Εβγήκανε
λοιπόν, τιμημένε περπατητή, πριν κάτι χρόνια τα πισομαγκαζίνια και κάνανε, λέει,
συγκριτική δοκιμή στους browsers. Τους βάλανε κάτω, τους τεντώσανε και τους
μετρήσανε να δούνε ποιος την έχει πιο μεγάλη ή, σε πιο ευρέως αποδεκτά ελληνικά,
ποιος είναι ο καλύτερος. Και χωρίς να με εκπλήσσει, τα πρωτεία κέρδισε ο Microsoft
Internet Explorer ή, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, Windows Explorer. Και
πάλι χωρίς να με εκπλήσσει, στη διπλανή σελίδα, φαρδιά πλατιά κείτονταν μεγάλη
διαφήμιση του Microsoft Office εξπί και των Microsoft Windows εξπί, με ατάκα:
"ο χρυσός συνδυασμός για χρυσές δουλειές" ή κάπως έτσι… Misko με αυγά,
διπλή νοστιμιά.
Αν στο σημείο αυτό αποκωδικοποιήσουμε τα γραφόμενα, θα καταλήξουμε σε μια εντύπωση παρόμοια με αυτήν που αφήνει η παροιμία για την ιερόδουλη που θέλει να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει. Τι ατυχία, αλήθεια, το άρθρο προοδευτικά εξέθεσε το γράφοντά του. Και τον εξέθεσε για τον εξής απλό λόγο: Ο Microsoft Internet Explorer δεν είναι browser! Τουτέστιν, κάνουμε διαγωνισμό για τον ομορφότερο γάιδαρο και βραβεύουμε στο τέλος το μουλάρι.
Ο
ονομαζόμενος Microsoft Internet Explorer είναι όπως προείπα απλά μια έκφανση
του πολλά βαρύ και όχι Windows Explorer. Του "υπολογιστή σας", της
"εξερεύνησης των windows", της "αναζήτησης" και της "γειτονιάς
δικτύου". Είναι η επιφάνεια εργασίας, είναι τα εικονίδιά σας, είναι η μπάρα
εργασιών και το μενού έναρξη. Όλα αυτά είναι Windows Explorer και τίποτ' άλλο.
Ο Explorer κάθεται κατσικωμένος στο μεδούλι (system folder) του λειτουργικού,
λύνει και δένει στο σύστημα, έχει στενές σχέσεις με τον πυρήνα και αν αποτύχει
αυτός, αποτυγχάνει συλλήβδην και αυτό καθεαυτό το λειτουργικό. Απ' τα παλιά
ως τα σήμερα που μιλάμε, η συνταγή είναι ίδια. Πετυχημένη, φυσικά με αθέμιτα
μέσα (εδώ δεν κατηγορούμε τη Microsoft γιατί και το KDE στο Linux αυτό κάνει
κατά κάποιο τρόπο με τον Konqueror), λύση δημοφιλής και σοσονάτη.
Μόνο που ο Konqueror απείχε από το συγκεκριμένο test για κάποιο μυστηριώδη λόγο. Και η Opera ως πρωτοπόρος (σήμερα) τεχνολογικά browser κρίθηκε ως "τριτοκλασάτος", μόνο και μόνο επειδή συγκρίθηκε με standards τα οποία εν γένει δεν αποδέχεται. Και το Safari απείχε επίσης. Ας ξύσουμε το μούσι λίγο σκεφτικά.
Καμία νύξη στο τεστ για τις τρομερές ασυμβατότητες στο web-parsing του Windows Explorer, για την εντελώς εγωιστική απόκλιση από τη Javascript των άλλων, για τη δική του πεισματάρικη και ανώμαλη συμπεριφορά στα CSS. Καμία νύξη για τα θέματα ασφαλείας, λες και δεν είναι γνωστό στους κύκλους μας ότι ο Windows Explorer οφείλεται κατά κύριο λόγο για τις μολύνσεις από malware, spyware και trojans. Καμία νύξη για την κάκιστη συμπεριφορά του στους Macintosh και φυσικά (ψιλά γράμματα), καμία αναφορά για τις περίεργες toolbars που άπαξ και εγκατασταθούν πάνω του δε βγαίνουν ούτε με σφαίρες, κάτι σαν την ψώρα.
Γρήγορος είναι μωρέ, καλά παίζει, ω να τι σοσονάτα καπούλια που έχει, ε, να του δώσουμε εκεί το βραβείο "Καλύτερος γάιδαρος". Η Opera από την άλλη, αδικήθηκε παρουσιαζόμενη πειστικά ως τριτοκλασάτη: "Καλή είναι μωρέ, γνήσια γαϊδούρα, αλλά θέλει δουλειά ακόμα, δε χορεύει μπαλέτο". Ξύσε περισσότερο το μούσι τιμημένε περπατητή, ίσα μην το γδάρεις.
Η Opera, την ίδια εκείνη χρονιά ψηφίστηκε, άξια, ως ο καλύτερος browser. Να λοιπόν που ευτυχώς δε χάθηκε ο έρωτας. Ευτυχώς, υπάρχουν πουτάνες - γνήσιες κι όχι χαζοχαρούμενες.
Σχόλια από επισκέπτες: