FaPaBoY

Λοιπόν, το πρόβλημα που έχω είναι ότι είμαι μόνος (από άποψη παρέας).έχω αυτό το πρόβλημα τα τελευταία 2 χρόνια(είμαι 15,από τα 13) και δεν το παλεύω πραγματικά.έρχεται το σαββατοκύριακο και με πιάνει κατάθλιψη γιατί δεν θα δω κανένα συμμαθητή μου αυτές τις δύο μερες,θα είμαι δηλαδή μόνος...άρχισα να το διαπιστώνω περυσι κατά τους τελευταίους μήνες της σχολικής χρονιάς,όταν για μια στιγμή σκέφτηκα το τι θα κάνω το καλοκαίρι,και κατάλαβα ότι απλά δεν θα κάνω τίποτα,θα είμαι μόνος μου,όπως και έγινε,ήταν 3 μαύροι μηνες.έχω γνωριμίες αλλά όχι παρέες.οι συμμαθητές μου πάνε όλοι μαζί στίβο και εγώ κάνω βόλτες με το ποδήλατο στο λιμάνι για να ξεχνιέμαι.μόνο στο σχολείο νιώθω ότι είμαι καλά.με λίγα λόγια δεν χαίρομαι την ζωή μου προς το παρόν,μόνος και πάλι μονος.λοιπόν,τι μπορώ να κάνω?
απαντησεις από κάποιον που μπορεί να με καταλάβει και όχι ειρωνικες αν γίνεται.ευχαριστώ..

Δεν ξανα ασχολουμαι εννοω ότι δεν της ξαναμιλάω για αυτό το θέμα.Πάντα θα την αγαπώ.4 χρόνια το κρατούσα μέσα μου και έκανα πράγματα που δεν μου άρμοζαν για να με προσέξει.τουλάχιστον μου έφυγε το βάρος τώρα...

Hello again,λοιπόν,της το είπα αλλά έφαγα τάπα.
Μου είπε ότι με ξέρει τόσα χρόνια και οτι πραγματικα με αγαπά σαν άνθρωπο αλλά δεν θέλει να κάνει τίποτα τώρα.Δεν ξέρω αν το έκανε επειδή της αρέσει άλλος ή αν το εννοούσε.Τέλος πάντων, τέλειωσε αυτή η ιστορία για μένα.Έφαγα 4 χρόνια τζαμπέ που λέμε,ευχαριστώ που ασχοληθήκατε με εμένα πάντως...

Λοιπόν,είμαι 15(δεν είχα ποτέ σχέση).Μου αρέσει ένα κορίτσι από την τάξη μου τα τελευταία 4 χρονιά...δεν της έχω πει τίποτα αλλά την αγαπάω και θέλω να της μιλήσω,ώστε να αρχίσουμε να βγαίνουμε και γενικά να κάνουμε περισσότερη παρέα...Απλά δεν βρίσκω την ευκαιρία και το θάρρος ως καλός μ@λ@κ@ς που είμαι αυτά τα 4 χρόνια.Επίσης, πιστεύω ότι της αρέσω γιατί ερχεται συνεχώς και κάθεται δίπλα μου,είτε για παρέα είτε για να την βοηθήσω σε καμιά άσκηση (υπάρχουν και καλύτεροι μαθητές από εμένα,παρ' όλα αυτά,με προτιμά ^^) και πολλές φορές μου ανοίγει συζήτηση μέσω facebook.Ακόμα, η ίδια γνωρίζει ότι μου αρέσει, γιατί της το είπε ο κολλητός μου χωρίς εγώ να το ξέρω.Αυτή δεν αντέδρασε αρνητικά όταν το άκουσε και απλά έφυγε(μου είπε ο φίλος μου).Λοιπόν,ρωτάω: Τι να κάνω ρε παιδιά? Πιστεύω ότι μετά που άκουσε ότι μου αρέσει προσπαθεί να μας φέρει πιο κοντά και εγώ μένω ουδέτερος,που καταντάει "σπαστικό" για αυτήν και με καθιστά χαζό.Αν τύχει και τα φτιάξει με άλλον, ή θα βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο όλη μέρα, ή θα βαράω το κεφαλι μου στον τοίχο όλη μερα ο.Ο...Κάποια γνώμη? :/

Όχι και άσχημο.αλλά ρε φίλε δεν είχα ποτέ σχέση.πες ότι βγαίνουμε,τι μπορούμε να συζητήσουμε?Προφανώς δεν θα μιλάω όπως όταν είμαι με φίλους.ρωτάω μην πω καμιά μ***κία και την ξενερώσω(γιατί κατα 90% της αρέσω :Ρ)

Γεια σας,είμαι 15 και μου αρέσει μια κοπέλα από την τάξη μου τώρα 4 χρόνια (>.>) αλλά δεν της έχω πει τίποτα.Φέτος μου φαίνεται ότι της αρέσω γιατί έρχεται πολλές φορές να κάτσει δίπλα μου,θέλει να ανοίξει συζήτηση κ.α. Θέλω να ξέρω πως θα της το πω.Έλεγα πως θα το κάνω μέσω facebook αλλά δεν νομίζω.καλύτερα από κοντά..τι να της πω ρε παιδιά? :|
όπως καταλαβαίνετε για να ρωτάω σημαίνει ότι δεν έχω κάνει σχέση ποτέ μου..
ευχαριστώ..

Λοιπόν, είμαι πλέον σίγουρος ότι της αρέσω, και μάλλον θα της μιλήσω.Επειδή όμως δεν είχα ποτέ σχέση πριν, πείτε μου πως θα την κάνω να περνάει καλά μαζί μου? δεν ξέρω τι μου γίνεται, π.χ. λεει ναι στο να κάνουμε σχέση. μετα πως συνεχίζει? :|
ευχαριστω..

που σου ηρθε αυτο με τις ομοφυλοφιλες παλι?...

on topic:δεν είμαι για τέτοια εγώ ρε.είμαστε και 6 άτομα οικογένεια δεν βρίσκομαι μόνος μου ποτε άρα αποκλείεται αυτό.btw εγώ να της το πω θέλω όχι να της κολλήσω κατευθείαν ρε...

Σήμερα σε καθε διάλλειμα ερχοταν και καθόταν δίπλα μου και μία φορα με ακούμπησε στην πλάτη.της αρέσω πιστεύω.τι να κάνω ? :<

Λοιπόν,είμαι 15(πρώτη λυκειου),μου αρέσει μία κοπέλα εδώ και 4 ΧΡΟΝΙΑ ,4 χρονια γαμώ το μου (από την πρώτη γυμνασίου)και δεν της εχω πει τίποτα.Μιλαμε από facebook,κάνουμε πλάκες κ.λπ. , όλοι μου λένε να της μιλήσω αλλά εγώ τίποτα.Παίζει να της αρέσω κιολας (κατά 80% :Ρ).
τι να κάνω και πως;
ευχαριστώ...