janett

Ακριβως τα ιδια..
Μεχρι προχθες σκεφτομουν ακριβως τα ιδια.
Εχω περασει καταθλιψη πιο παλια, δυστυχως ομως ξαναγυρναει.
Και οχι μια φορα. Πολλες φορες εχω ζησει περιοδους που δε σηκωνομαι απο το κρεβατι, που λογος για να βγω απο το σπιτι. Τιποτα δεν εχει νοημα δε βρισκω λογο να κανω κατι, ας μη μιλησω για φιλους.. Εχω σταματησει πια να πιστευω στη φιλια. Ισως επειδη ειμαι χρονια μονη μου.
Ευτυχως εχω το αγορι μου και με στηριζει ολα τα χρονια. Πως μπορει ομως να ειναι με ενα ατομο που τη μια ειναι καλα και την αλλη πεφτει σε μελαγχολια χωρις να ξερει το γιατι? Δε θελω πια να τον στεναχωρω και να του φορτωνω τα δικα μου.

Λες ακριβως αυτα που εχω στο μυαλο μου εδω και χρονια.
Περιεργο που υπαρχει κι αλλο ατομο εκτος απο εμενα που εχει τους ιδιους προβληματισμους..