Διαβάστε και κάτι παραπάνω εδώ που είχα κάνει μια αναφορά εάν δεν βαριέστε
here.(Συγνώμη αν δεν επιτρέπεται, το θεώρησα πιο σκόπιμο από ένα απλό copy paste)
Ο τίτλος τα λέει όλα λοιπόν.Πρόσφατα (προχθές συγκεκριμένα) έφαγα την δεύτερη και μεγαλύτερη ερωτική απογοήτευση της ζωής μου.Ο τρόπος ήταν ναι μεν σοβαρός διακριτικός και καθόλου προκλητικός αλλά με έκανε να αισθανθώ πολύ down,άσχημος,ασήμαντος κτλ (όχι τόσο όσο αισθανόμουν πριν εκφραστώ ευθέως αλλά τέλος πάντων κομμάτια να γίνει) περισσότερο καλό μου έκανε παρά κακό.Η πρώτη απογοήτευση ήταν δευτέρα γυμνασίου με κοπέλα που είχα είδη σχέση μαζί της.Μου στοίχισε και τότε και αν τακτά χρονικά διαστήματα αναπολούσα σε αυτήν μέχρι και τέλη πρώτης λυκείου καθώς είμαστε και είμαστε συμμαθητές αλλά το ξεπέρασα.Γενικά εγώ σαν άνθρωπος αν δεν γούσταρα να κάνω φάσεις με κάποια εξαρχής το έδειχνα και πάντα εγώ χάλαγα τις σχέσης μου όταν δεν ήθελα.Με αυτήν όμως ήρθαν τα πάνω κάτω.Έκανα πολλά πράγματα για να την πλησιάσω.Ήταν κοπέλα άλλου κύκλου άλλου επιπέδου με διαφορετικά ενδιαφέροντα.Αλλά πάλεψα πολύ για να την πλησιάσω ας έβλεπα ότι δεν έχω ελπίδες (η μάλλον ήλπιζα ότι θα είχα αλλά στην πορία σιγά σιγά της έβλεπα μία μία να φεύγουν).Κυριακή-δευτέρα προετοίμασα έδαφος (ανοίκτικα ποιό πολύ πλησίασα στον εαυτό μου)και είπα δεν πάει άλλο θα της μιλήσω να ηρεμήσω για να οργανώσω ξανά την ζωή μου να την βάλω σε μια σειρά.Της μίλησα λοιπόν ευθέως την τρίτη και έδειχνε να είναι θερμή όλα να πηγαίνουν καλά είπα μέσα μου με αισιοδοξία αυτοπεπύθιση και όλλα τα συναφή.Μέσα από το fb ξαφνικά μες την τρελη χαρά τα λόγια της μου έιπε -ξέρεις κάτι φίλε δεν θέλω να μιλάω μαζί σου.Δεν αντέχω ναι σε αποφεύγω και ναι το είχα βαρος ήθελα να στο πώ να μην στεναχωριέσαι και εσύ για μένα ούτε φίλοι δεν θέλω να μαστε ίλπιζα θα το καταλάβει και θα με ξέχναγιες...(φύσικά και δεν το είπε έτσι τό είπε πιο κόσμια αφήνωντας όλλα αυτά να ενοηθούν.Χθες και σήμερα τυπικά ένα για (και αυτο με το ζόρι) τό έπαιζα άνετος σαν να μην έγινε και τίποτα (που στο κάτω κάτω δεν έγινε).Αλλά κάθε φορά που την βλέπω να περνάει διπλά τρελαίνομαι χαλιέμαι να την βλέπω να μην μου δίνει σημασία και να την βλέπω να με γράφει.Θα μου πείς τι να το κάνω το φιλικά άς την να πάει στο δ...λο.Αλλά και για μένα αυτό όλο είναι πολύ δύσκολο.Καθώς ξέχασα να πω είμαστε στο ίδιο σχολείο φέτος ήρθε και πεύτω συχνα πάνω της.Δείχνω υπεράνω αλλά βαθιά μέσα μου καίγομαι.
Πείτε ρε παιδιά ο οποιοσδήποτε "οι φίλοι μου" μόνο χειρότερα με κάνουν δεν ακούω και κάτι καλό.Όσο για το να ψακτώ αλλού δεν έχω καμιά μα καμιά διάθεση.Είδη με μια κοπέλα που μου γνώρισε ένας φιλος μου χτές που την έκανα κέφι πάλιότερα δεν νιώθω ότι θα ίκανοποιηθώ.
Η άλλη κοπέλα τού φίλου μου είναι 18-19 κολήτης της κοπέλας του εμφανίσιμη που..κι που φάχνεται και για την παράσκευη μου πρότεινε να πει στην κοπέλατου να βγούμε οι τέσσερης μάς.Θεώρώ ότι είναι καλό να δεκτω αλλά από την άλλη δεν ξέρω κατά πόσο ευδιάθετος θα είμαι.Η άλλη η κοπέλα ξέρω ότι ψάχνεται απλά να γα..θει και ενώ παλιότερα θα ορμούσα δίχως σκέψη τώρα...(πραγματικά δεν ξέρω)...
1)Τι να κάνω για να επιστρέψω σιγά σιγά στους παλιούς μου ρυθμούς?
2)Πως να αντιμετοπίζω την κάθε στιγμή που θα πεύτω πάνω της?Αδιαφορία
ξέκομα μια και καλή) η χαλάρα ένα για μπάς και μου κάτσει στο
μέλλον)?Η κάτι άλλο?
3)Γιατί δεν εκτιμάτε την ειλικρινιά και τις θυσίες?Η μήπως την
εκτιμάτε αλλά για δικού σας λόγους δεν το δίχνεται? (κοπέλες)
4)Δεν είμαι μαλάκας που έκανα τόσες αλλάγες στον χαρακτήρα μου για αυτην? (Ναι η όχι).
5)Γιατι με πήρε τόσο κάτω?Έλεος δηλαδή.
6)Τι θα κάνατε από δώ και πέρα έαν ίσασταν στην θέση μου.
7)Αξίζει να ξαναπροσπαθήσω???Να γίνω ξανά επίμονος?(Νιώθω ότι θα κάνει τα ίδια και είμαι αρνητικος (αν και το θέλω) εσείς τι λέτε?(δεν ξέρω την μου γίνεται πιο απλα).
Οτιδήποτε άλλο θελήσετε να πείτε έιναι ευπροσδεκτο όσο και σκληρό να είναι...
Και συγνώμη άν σας κούρασα και ευχαριστώ εκ των προτέρων.
