Blackferry

Καλησπερα...Ειμαι νεαρη φοιτητρια 21 ετων και τελευταια αντιμετωπιζω πολλαπλα προβληματα που εχουν αρχισει να μου γινονται εμμονη και ντρεπομαι να μιλησω για αυτα τετ α τετ με καποιον....Τα κρυβω μεσα μου και με πνιγουν τελευταια,δε μπορω να κοιμηθω τα βραδια,παθαινω κρισεις πανικου,σκεφτομαι ολο το κακο και ενω στην προσευχη λεω να το αποφυγω,κατα βαθος ειναι σαν να ευχομαι να το παθω για να δειξω και καλα οτι μπορω να το αντιμετωπισω....να σημειωσω δεν ειμαι ουτε καμια ψωνισμενη,ουτε κανενα ''μαγκακι''...ειμαι παντα με το χαμογελο προς ολους ομως αυτο μεσα μου κρυβει πολλα...Θελω λοιπον να ζητησω οσο το δυνατον περισσοτερες γνωμες απο εδω,για να δω εαν επιτελους γκαντεμιαζομαι μονη μου και εαν μονο εγω φοβαμαι οντως και σκεφτομαι αρνητικα....
Παιρνω λοιπον ενα παραδειγμα που μου συμβαινει συχνα...
Εχω φοβο με το σκολικοειδητη,τον εχουν βγαλει ολοι στην οικογενεια μου και μου εχει γινει εμμονη καθως εχω τρελη φοβια με τις βελονες και τα νοσοκομεια,ανεξαιρετως τα piercings που εχω(αυτο νομιζω το εχω επειδη μικρη περασα ενα σοκ σε εξετασεις που μου εκαναν και δεν μου εβρισκαν φλεβα),ετσι λοιπον πολυ συχνα ζουλιεμαι μονη μου να δω αν ποναω,μετραω τη θερμοκρασια μου μηπως εχω πυρετο(επειδη μια φιλη μου το καταλαβε μονο απο πυρετο)και γενικα καθε φορα που εχω ακομη κι εναν πονοκεφαλο ο νους μου παει στο κακο μονιμως....ειδικα τα βραδια,οταν πεφτει ο ηλιος και μενω μονη μου στο σπιτι,ακομη και μια μικρη παρεξηγηση με τους γονεις μου ειναι ικανη να με νευριασει πχ το απογευμα ενω το βραδυ που παω στο κρεβατι να μου βγει σε εναν κομπο στο λαιμο,να μη μπορω να αναπνευσω,να ξεσπαω σε κλαματα και να φοβαμαι να μιλησω σε αλλους γι αυτα μην με πουν τρελη(οπως γινεται συνηθως)...Για να μην σας ζαλιζω πολυ λοιπον,θα ηθελα να μαθω,εχει ζησει αλλος απο εσας αυτη τη φαση η παρομοια?τι εκανε?περναει αυτο ή θα καταφυγω στα ηρειστικα αργοτερα?φοβαμαι τους γιατρους αλλα οτι γινει τρεχω σε αυτους να προλαβω,να σιγουρευτω,και παρολες τις γνωμες που παιρνω παντα το μυαλο μου περιστρρεφεται γυρω απο το μηπως(επεσε εξω πχ)και το αν(αν ειναι τι θα κανω,εγω το προκαλεσα με τι σκεψη μου κλπ)...τι πιστευετε για ολα αυτα?πιστευετε οτι οταν σκεφτομαστε κατι,ακομη κι αν δεν ειναι γραμμενο να μας συμβει,θα το προκαλεσουμε εμεις οι ιδιοι με αυτες τις σκεψεις οπως λενε πολλοι?γιατι να μας βγαινουν το βραδυ που χαλαρωνουμε και παμε για υπνο?ξεπερνιεται ή ολο και θα χειροτερευει?Με συγχωρειτε για το μεγαλο κειμενο αλλα ειχα μεγαλη αναγκη να μιλησω και ευχομαι κανεις να μη βρεθει στη θεση μου....ευχαριστω για την οποια απαντηση!!!!!Καλο απογευμα....

