερι μου να πω κατι και η καθηγητρια μου εδωσε τον λογο την κοιτουσα σαν χαζος γιατι κομπλαρα,αγχωθηκα,δεν ξερω τι επαθα. Εγω το εχω αποδεχτει αλλα υπαρχουν φορες που με 'πειραζουν' οι αλλοι για το προβλημα μου αλλα τους γραφω στα..παλια μου τα παπουτσια!

Δεν περιμένω απάντηση άλλα ήθελα να το μοιραστώ. Φέτος είμαι πρώτη Λυκείου και όλα αλλάζουν. Είμαι αγχωμένος για τα πάντα. Έχω κάποια όνειρα και θέλω να τα φτάσω,άλλα νιώθω ότι δεν είμαι αρκετός,ότι δεν είμαι αρκετάκαλός. Στην καθημερινότητα του σχολείου το ίδιο. Θέλω να εντυπωσιάζω τους καθηγητές μου έτσι ώστε να παίρνω κουράγιο. Νιώθω ότι δεν έχω κανέναν να μου πει"Μπορείς"! Δεν έχω κοπέλα επίσης,όχι επειδή δεν έχω τα προσόντα,απλά αυτή που θέλω έχει άλλον και δεν μου αρέσουν οι "αδιάφορες" κοπέλες.

Ζω το ίδιο και είμαστε στην ίδια ηλικία. Αντίθετα όμως με εσένα,εγώ έχω αρκετούς γνωστούς. Το θέμα είναι ότι ζω σε χωριό,και καταλαβαίνεις πως είμαστε μια κλειστή κοινωνία. Απλά αυτά που κάνω και σκέφτομαι δεν ταιριάζουν εδώ,για αυτό με κοροϊδεύουν. Προσωπικά,τους γράφω στα ****..ξέρω τι είμαι,ξέρω τι θέλω ;-)

Είμαι 15 και τον Μάρτιο γίνομαι 16. Την έχω 16 εκατοστά!

Καθώς ήμουν στο σούπερ μάρκετ,έπεσα πάνω σε ένα προϊόν της Durex που λέγεται Durex Vibrations. Πιο φύλλο εξυπηρετεί; Ποια είναι η χρήση του;

Γεια σας!
Πριν κάποιους μήνες γνώρισα μια κοπέλα..στην πραγματικότητα,μια πολύ καλή κοπέλα!Αρχίσαμε να μιλάμε σαν φίλοι αλλά εγώ άρχισα να την βλέπω με άλλο μάτι..Να μην τα πολυλογώ, αποφάσισα να της μιλήσω..μου είπε όμως ότι λυπάται που μου το λέει και ντρέπεται παρά πολύ αλλά έχει 3 μήνες σχέση...τέλος πάντων,μου είπε να της υποσχεθώ ότι δεν θα σταματήσουμε να μιλάμε και εγώ δέχτηκα αφού μου είναι απαραίτητη...μου είπε ότι είμαι ένα ιδιαίτερο παιδί και ότι μου τα λέει όλα..τέλος,δώσαμε μια αγκαλιά,αν και εγώ ήθελα να φασωθουμε χαχα..τεσπα,πώς να το εκλάβω αυτό;; Δεν έχω ελπίδες;;

Αποδεκτή απάντηση:

Άσε το αγόρι να κάνει παιχνίδι..λογικά θα ξέρει.
Να είσαι o εαυτός σου και να είσαι χαλαρή..είμαστε στην πιο ωραία ηλικία ;-)

Αποδεκτή απάντηση:

Όχι,αλλά θα ήθελα πολύ με μια φίλη μου να μας γυρίσει σε ερωτικό. Είναι μια από τις φαντασιώσεις μου ;-)