Όλοι κρύβουμε μια Τσούγδω μέσα μας και το ftou.gr το έχει αποδείξει περίτρανα. Όμως υπάρχει ένα είδος που όλο εξαπλώνεται κι αποτελεί απειλή για το «φυσιολογικό» άνθρωπο. Ένα σπάνιο πλάσμα που έχει ένα σκοπό στη ζωή του: να τσουγδίζει συνέχεια. Είναι γραμμένο στο DNA του και παρά τις φιλότιμες προσπάθειές μας, δεν μπορεί να υποστεί ουδεμία αλλαγή. Ως ένα από τα θύματα, θα προσπαθήσω να καταγράψω τις συνήθειες και τις αντιδράσεις αυτού του ενοχλητικού παράσιτου κατά διάρκεια της ημέρας.
Ξεκινώντας από το πρωί, η Τσούγδω μας θα έρθει λαχανιασμένη και θα παραπονεθεί για την κίνηση στο δρόμο. Με ένα βλέμμα αγανάκτησης και σουφρώνοντας τα άβγαλτα φρύδια της, θ' αρχίσει να περιγράφει όλη την πορεία από το σπίτι της και πως σε κλάσματα δευτερολέπτου ανέβηκε τις σκάλες πριν καν προλάβει να μπει ο καθηγητής. Το βλέμμα του θλιμμένου κουταβιού θα συνεχιστεί για όλη την υπόλοιπη ώρα μέχρι επιτέλους να συνέλθει και να ξεκοκκινίσει. Περιγράφοντας, λοιπόν, τα ηρωικά της κατορθώματα και αφού πιει μια γουλιά νερό για να ισιώσει, πάντα με χάρη, θα βγάλει βιβλία, τετράδια, στυλό, μολύβια, γόμες, μπλάνκο, σελιδοδείκτες και τις τεράστιες γυαλούμπες της (δεν είναι απαραίτητο να έχουν όλες μυωπία αλλά είναι ένας λόγος να γκρινιάζουν παραπάνω), θα κοκορευτεί για τα ατσαλάκωτα βιβλία της και θα αρχίσει να τα χαϊδεύει σαν να είναι ο μονάκριβος αδερφός που γύρισε από τον πόλεμο (βίτσια). Ύστερα και ενώ ο καθηγητής έχει αρχίσει να ελέγχει τις ασκήσεις, η Τσούγδω θα αρχίσει να εκδηλώνει την ανασφάλεια της για το πόσο σωστές είναι αυτες. Φυσικά ό,τι και να της πεις επειδή είναι και μεγάλη ψωνάρα δε θα το δεχτεί και θα περιμένει τον καθηγητή να της επισημάνει κάθε βλακεία που της ήρθε να κάνει χθες το βράδυ. Ναι, πολύ καλά διάβασες, η Τσούγδω διαβάζει το βράδυ γιατί έχει επιβαρυμένο πρόγραμμα το οποίο θα σ'το αναλύει θες δε θες για τις επόμενες έξι ώρες ενώ θα σου κάνει spoiler και για το σημερινό της, που τελικά θα σ'το αναλύσει κι αυτό αύριο.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, την απασχολούν πολύ σοβαρά θέματα. Όταν εσύ προσπαθείς για ένα τέταρτο να σκεφτείς τι θέλει να μας πει ο Πλάτωνας σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον κείμενο, που με δυσκολία διάβασες διότι η Τσούγδω μας έχει μάθει να διαβάζει φωναχτά και συλλαβιστά, εκείνη θα σε ρωτήσει αν το ένα μανίκι της είναι πιο μακρύ από το άλλο ή αν το σπυράκι που τρίβει εδώ και μισή ώρα σαν ψυχωτική έχει ματώσει. Αν δεν αρχίσει τις ιστορίες από τον προπάππου της που ήταν εξόριστος ή για τα ταξίδια που έχουν κάνει κατά καιρούς οι γονείς της στο εξωτερικό μάλλον αντιμετωπίζει κάποια σοβαρή ίωση.