και κατι αλλο,για οποιους απαντησουν....γιατι δεν κανει να λες το πρωι απλυτος/η τα ονειρα,που λενε οι παλιοι οτι δεν κανει?ευχαριστω και παλι!

γεια σας....χθες το βραδυ ειδα ενα πολυ ασχημο ονειρο και ομολογω οτι αποψε φοβαμαι να κοιμηθω...ειμαι 21 εων,ασχετο,ομως βλεπω παραξενα ονειρα ποτε συχνα και ποτε σπανια...αλλες φορες συμβαινει κατι,αλλες φορες απλα τα βλεπω...στο ψητο τωρα,με ειδα να ειμαι μεσα σ ενα κηπο που εμοιαζε με το σπιτι της κοπελας που εκανα γαλλικα,πλησιασα μια πυλη και αυτη ανοιξε...μπηκα μεσα αλλα στο βαθος ειχε πολλες ταφοπλακες με κοκκινοχωμα,το λεω και ανατριχιαζω...μολις τρομαξα και πηγα να βγω.ειδα τη μαμα μου να περπαταει τριγυρω,σε αποσταση με την καθαγητρια των γαλλικων μου που ηταν αρρωστη κ εγινε καλα....φωναζα στη μαμα μου φυγε απο εκει,εγω φοβαμαι κ εσυ θα χτυπησεις,κ εκειη πλησιαζε κ εβλεπε τις λακες και μετα εγω απο μακρια ειδα κατι σε μικρες ηλικιες σχετικα,αλλα ποοα χρονια πριν παραδειγματος χαρην 1950 νομιζω....οταν εγω ετρεξα να βγω οι πυλες εκλεισαν...μετα τρομαξα κ ξυπνησα ευτυχως ηταν πρωι πια....φοβαμαι πολυ μην συμβει κατι...ποια η γνωμη σας?σας εχει τυχει κατι παρομοιο?ευχαριστω....

Αποδεκτή απάντηση:

καλησπερα....δε θεωρω οτι χρειαζεται να ανησυχεις,ομως γιατι να μην παιρνεις προφυλλαξεις?για καλο και για κακο οταν κλεισουν 10 μερες καθυστερησης κανε ενα τεστ να εισαι σιγουρη και ενημερωε μας εαν θες!!!!

Καλησπερα στα μελη,είμαι 21 ετών και το τελευταίο διάστημα σκέφτομαι έντονα να κάνω παρθενοραφη,επειδή εχω μετανιώσει σχετικά για αυτόν που μου πήρε την παρθενια,και ίσως ο επομενοσ με εκτιμήσει έτσι περισσότερο...γνωρίζετε ποια είναι σ διαδικασία,εάν πονάει και πόσο κοστίζει?

Καλησπέρα και πάλι.ναι είναι καλό σημάδι θεωρώ καθώς κ ΕΓΏ έτσι ξεκίνησα.όταν λες υπονοούμενα?

Καλημέρα!φυσικά και ΜΠΟΡΕΊΣ!θα είναι η πρώτη σου φορά?όταν είσαι σε ση φόρεσε το και ξεκίνα.εάν δεις ότι πονάσ μην ΤΟ ζόριζεις.πιο χαλαρά.η βαζε λάδι και τραβά συχνά μαλακία έως να συνηθίσει λίγο λίγο

Είχα ακριβώς το ίδιο θέμα με εσένα.εγώ ήθελα τότε όπως και ο φίλος μου ενώ τώρα,δεν μπορεί.θεωρώ ότι έχει χαθεί το πολύ ενδιαφέρον επειδή βλέπεις άμεση ανταπόκριση από αυτην.η γνώμη μου είναι εάν περνάτε καλά να συνεχίσετε προσπαθώντας να βρείτε νέα πράγματα να κάνετε με λίγη φαντασία σίγουρα υπάρχουν.αλλιώς εάν δεν δείτε βελτίωση να σκεφτείτε σε αυτό.προσπαθείστε ΌΜΩΣ και μιλίστε για όλα αυτα!

