Άνθρωπος. Μοναξιά. Ζευγάρωμα; Χαρά. Οικογένεια, παιδιά; Παραπάνω Χαρά. ΑΜ ΔΕ! Το ftou.gr παρουσιάζει σήμερα στην ελαττωματική μόστρα του πισσώδους πισί σας, το τρίτο και τελευταίο μέρος της έρευνας περί αδερφικών τσακωμών.
Ο "Θα τα πούμε σπίτι!"
| Κυρίως μεταξύ |
Αγοριών |
| Χαρακτηριστικά |
Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει συναντήσει αυτό τον τύπο τσακωμού. Είναι η συνήθης περίπτωση όπου έχεις βγει με τους φίλους σου, και ο μπρο έρχεται και λέει κάτι και σε κάνει ρεζίλι ή, επειδή είναι κι αυτός με παρέα και πρέπει να το παίξει μάγκας, στη λέει και ακυρώνει ό,τι λες στην επί ετών προσπάθειά σου να χτίσεις χαρακτήρα. Στον τσακωμό «θα τα πούμε στο σπίτι» αυτό που τελικώς συμβαίνει είναι να τον βρίζεις φωναχτά ώστε να δείξεις ότι δεν τον παίρνεις στα σοβαρά και τον βάζεις στη θέση του (no pun intended) μετά πλείστης ευκολίας. Τελικώς, στο σπίτι γυρνάτε και οι δύο αργά και ξυπνάτε τους άλλους όταν κοιμούνται. |
| Πιθανές αιτίες |
Μία είναι η αιτία, και τη λένε εφηβεία. Απελπισμένες προσπάθειες να δείξεις ότι μετράς σε οδηγούν στον συγκεκριμένο καβγά. |
| Πιθανές ατάκες |
Όσες λέξεις αναφέρονται στην επιστροφή του ετέρου στο σπίτι και υπονοεί «τιμωρία» πιάνονται σαν πιθανές ατάκες, με πιο διαδεδομένη την του τίτλου ομώνυμη. |
| Βαθμός σοβαρότητας |
● (έχοντας μεγάλη σχέση με τον «χουζ δε μπος», δεν υπάρχει λόγος να θεωρείται κάτι μεμπτό, και ο συγκεκριμένος παρατηρείται στις εξόδους κάποιου απ’ τους δύο, που είναι συχνές αυτές τις περιόδους. |
Ο "Θα τα βάλω όλα μπουρλότο"
| Κυρίως μεταξύ |
Αγοριών, σπαν. μεταξύ κόρης-μάνας |
| Χαρακτηριστικά |
 Όντας εμπνευσμένος από γνωστό άσμα του Στέλιου Ρόκκου, είναι εκείνος ο τσακωμός όπου μπλέκεις μέσα γονείς, θείους, θείες, παππούδες, γιαγιάδες, το κομοδίνο, τα βάζα, τις καρέκλες, τα κινητά, τα ακουστικά, τα πληκτρολόγια στην προσπάθειά σου να κάνεις όσο μεγαλύτερο combo hit γίνεται στον αδερφό σου (στην 1η περίπτωση) ή στη μάνα σου (στη 2η). Τελικό αποτέλεσμα είναι ο πατέρας να αναρωτιέται αν είσαι όντως παιδί του, ο θείος να ψάχνει τα μηνύματα της θείας, οι τοίχοι να γεμίζουν χαρακιές, το σαλόνι να μοιάζει σκηνή του Michael Bay και τις επόμενες μέρες να τις φάτε στα Praktiker, ψάχνοντας... |
| Πιθανές αιτίες |
Είδες το Αρμαγεδδών και αποφάσισες να πρωταγωνιστήσεις σε amateur home made remake, ζήλεψες την αρμονική συμβίωση κάποιου φίλου, ή απλά οι γονείς συμφωνούν στα πάντα με το ένα απ’ τα δύο αδέρφια, κάτι που σε έχει τρελάνει αφού πάντα η συμφωνία τους είναι εις βάρος σου.Είδες το Αρμαγεδδών και αποφάσισες να πρωταγωνιστήσεις σε amateur home made remake, ζήλεψες την αρμονική συμβίωση κάποιου φίλου, ή απλά οι γονείς συμφωνούν στα πάντα με το ένα απ’ τα δύο αδέρφια, κάτι που σε έχει τρελάνει αφού πάντα η συμφωνία τους είναι εις βάρος σου. |
| Πιθανές ατάκες |
«Θα φας καρεκλοπόδαρο στο δόξα πατρί», «κάνε την προσευχή σου πατέρα», «γιατί εσύ τον γνώριζες 10 χρόνια πριν το κάνετε;», «με ένα πρόχειρο υπολογισμό της ζημιάς, τα έξοδα φτάνουν τα ... (λιποθυμία)», «θα ‘θελες να ‘μαι δικός σου ε;». |
| Βαθμός σοβαρότητας |
●●●● (είναι απ’ τις λίγες περιπτώσεις όπου η σωματική βία υπερέχει κατά πολύ από την ψυχική, και επειδή η περίπτωση Ε.Σ.Υ δε διαγράφεται εύκολα, ένα βαθμό παραπάνω τον θέλει). |
Ο "Γαμώ τους επισκέπτες μου γαμώ"
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ο συγκεκριμένος καβγάς δεν είναι αδερφικός, είναι το μπόνους του άρθρου το οποίο ανήκει στους «γονιού-παιδιού».