Μόλις φτερνιστεί ο πισινός θα σου πει διακριτικά να πάμε ένα «τσικ» πιο μπροστά. Μόλις φτερνιστεί ο μπροστινός θα σου ζητήσει διακριτικά να πάμε ένα «τσικ» πιο πίσω. Έχοντας λοιπόν μια εκνευριστικά λεπτή φωνούλα δίπλα σου να πηγαινοφέρνει με το έτσι θέλω το θρανίο μπρος και πίσω και να σου κάνει το στομάχι shaker αναγκαστικά πρέπει να πάρεις το διαβήτη και να της καρφώσεις το χέρι. Ε ναι λοιπόν, τα κατάφερα, συγκρατήθηκα και δεν τό 'κανα. Αυτό γίνεται συνέχεια μιας και η μικροβιοφοβία της αγγίζει τα άκρα. Αλλά δεν της φταίνε μόνο τα μικρόβια: Τη μια το air condition τη χτυπάει, την άλλη της μυρίζει καμένο, ζεσταίνεται, κρυώνει, βρωμάει και βαριέται. Όλοι μας έχουμε βρεθεί στην ίδια θέση αλλά τουλάχιστον τα κρατάμε μέσα μας, τις περισσότερες φορές. Εκείνη πρέπει να γκρινιάζει φωναχτά ή έστω ψιθυριστά.
Αφού φάει και καρδαμώσει αρχίζει να κοινωνικοποιείται. Έρχεται ενώ εσύ μιλάς με κάποιον, διακόπτει τη συζήτηση και λέει τα δικά της. Αν εσύ έχεις μυαλό, την αγνοείς έμμεσα οπότε τσουγδίζει λέγοντας ότι δεν της μιλάμε και φεύγει. Φυσικά και θέλει να δώσει την εντύπωση της κοπέλας με αρχές και ηθική αλλά φυσικά μέσα της διψάει για κουτσομπολιό και θέλει να γνωρίζει ακόμα και τη πιο σκοτεινή σου επιθυμία. Ευτυχώς για μας, δεν έχει κάποιο ύπουλο τρόπο να αντλεί πληροφορίες ή να ψαρεύει. Σε ρωτάει στα ίσα αν έχεις κάποιο νέο (κουτσομπολιό) ή σου λέει από μόνη της τι έχει παρατηρήσει και καταγράψει τον τελευταίο καιρό πχ. Είδα τη Σούλα να μιλάει με τον Βρασίδα, τά 'χουνε; Έχω μάθει να αντιστέκομαι σε τέτοιου είδους καλέσματα αλλά ακόμα και οι πιο ξύπνιοι πέφτουν στην παγίδα της για κάποιο ανεξήγητο λόγο. Μην ξεχνάμε όμως πως επειδή σκοπός της είναι να σου σπάσει τα νεύρα, όταν τη ρωτήσεις εσύ για τα «νέα» της θα αποφύγει να σου πει με αιλουροειδείς κινήσεις.
Προς το τέλος της ημέρας η ψυχοσωματικές της δυνάμεις μειώνονται και χαλαρώνουμε για λίγο. Αρχίζει να μιλάει μόνη της. Οκ, το ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί που μιλάνε στον εαυτό τους και εκτός Δρομοκαΐτειου, αλλά σοβαρά τώρα ποιος τσουγδίζει μόνος του; Σωστά διάβασες κάνει παράπονα ακόμα και στον εαυτό της. Για την σελίδα που τσαλακώθηκε, τη ζακέτα που λερώθηκε και το σημαδάκι στο θρανίο που δε σβήνει με τίποτα. Δε σβήνει; Η Τσούγδω μας επί δέκα λεπτά θα κάτσει με τη γόμα να το σβήσει, είναι ικανή να φέρει και υδροχλωρικό οξύ προκειμένου αυτό το σημαδάκι των 2 χιλιοστών να φύγει αφού της χαλάει την αισθητική.
Τέλος, όταν πας να τη χαιρετήσεις να της πεις καλό μεσημέρι και να γλυτώσεις, θα κάτσει να σου αναλύει επί δέκα λεπτά για την ανηφόρα που έχει ν' ανέβει. Το να είσαι Τσούγδω από τη στιγμή που γεννήθηκες φυσικά δεν σε καθιστά κακό άνθρωπο αλλά απλά πολύ ενοχλητικό. Έχοντας λοιπόν ένα πειραματόζωο δίπλα μου καθημερινά θα επιχειρήσω να δοκιμάσω διάφορες μεθόδους για να τη λύση του προβλήματος και θα επανέλθω.