Αποδεκτή απάντηση:

Καλησπέρα,θα μπορούσεσ όταν βρεθείτε να αρχίσεις να κάνεις κάποιες κινήσεις και να βλέπεις εάν ανταποκρίνεται,εάν δηλαδή θέλει.έπειτα όταν φτάσεις στο ψητό με δάχτυλο εκεί κάτω για αρκετή ώρα,ρώτησε την εάν θέλει να προχωρήσετε σε ένα νέο στάδιο,να πατε λίγο παρακάτω.φρόντισε να ΤΗΝ άναψεισ και να μην την πιέσεις εάν δεν θέλει.μου επιτρέπεισ να ρωτήσω τι έχετε κάνει?μέχρι που έχετε φτάσει δηλαδή...

ειχα μια σχεση με εναν απο την πατρα,24 ετων(τοτε ηταν 22)...τα ειχαμε 5 μηνες ολα πηγαιναν τελεια βσπου εμφανιστηκε η πρωην του και με κετρατωσε ασχετως οτι το αρνειται....επειτα αρχισε ν αλλαζει συμπεριφορα,επειδη μενω σ χωριο ελεγε δυσκολο να βρισκομαστε,αποσταση κλπ...ειναι στρατιωτικος στην πολη μου....τωρα πλεον βγαινουμε σαν φιλοι...ομως οποτε βρεθουμε κανουμε και σεξ.....τον κανω αντ στο φβ και δεν με δεχεται,γιατι μ λεει κολλας σ ενα φβ....πολλες φορες οταν του στειλω και λειπει με αδεια δεν απανταει καν λεγοντας δεν εχω καρτα,και με θυμαται μερες μετα ή και μηνες.....τωρα που ηρθα(καθως εγω ειμαι φοιτητρια σ αλλη πολη)κανονισαμε να βρεθουμε στο χωριο μου....ηρθε,καναμε κατι και μιλησαμε να ξαναπροσπαθησουμε...και μου λεει δε ξερω τι θελω,πρεπει να σκεφτω,το καλοκαιρι που θα ερθεις θα σ πω να μιλησουμε απο κοντα,θα σ πω θελω να ειμαστε μαζι τοτε,η θα σ πω εχω κοπελα δε γινεται...σε θελω αλλα εστω και φιλοι να ειμαστε θα τα ξεκαθαρισουμε αυτα να μην κανουμε μονο σεξ...μεν με προσεχει(πχζ δε δεχεται αν το κΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΠΕΡΙΟΔΟ,ΔΕ ΜΕ ΠΙΕΖΕΙ,δεχεται το προφυλακτικο κλπ)και μου δειχνει εναν σωστο,ηρεμο και καλο χαρακτηρα,αλλα απο τηναλλη βλεπω οτι βρισκει χιλιες δυο δικαιολογιες για να ξεφυγει...χτυπαει το κιν και το κρυβει,το εχει κλειδωμενο με κωδικο ασφαλειας και ουτε για πλακα δε δεχεται να το ανοιξει...επιπλεον στο παρελθον κολλουσε σε πολλα κοριτσια...εχω χασει μεν την εμπιστοσυνη μου,νιωθω ομως πραγματα γι αυτον καθως ηταν ο πρωτος μου και μοιραστηκαμε πολλα.....απλα ειμαι μπερδεμενη...αλλες φορες ειναι εντελως αδιαφορος,αλλες προσποιειται ακομα και οταν με αγκαλιαζει(βλεπει τ ρολοι τ να φυγει και καλα γτ θα του φωναζουν και κανει νευρικες απομακρες κινησεις με αγκαλιες κλπ)και αλλες ειναι λες και ειναι μονο δικος μου...ποια ειναι η γνωμη σας για ολα αυτα???τι θα κανατε στη θεση μου?????Βοηθηστε με σας παρακαλω....βλεπω τα λαθη μου αλλα δε μπορω να προχωρησω και να φυγω απο αυτα......