untier

Για σας με λένε Χρήστο είμαι 17 χρονών και θέλω να πω μερικά πράγματα για εμένα και να μου πείτε την άποψη σας.

Πρώτον δεν είμαι καθόλου κοινωνικώς... έχω απομακρυνθεί από τους φίλους μου
επειδή πάντα για κάποιο λόγο με υποβαθμίζουν.... αυτό με ανάγκασε να απομονωθώ... έχω κλειστή στο σπίτι μου και ο μόνος λόγος που βγαίνω είναι για να πάω σχολείο.
Ένα από τα άτομα μου αγαπάω πάααρα πολύ (όχι ερωτικά) είναι η ξαδερφούλα μου που έχουμε μεγαλώσει μαζί (είμαστε και στην ίδια τάξη) ... αλλά επειδή έχουμε σχεδόν ίδιες παρέες αναγκάστηκα να κόψω κάθε επαφή μαζί της διότι πολλές φορές με κορόιδευαν μπροστά της και ένιωθα άβολα.... κάθε φορά που την βλέπω καταλαβαίνω πως θέλει να μου μιλήσει να μου πει κάτι.... αλλά δεν δίνω σημασία....και αυτό με κάνει να αισθάνομαι μαλάκας.....άλλες φορές θέλω να της μιλήσω να της πω τι παίζει μαζί μου και γιατί δεν της μιλάω πια.. αλλά διστάζω.

Με λίγα λόγια όλοι με θεωρούν τον "μαλάκα" της παρέας για έναν λόγο που δεν ξέρω
αυτοί οι υποτιθέμενοι φίλοι με έκαναν να μην βγαίνω από το σπίτι μου
και να μην μιλάω πια στην ξαδερφούλα μου.

Τι να κάνω? όμορφα παιδικά χρόνια έζησα μόνο στο δημοτικό....και τώρα σκέφτομαι πως η μόνη λύση είναι η αυτοκτονία επειδή υπάρχουν και άλλα προβλήματα που με απασχολούν :(