| Αυστηρά μεταξύ |
Γονιών (κατά 90% μάνας) με κάποιο παιδί. |
| Χαρακτηριστικά |
 Είναι ο γνωστός καβγάς που ΠΑΝΤΑ αρχίζουν οι γονείς με κάποιο απ’ το παιδί, επειδή μπροστά σε επίσκεψη γνωστού, φίλου, εμπειρογνώμονα, γιατρού κλπ, το εκάστοτε παιδί (μάλλον ο γιόκας) δε συμπεριφέρεται με σικ τρόπους, ρεζιλεύοντας έτσι (και καλά) την οικογένεια μπροστά σε ξένους. Ο αληθινός καβγάς –μετά τα νεύρα που έχουν μαζευτεί- γίνεται αμέσως μετά από την αποχώρηση των καλεσμένων και είναι αρκετά δραματικός, είναι, επίσης, απ’ τους πιο σπαστικούς γιατί θα χρησίμευε άνετα ως παράδειγμα στον ορισμό της έννοιας «τι θα πει ο κόσμος». |
| Πιθανές αιτίες |
Το καλό πρόσωπο που προσπαθούμε να δείξουμε προς τα έξω, ξεχνώντας για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (όσο κρατήσει η επίσκεψη δηλαδή) όσα κάνουμε κάθε μέρα. |
| Πιθανές ατάκες |
Αν και δεν έχει ατάκες, διότι δε μπορείς να βρίσεις το παιδί για τον ευνόητο λόγο, και χρησιμοποιείται πολύ το βλέμμα Λι βαν Κλιφ για να γίνεις κατανοητός στο παιδί, κάποιες φορές ακούγονται τα: «Πήγαινε μέσα να παίξεις και μη μας ενοχλείς», «θυμάσαι παιδί μου το γουέστερν που βλέπαμε χθες; σκηνή-σκηνή πάνω σου θα το παίξω», «γιατί κάνεις, καλέ μου, αυτό το θόρυβο με την πορτοκαλάδα;». |
| Βαθμός σοβαρότητας |
●● (θα ‘λεγε κανείς πως άξιζε παραπάνω, όμως κρατώ μια επιφύλαξη διότι όσο πάει συνηθίζει το δέρμα, και εκτός αυτού η «τιμωρία» χάνει την έννοια της όσο πάει, ειδικά σε δημοφιλέστερες οικογένειες όπου τηρείται το παρακάτω μοτίβο: Επίσκεψη – ξύλο – 2η επίσκεψη – λιγότερο ξύλο – 3η επίσκεψη – ακόμα λιγότερο. |
Αυτά ήταν λοιπόν μερικά απ’ τα πιο σημαντικά είδη τσακωμών μεταξύ νεαρών ατόμων που η μοίρα τους έριξε στο ίδιο σπίτι και το σενάριο τους ήθελε να ‘ναι μονιασμένα. Το μπόνους στο τέλος θα χρησίμευε περισσότερο σαν υπαινιγμό συνέχειας της παρούσας έρευνας και εξερεύνησης των υπόλοιπων παραγόντων που δημιουργούν τα σίκουελ του 1ου παγκόσμιου (αν δε βαριέμαι). Λυπάμαι, επίσης, εάν δεν με πιάσατε σε ορισμένα σημεία αλλά δυστυχώς δε μπορώ να κάνω κάτι, εφόσον αυτή τη φορά άλλαξα τρόπο έμπνευσης από Τζίμη Μακούλη σε Tori Amos. Παρόλα αυτά, ελπίζω τώρα, να ξέρετε.
Σχόλια από επισκέπτες: